Bram Rebergen: ‘Jongeren zijn de toekomst’

‘De druk op jongeren is hoog. Ze moeten presteren, ze moeten ergens bijhoren. We horen ook van jongeren dat ze ‘nooit eens rust’ hebben, dat kan tot problemen leiden. Er is dus een groep jongeren in Nederland die het erg lastig heeft en we zien dat die groep groeit. Wat we heel belangrijk vinden, is dat we een relatie met hen aanknopen. Dat de jongeren zich gezien voelen en geliefd weten. Dat is de kracht van ons werk, een band opbouwen en lang bij ze in de buurt blijven’, vertelt Rebergen

Valentino en Beckham zijn jongeren die tot de Roma-zigeuners behoren, een tot voor kort rondtrekkend volk. ‘Roma zigeuners zijn een volk dat over heel Europa verspreid is’, vertelt Valentino. ‘Onze opa’s en oma’s trokken nog rond, maar wij hebben dat niet meer meegekregen. Ik ben geland in Nederland.’ Zijn veertienjarige neefje Beckham vertelt hoe hij in aanraking is gekomen met YfC. ‘Dat komt eigenlijk door Valentino. Hij vroeg of ik een keer mee wilde doen en of ik God wilde volgen. Ik zei: “Zeker weten, dat lijkt mij heel leuk.” Ook jongens van mijn leeftijd zijn bezig met het geloof. Niet per se met meisjes hoor. Ik geloof dat God een meisje weet waar ik later mee kan trouwen.’

Vervolgens vertelt Valentino hoe hij God heeft leren kennen. ‘Ik heb best een zwaar leven achter de rug. Toen ik dertien was, werd er bij mij leukemie geconstateerd. Dat was heftig. In eerste instantie was er geen hoop meer. De dokters zeiden dat ze niet wisten wat er zou gaan gebeuren. Ik zou chemokuren krijgen. Maar ik was heel eigenwijs en wilde niet in het ziekenhuis blijven. Ik hoorde dat ik echt hulp moest aannemen. Omdat ik er anders na twee maanden niet meer zou zijn. Ik voelde me heel eenzaam en machteloos.’ Op een gegeven moment wordt Valentino met een ambulance naar het VU medisch centrum gebracht. ‘Ik ging daar even naar de badkamer en schreeuwde het uit naar God: “Heer, help mij.” Op dat moment hoorde ik duidelijk Gods stem die zei: “Je hebt vergeving nodig.” Dat staat ook in Romeinen 3: ‘Iedereen heeft gezondigd, en mist daardoor Gods nabijheid.’ Toen ik God om vergeving vroeg, besefte ik mij dat de Heilige Geest tot mij kwam. Op dat moment veranderde mijn leven compleet, ik was gezond en had geen leukemie meer. Ik doe nu jongerenwerk voor YfC, we zijn een bijbelstudiegroep begonnen met 15 jongeren. We hopen dat ze verder komen in hun leven met Jezus.’

Waarom vindt directeur Bram Rebergen het zo mooi om met jongeren te werken bij YfC? ‘Hier zit de toekomst, dat zijn deze mannen. Daar moeten we in investeren. Ik heb zelf ook in mijn leven mogen meemaken hoe belangrijk het is om je waarde en rust te vinden bij God. Dat gun ik iedereen. Als ik een billboard langs de kant van de weg zou mogen zetten, plaatste ik er sowieso de volgende tekst op: Jongeren zijn de toekomst. Hou van ze!’