Passie voor dak- en thuisloze jongeren

Rechtstreeks naar interview

Jaap en Astrid Feddes hebben inmiddels zes ‘Credohuizen’ voor dak- en thuisloze jongeren, die een verlengstuk zijn van hun eigen woonkamer. Hun bediening begint eigenlijk in China als Jaap voor zijn werk vaak weg is van huis en doordeweeks niet thuis is. Astrid verveelt zich en begint de Bijbel te lezen en ontwikkelt een enorme liefde hiervoor. Astrid: ‘Overdag verdiepte ik mij in de Chinese taal en cultuur. Maar ‘s avonds als de kinderen op bed lagen was ik alleen en had ik niks om handen. Toen zag ik Het Boek staan. Ik was de NBG-vertaling gewend en las die meestal alleen uit een bepaalde verplichting. Dat was niet mijn taal. Maar ik kreeg door Het Boek een enorme honger naar Gods woorden.’

Astrid raakt steeds enthousiaster over Jezus, maar haar man is nog niet zo ver. Hij vindt het soms zelfs vervelend worden dat zijn vrouw zoveel met Jezus bezig is. ‘Ze wilde zich laten dopen, maar ik was vooral druk met mijn werk. Daarna verhuisden we naar Canada en pas toen we uiteindelijk zeven jaar later in Nederland terugkeerden, zag ik steeds meer dat deze verandering Astrid heel erg goed had gedaan. Toen wist ik: bij mij moet het roer ook om’, vertelt Jaap.

Als ze zich vervolgens settelen in Maastricht valt hen een bepaalde nood op. ‘Er waren honderden dak- en thuisloze jongeren in Maastricht. We vonden dat echt shocking. We kwamen erachter dat je ze vaak niet eens herkent op straat. Het zijn echt zogenaamde ‘bank hoppers’: ze slapen een weekje bij een vriend, een paar dagen bij een tante en ga zo maar door. We wilden daarom geen instelling beginnen maar echt een opvanghuis zijn, een verlengstuk van onze eigen woonkamer. Het huis moet er daarom gezellig en goed ingericht uitzien, een plek waar je ook zelf zou willen wonen. Warm en gezellig’, vertelt Astrid. ‘We wilden ook vooral aan de jongeren laten zien dat ze zo’n gezellig huis waard zijn’, vult Jaap haar aan.

Eén van die dak- en thuisloze jongeren die in het opvanghuis van Jaap en Astrid terechtkomt, is Kimberly. Ze vertelt hoe ze daar belandde. ‘Ik woonde bij een vriendin in Heerlen. Ik was van Curaçao naar Nederland verhuisd, samen met mijn dochter. Maar mijn ex en deze vriendin hebben mij op een gegeven moment van de één op de andere dag in een soort samenzwering buiten op straat gezet. Mijn kind liet ik achter bij mijn ex omdat hij haar meer stabiliteit kon bieden. Ik stond er plotseling alleen voor. Dus klopte ik bij de gemeente aan. Zij vertelden dat ze een afspraak voor mij hadden gepland bij het Credohuis. Ik dacht er niet zoveel van. Ik was mij al aan het voorbereiden om op straat te moeten blijven. Maar uiteindelijk hoorde ik tijdens die afspraak bij het huis dat ik er gelijk welkom was. Het is eigenlijk net een studentenhuis. Je hoeft je niet ergens te melden bij de balie. Je bent er gewoon thuis, dat gevoel kreeg ik daar. Ik ben er tien maanden gebleven en heb geleerd hoe ik voor mezelf kon opkomen en hoe ik mij kon voorbereiden op een zelfstandig leven. Ik werkte wel in die tijd maar kreeg in het opvanghuis ook bepaalde taken toebedeeld zodat ik kon leren hoe een zelfstandig leven er later uit zou gaan zien.’

Jaap en Astrid hebben inmiddels meer dan honderd jongeren kunnen helpen en zijn gegroeid naar zes locaties. ‘We willen de jongeren liefde, tijd en aandacht geven, dat staat centraal bij ons. Het is alsnog best wel een uitdaging. Het kost een hoop en je zit ook met gemeentes waar je mee moet samenwerken. Maar het is Gods project en dan kun je dat ook teruggeven aan God. Dan stop je jezelf weer met zorgen maken’, vertelt Jaap.

Ze laten zich inspireren door de Bijbel in wat ze voor de jongeren mogen betekenen. ‘Onder andere door Mattheüs 25, waar Jezus zegt: “Dat wat je voor de minste van mijn broeders en zusters hebt gedaan, dat heb je voor Mij gedaan.” Dat gaat dan om de naakten, de zieken en gevangen. Wij zien in dat kader ook de wezen en weduwen en de dak en thuisloze jongeren voor ons. Daar wilden we iets voor gaan betekenen’, zegt Astrid. Jaap voegt daar nog aan toe: ‘Ook Psalm 68:7, waar staat dat God eenzamen in een huisgezin plaatst, vind ik zo’n prachtige tekst. Net als Jeremia 29:11, de welbekende tekst waarin staat dat God je een hoopvolle toekomst wil geven en dat Hij je geluk voor ogen heeft. Als je naar Hem toegaat dan kan Hij een keer in je leven brengen.’