Wereldkampioen Jan-Cees Korteland komt tot geloof

Korteland is wereldkampioen powerboatracen. ‘Vanuit mijn werk ben ik altijd al met boten bezig geweest en ontdekte ik dat een talent had om boten zeer snel te laten varen. Daar zijn we wat mee gaan doen. Ik vond sponsors en belandde in het racecircuit’, vertelt Korteland die enorm van de sport geniet. ‘Het is heerlijk om te kijken of je het maximale uit zo’n boot kan halen en je je concurrentie voor kan zijn. Dat is een heel leuk spel.’ Zijn liefde voor boten wordt hem al op jonge leeftijd met de paplepel ingegoten daar zijn vader een bedrijf in boten heeft. ‘Al vanaf jongs af aan ben ik altijd met boten bezig geweest. Ook al waren ze heel klein, ik probeerde altijd te kijken of ik ze iets harder kon laten varen. Dat zat wel een beetje in mijn bloed.’

Powerboatracen is niet geheel zonder gevaren, zo vertelt Jan-Cees. Tijdens een training gaat het een keer flink mis als zijn boot omslaat. ‘Ik wilde nog even snel wat proberen en vervolgens sloeg de boot om. Het was een flinke klap, want het gebeurde met 120 kilo per uur. Daar lig je dan in je eentje in het water, terwijl die boot op zijn kop ligt. Het eerste wat ik dacht is: hoe krijg ik dat nou voor elkaar?’ Gelukkig voor Jan-Cees voeren er op dat moment een binnenvaartschip en een jachtje voorbij die hem de helpende hand bieden. ‘We sleepten de boot het water af om hem in de haven op te borgen. Behalve dat ik een hoop water binnenkreeg, had ik verder niets.’

Jan-Cees wordt nogal eens de ‘Max Verstappen op het water’ genoemd. Maar wie is nu eigenlijk de snelste op het water of op het racecircuit? Jan-Cees Korteland of Max Verstappen? ‘Max is wel sneller. Misschien dat Max Verstappen wel eens de ‘Jan-Cees Korteland van de weg’ wordt genoemd, maar dat weet ik niet’, zegt Jan-Cees lachend. Terug naar zijn jeugd. Jan-Cees groeit op in een niet-gelovig gezin in de Alblasserwaard. Een gebied dat tot de biblebelt behoort. Toch krijgt hij verkering met een gelovig meisje. Probeerde ze Jan-Cees over te halen? ‘Nee totaal niet”, zegt hij. “Het was meer zo dat ik doordat ik op dat moment op haar verliefd was, ook meegegaan ben naar de kerk. Ik kende de kerk wel en ik ging ook naar een christelijke basisschool. Maar verder deden we er niets mee.’

Als Jan-Cees 24 jaar is, overlijdt zijn moeder en komt zijn leven stil te staan. Het zou later een markeringspunt in zijn leven blijken. Waarom was het overlijden van zijn moeder zo moeilijk voor Jan-Cees? ‘Dat is het nog steeds”, reageert hij. Maar je hebt ineens door dat het helemaal niet zo gaat als dat ik dacht en wilde dat mijn leven zou lopen. Ik vond het best moeilijk om daarmee om te gaan.’

‘Waar leef ik voor?’ ‘Wat heeft het leven voor zin?’ en ‘bestaat God?’ zijn vragen die in het hoofd van Jan-Cees rondspoken. Als hij op een avond met zijn auto rondrijdt, gebeurt er iets wonderlijks. ‘Mijn relatie was inmiddels uit, maar ik dacht wel: die mensen hadden iets met God’, doelt Jan-Cees op het gezin van zijn ex-vriendin. Misschien moet ik het daar zoeken, dacht ik. Jan-Cees besluit die avond nog naar een kerk te rijden. ‘Ik had mijn grote lichten aangezet en ik zag een bordje waarop stond: kerkdiensten om half tien op zondagochtend.’ Ik dacht: mooi, daar ga ik heen. Sindsdien zit ik in de kerk.’ Als Kees in de kerk zit, is er een preek die hem raakt. ‘Het ging erover dat God ook in je ellende, of wat je ook meemaakt, er is. Dat raakte mij wel. Ik kwam nooit in de kerk. Zo is mijn zoektocht begonnen.’

De zoektocht van Jan-Cees blijft niet beperkt tot slechts een uurtje in de kerk. Deels op eigen houtje en deels met hulp van anderen begint hij aan zijn zoektocht. ‘Ik zocht ook mensen op die gelovig zijn, want ik wilde weten hoe dat werkte. Ik ben ook naar een christelijke boekwinkel gegaan waar ik een dagboekje kocht en waar ik een beginnetje in maakte.’ Jan-Cees bedenkt zich dan ook dat hij ergens nog in huis een Bijbel heeft liggen. ‘Toen ik van de christelijke basisschool afging, kreeg ik een Bijbel waar ik verder nooit wat mee gedaan had. Ik ging de Bijbel lezen en dan is het eigenlijk best wel fascinerend.’

Tijdens het lezen in de Bijbel wordt Jan-Cees geraakt door de goedheid van God. ‘In mijn situatie zou het heel logisch geweest zijn om boos op God te zijn. Maar dat heb ik nooit zo ervaren. Natuurlijk mis ik mijn moeder en had ik haar nog liever bij ons gehad. Toch heb ik nooit een soort wroeging ervaren. Ik weet ook niet waarom, maar die goedheid van God sijpelde overal tussendoor.’

In de Bijbel staan er veel verhalen over boten. Het eerste verhaal dat je tegenkomt over een boot is natuurlijk de ark van Noach. Wat zou Jan-Cees tegen Noach zeggen met de kennis die hij nu heeft? ‘Ik had eerst even kritisch gekeken naar wat die man allemaal aan het doen was, want misschien had ik niets in te brengen gehad. Misschien ook wel. Maar eerst had ik de kat uit de boom gekeken. Wat ik wel weet is dat ik hem ongetwijfeld geholpen zou hebben.’ In het Nieuwe Testament vinden we eveneens verhalen die betrekking hebben tot boten. Zo spreekt Jezus een handje vissers aan die Hem direct daarna volgen of de storm op zee waarbij de verdrinkingsdood dreigt. Dat laatste verhaal spreekt Jan-Cees vooral aan. ‘Jezus slaapt, terwijl iedereen bang en in paniek is. Hij wordt wakker gemaakt en zegt: ‘Waar maak je je eigenlijk druk om? Ik ben er toch?’ Dat vergeten we vaak.’

Kan Jan-Cees nog een leven zonder God voorstellen? ‘Nee’, zegt hij resoluut. ‘Omdat ik niet anders zou willen. Heel simpel.’