Opening

 

In 1970 ging een tv-programma van start dat miljoenen mensen anders naar het geloof deed kijken:

Hour of Power. Dit is de dag die de Here heeft gemaakt. Laten we ons verheugen. Nog altijd laat Hour of Power een nieuw geluid voor een nieuwe generatie horen. Als je op God vertrouwt, kan niks je tegenhouden. Want wat uw omstandigheden en problemen ook zijn dit moment kan uw uur van kracht zijn.

 

Samenzang – Joyful, Joyful

 

Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid.

Schepper, die ‘t heelal verheugt en bron van eeuw’ge vreugde zijt.

Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend

Doolt in ‘t duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!

 

Welkomstwoord

Door Bobby Schuller en Hannah Schuller

 

Dit is de dag die de Here gemaakt heeft. Wij verheugen ons daarover. Goedemorgen. Welkom, bezoekers en kerkfamilie. Als je jezelf niet als christen beschouwt, of het niet zeker weet hebben jullie een prima week uitgekozen om ons te bezoeken. Dank dat jullie hier vandaag zijn. Jullie zijn geliefd.

Dat is echt waar. Wij beginnen met een gebed. Geloof dat de Heilige Geest met zijn kracht ons kan verfrissen, vernieuwen en onze zielen kan herstellen.

 

Gebed

 

Vader, wij komen tot U in Jezus’ Naam. Dank U voor uw Heilige Geest. Dank U voor uw kracht om te genezen. Uw kracht om rust te ervaren. Uw kracht om ons te helpen groeien. Help ons, een frisse blik te krijgen en nieuwe ideeën en te groeien in ons karakter en onze integriteit. Groeien in onze hoop en liefdevollere mensen worden. Vader, wij bidden om al die dingen en meer opdat wij meer als uw Zoon Jezus zullen worden. In zijn Naam bidden wij. Amen.

 

Schud nu de hand van degene naast je en zeg: God houdt van je en ik ook.

 

Koor –  “ Love Divine, All Loves Excelling”

 

Liefde Gods, die elk beminnen, hemelhoog te boven gaat

Kom in onze harten binnen met uw milde overdaad

Jezus, één en al ontferming daal vanuit de hoge neer

Met uw heerlijke bescherming in ons lovend hart, o Heer

 

God almachtig boven mate die zo nederig verscheen

Keer naar ons terug en laat ons nooit meer, nooit meer hier alleen

Laat ons in de kerk U prijzen met uw heiligen omhoog

Tot in ‘s hemels paradijzen wij U zien van oog tot oog

 

Wat Gij eenmaal bent begonnen o voltooi het, maak ons rein

Tot de wereld is gewonnen en in U hersteld zal zijn

Tot wij eeuwig bij U wonen schrijdende van licht tot licht

Leggend onze gouden kronen zingend voor uw aangezicht

 

 

Schriftlezing –  Exodus 3:1-8

door Hannah Schuller

 

Exodus 3:1-8. En Mozes hoedde het kleinvee van zijn schoonvader Jetro de priester van Midian. Hij dreef het kleinvee tot voorbij de woestijn en hij kwam bij de berg van God, de Horeb. En de Engel van de Heere verscheen hem in een vuurvlam uit het midden van een braamstruik. Hij keek toe en zie, de braamstruik brandde in het vuur maar de braamstruik werd niet verteerd. Mozes zei: Laat ik nu naar dat

indrukwekkende verschijnsel gaan kijken waarom de braamstruik niet verbrandt. Toen de Heere zag dat hij ging kijken riep God tot hem uit het midden van de braamstruik en zei: Mozes, Mozes! Hij zei: Zie, hier ben ik! En Hij zei: Kom hier niet dichterbij. Doe uw schoenen van uw voeten, want de plaats waarop u staat, is heilige grond. Hij zei verder: Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob. En Mozes bedekte zijn gezicht, want hij was bevreesd God aan te kijken.

De Heere zei: Ik heb duidelijk de onderdrukking van Mijn volk dat in Egypte is, gezien en heb hun geschreeuw om hulp vanwege hun slavendrijvers gehoord. Voorzeker, Ik ken hun leed. Daarom ben Ik neergekomen om het volk te redden uit de hand van de Egyptenaren en het te leiden uit dit land naar een goed en ruim land naar een land dat overvloeit van melk en honing. Kerkfamilie, zoals God Mozes opriep, zijn volk uit Egypte te leiden heeft Hij ons tot verantwoordelijkheden geroepen die zinvol en waardig zijn voor deze tijd. Amen.

 

Solo – Rory Deming – “ 10.000 Reasons ( Bless the Lord)

 

Loof de Heer, o mijn ziel, o mijn ziel, prijs nu zijn heilige naam

Met meer passie dan ooit, o mijn ziel, verheerlijk zijn heilige naam

 

De zon komt op maakt de morgen wakker,

Mijn dag begint met een lied voor U

Heer, wat er ook gebeurt en wat mij mag overkomen

Laat mij nog zingen als de avond valt

 

Loof de Heer, o mijn ziel, o mijn ziel, prijs nu zijn heilige naam

Met meer passie dan ooit, o mijn ziel verheerlijk zijn heilige naam

 

Heer, vol geduld toont U ons uw liefde

Uw naam is groot en uw hart is zacht

Van al uw goedheid wil ik blijven zingen

Tienduizend redenen tot dankbaarheid

 

Loof de Heer, o mijn ziel, o mijn ziel, prijs nu zijn heilige naam

Met meer passie dan ooit, o mijn ziel, verheerlijk ik uw heilige naam

 

Op die dag, waarop mijn kracht mij verlaat

Het einde nabij is en mijn tijd is gekomen

Zal mijn ziel eindeloos uw lof zingen

Tienduizend jaar en meer tot in eeuwigheid

 

Loof de Heer, o mijn ziel, o mijn ziel, prijs nu zijn heilige naam

Met meer passie dan ooit, o mijn ziel, verheerlijk ik uw heilige naam

Verheerlijk ik uw heilige naam, verheerlijk ik uw heilige naam

 

Interview – Amanda Auer

BS = Bobby Schuller / AA= Amanda Auer

 

BS       Onze gast van vandaag is Amanda Auer. Zij is een moeder met een inspirerend verhaal. In 2018 werd haar driejarige dochtertje Rowen erg ziek. Het duurde maanden eer de artsen een hartkwaal vaststelden. Rowens weg naar herstel en Amanda’s onwrikbare geloof werden gedocumenteerd op Instagram en trokken de aandacht en gebeden van tienduizenden mensen over de hele wereld. Verwelkom met mij Amanda Auer. Fijn om je te ontmoeten.

AA       En fijn om jou te ontmoeten.

BS       Een jaar geleden leidde Rowen, je kerngezonde dochter van 3 een normaal leven en ineens

voelt ze zich niet goed. Wat gebeurde er?

AA       Na haar derde verjaardag was zij wat afwezig. Dat werd steeds erger tot ik mijn vrienden sms’jes stuurde met de vraag, voor haar te bidden. Er is iets vreemds aan de hand. Dit is geen verkoudheid. Pas na drie doktersbezoeken en twee aan de spoedopname namen ze haar op maakten een thoraxfoto en ontdekten dat het hartfalen was. Zij was tot dat moment heel normaal. Hartfalen komt in onze familie niet voor. Dus dat verraste ons. Uiteindelijk woonden

wij drie maanden op de intensive care tot ze een harttransplantatie kreeg.

BS       Wat een nachtmerrie. Ze ligt in dat ziekenhuis, jullie wonen daar en een machine is eigenlijk haar hart. Wat moet dat angstaanjagend zijn geweest.

AA       Het overrompelde ons totaal en we waren natuurlijk totaal niet voorbereid. Zij is een van onze vier kinderen, dus de logistiek daaromheen was…Wij waren dankbaar dat de gemeenschap ons bijstond. Anders was het niet gelukt.

BS       Jij bent een volgeling van Jezus, je bent christen. Hoe heeft je geloof bij al die dingen voor je gewerkt?

AA       Mijn man en ik zijn opgevoed met het christelijke geloof. Voor ons was dit een beproeving. Is dit wat je gelooft of niet? Is God wie Hij zegt dat Hij is? Houdt Hij zijn gelofte zoals wij hem kennen?

Wij hebben geen moment het gevoel gehad dat Hij ons verliet. Wij wisten dat Hij nabij was. Als je bij de basis begint met het kennen van Gods karakter en je ziet hem dat waarmaken, maak je je geen zorgen om Rowens leven. En ik maak mij geen zorgen om het leven van mijn andere kinderen. Wij weten dat ze van hem zijn en dat wij ze te leen hebben. Hun eeuwigheid is bezegeld, net als de onze. Wij wandelden in dat geloof.

BS       Mooi. En God gebruikte ook mensen uit je kerk, hè? Je hebt een prachtige kerk. Zij hebben je gesteund. Hoe is het nu met Rowen? Hebben jullie alles goed doorstaan?

AA       Zeer zeker. Transplantaties gaan met veel aanpassingen gepaard. Wij leren te leven met een zekere mate van voorzichtigheid. Maar dat is ook prima. God laat ons soms zware dingen ondergaan en ons gezin heeft zijn portie ook wel gehad. Maar wij passen ons graag aan en wij

zijn dankbaar dat ze nog met ons is. Dank de Heer daarvoor.

BS       Je dochter heeft een harttransplantatie ondergaan. Wat voor gevoelens heb je erbij. Vergeef mij dat ik het vraag maar het hart van een ander kind houdt Rowen nu in leven. Hoe denk je daarover?

AA       Ik zeg het wel vaker. Het is of ze de gave van het leven tweemaal van God zelf ontvangen heeft.

Alles pakte in onze situatie goed uit om die tweede kans van leven te krijgen. Wij bidden vaak voor het gezin dat ons dit geschenk gegeven heeft want voor hen moet dit onoverkomelijk zijn geweest. Mijn man en ik hadden hetzelfde gedaan als ons de kans was gegeven. Maar het blijft moeilijk te aanvaarden. Als christen wil je graag geven. Wij kennen het geloof van dit gezin niet.

Wij kennen hun verhaal niet maar zoals wij het gratis geschenk van Jezus aanvaarden mogen wij ook Rowens leven aanvaarden als geschenk van God. Wij moeten wandelen in die zekerheid.

BS       Wat zou je zeggen tegen iemand die nu kijkt en misschien hetzelfde doormaakt of een periode doormaakt van twijfel in hun geloof, of aan God. Hoe bemoedig je iemand die op dit moment door zo’n dal gaat?

AA       Dan kom ik weer bij het karakter van God. Als wij de Bijbel openen en wij zien van het Oude tot het Nieuwe Testament hoe Hij zich aan ons openbaart. Hij is nabij. Hij besteedt aandacht aan de details en hij wil samen met ons de problemen in ons leven oplossen. Soms voelen onze omstandigheden anders en niet verwant aan wat wij lezen maar uiteindelijk is God degene die niet verandert en ons wordt gevraagd, hem zo te zien en te leven in die vrede en die hoop.

BS       Amen. Dank je. Wij zijn blij om te horen dat het zo goed gaat met Rowen. Mensen kunnen jullie verhaal via Instagram blijven volgen. Amanda Auer. Dank je wel. En dank voor het vertellen van je verhaal. Gods zegen.

 

Solo – Rory Deming – “ Living Hope”

 

Hoe diep de afgrond tussen ons in

Hoe hoog de berg

Die ik niet kon beklimmen

In wanhoop wendde ik me tot de hemel

En noemde in de duisternis uw naam

En door het donker

Straalde uw liefdevolle vriendelijkheid

En nam de schaduwen van mijn ziel

het is volbracht, zo staat geschreven

Jezus is mijn levende hoop

Wie kan zich zulk een genade voorstellen?

Welk hart kan de diepte

Van uw genade peilen?

De God der eeuwen kwam van zijn troon

Om mijn zonde en schaamte te dragen

Het kruis bevestigt, ik ben vergeven

De Koning der koningen

Noemt mij zijn kind

Geweldige Verlosser,

Voor eeuwig de uwe

Jezus Christus, mijn levende hoop

Halleluja, prijs Hem die mij heeft bevrijd

Halleluja, de dood heeft zijn greep verloren

U heeft alle ketenen verbroken

Er is redding in uw naam

Jezus Christus, mijn levende hoop

 

Koor – “ The Glory of His Grace”

 

Je hebt het horen zeggen

Oog om oog, tand om tand

En leven om leven

Je hebt het horen zeggen

Heb je naaste lief

Maar niet je vijand

Maar ik zeg jullie, heb je vijanden lief

Doe goed aan hen die u haten

Zodat u kinderen zult zijn

Van uw hemelse Vader

Want Hij laat de zon opgaan

Over slechte en goede mensen

En laat het regenen over alle schepselen

Land en zee, de weide en het woud

Zodat het glorieuze licht van zijn liefde

De kilste harten van boven verwarmt

Een onverwachte glimlach

Een onverdiend geschenk

Een zondig leven dat is uitgewist

Dat is de glorie van zijn genade

Dat is de glorie van zijn genade

Er is niets wat je kunt doen

Om hem meer van je te laten houden

En er is niets

Waardoor Hij minder van jou zal houden

Open slechts je hart

Voor zijn onveranderlijke liefde

En dan doet zijn genade de rest.

Hij doet de rest

Want Hij laat de zon opgaan

Over slechte en goede mensen

En laat het regenen over alle schepselen

Land en zee, de weide en het woud

Zodat het glorieuze licht van zijn liefde

De kilste harten van boven verwarmt

Een onverwachte glimlach

Een onverdiende geschenk

Een zondig leven dat is uitgewist

Dat is de glorie van zijn genade

Dat is de glorie

Van zijn onvoorstelbare genade

Zo oneindig groot

Dat ik, die ‘t niet verdien

Het leven vond

Want ik was dood

En blind maar nu kan ‘k zien

De glorie van zijn genade

 

Proclamatie met Bobby Schuller

 

Vrienden, houd uw handen zo, in een ontvangend gebaar, en zeg met mij: Ik ben niet wat ik doe of wat ik heb. Ik ben niet wat mensen over mij zeggen. Ik ben Gods geliefde kind. Dat is wie ik ben. Dat kan niemand mij afnemen. Ik hoef me geen zorgen te maken of te haasten. Ik mag vertrouwen op mijn vriend Jezus en zijn liefde delen met de wereld. U mag gaan zitten.

 

Preek – “Storm in Mozes’ leven”  

door Bobby Schuller

We zijn bezig met de serie; Rust bewaren in de storm en wij hebben het over handvatten en manieren die de Bijbel ons aanreikt om net als Jezus in moeilijke tijden de rust te bewaren. Misschien maak je nu een storm mee. Wie heeft het op dit moment moeilijk? Wie gaat er door een dal? Ik hoef geen handen te zien. Als wij door zo’n dal gaan, raken wij soms in paniek. Wij willen vanuit angst weglopen, ons terugtrekken. Maar een van de beste dingen die wij in een moeilijke situatie kunnen doen is een ontspannen geest te hebben. Want vanuit een toestand van vrede nemen we de beste beslissingen en denken wij het helderst over waar wij staan. Een zinvol leven leiden. En dit is waar het op neerkomt: De zinvolste plek in je leven ligt doorgaans bij je verantwoordelijkheden. Die verantwoordelijkheid geeft ons leven de meeste zin. Zorg voor een ander mens. Zorg voor iets belangrijks. Zorg om iets te bereiken wat ertoe doet. Verantwoordelijkheid. Dat vormt het hart van het menselijk bestaan. Dat wij een zinvol bestaan nastreven en dat is het leven dat Jezus van ons vraagt. Dat is het leven waar Jezus ons toe uitnodigt. Als wij ons leven aan Jezus toevertrouwen, vertrouwen wij hem onze manieren toe. Onze beslissingen, ons gedrag vertrouwen wij hem toe. Niet op een oordelende, wettische, religieuze manier maar simpelweg zeggen dat mijn vijand liefhebben, een oprecht mens zijn leren en van binnenuit een liefhebbend mens worden is het beste dat ik kan doen. Vandaag wil ik kijken naar dat idee van verantwoordelijkheid en het opofferen van een comfortabel leven voor een zinvol leven. Ik kom dat duidelijk tegen in het levensverhaal van Mozes. Vorige week hadden wij het over Mozes en de berg Sinaï en hoe Mozes eigenlijk een hart als van David had. Hij wilde altijd bij de Heer zijn. Hij wilde dicht bij hem staan en wilde niet leven zonder hem. Maar Mozes was niet altijd zo geweest. Hij ontdekte God min of meer. Dit is zijn verhaal. Mozes’ leven is beschreven in het boek Exodus. Voor Joodse mensen is het belangrijkste deel van de Bijbel de eerste vijf boeken. Waarschijnlijk is het belangrijkste boek daaruit Exodus. Genesis stuurt mensen als het ware de kant van Exodus op. Genesis vertelt het verhaal van de tuin en de zondvloed en zo en het kwaad van de mensen en God die Abraham uit hun midden roept en via Abraham een verbond sluit via Izak en Jakob en een familie kiest. Een stam die de wereld zou veranderen en redden door dat verbond. En dan is er dat verhaal aan het einde van Genesis over Jozef. Joseph the Technicolor Dreamcoat, weet je nog? En zo komt Jozef terecht in Egypte. Hij is machtig en rijk en neemt zijn hele familie, zijn stam, mee naar Egypte om in harmonie met het Egyptische volk te leven. Egypte was een van de rijkste en machtigste rijken aller tijden. Het is dan op het toppunt van zijn macht maar het begint zich nerveus te voelen over die Hebreeën die onder hen leven. Maar op zeker moment sterft Jozef en ook de farao die Jozef kende. Er komt een nieuwe farao en de Hebreeuwse groep krijgt nieuwe leiders en de onderlinge spanningen nemen toe. Uiteindelijk laat hij dat volk ketenen. Er verstrijken 400 jaar van Jakob tot het verhaal van Exodus. Het volk is al generaties lang tot slaaf gemaakt. Rond die tijd voert farao de druk op het Hebreeuwse volk op. Hij besluit dat alle Hebreeuwse jongetjes die geboren worden moeten worden gedood. Elke jongensbaby

moet in de Nijl geworpen worden. In dit verhaal trouwen twee Levieten. Dat is belangrijk, want de Levieten groeien uit tot de priesterklasse. Zij krijgen een jongetje. En zij nemen dat baby’tje en de moeder gooit hem in de Nijl. Ze gehoorzaamt de wet, maar met één voorbehoud. Ze legt hem in een mandje. Dus ze leggen die baby in een mandje en leggen hem in de rivier. En de zus van de baby volgt het mandje als het de rivier af drijft om te zien wat er gaat gebeuren met haar broer. En dat mandje komt op de een of andere manier bij de prinses van Egypte terecht. Verbluffend verhaal. De dochter van farao

vindt het mandje met de baby Zij sluit de baby in haar hart en besluit hem te adopteren. Zij neemt de baby uit de mand en zegt, dit is mijn baby. Die ga ik opvoeden. Dan ziet zij een klein Hebreeuws meisje,

dat ze niet kent. En ze zegt, meisje, ken jij misschien een min die mij kan helpen, de baby groot te brengen? En de zus zegt dat ze een ideale kandidaat weet. Zonder dat de prinses het weet, is het de moeder van de baby. Dit is Mozes. De naam Mozes betekent overigens ‘onttrokken’. Mozes werd aan de dood onttrokken en hij werd aan de Nijl onttrokken. Is het niet prachtig dat Mozes wordt grootgebracht door zijn adoptiemoeder en zijn biologische Hebreeuwse moeder. Mozes groeit eigenlijk op als twee mensen. Farao is zijn opa, maar zijn biologische moeder is Hebreeuws. Ze lijkt op hem. Ze zijn van hetzelfde ras. Hij weet als hij opgroeit dat hij etnisch een Hebreeër is. Dus enerzijds voelt hij zich Hebreeër, met hun religie maar anderzijds ook een Egyptenaar, met hun religie en politiek. En daarover gaat Mozes zich erg verward voelen. Later in zijn leven, als hij daarmee begint te worstelen kijkt hij naar zijn volk, de Hebreeën en ziet ze in ketenen. En hij krijgt medelijden met ze. En hij ziet iemand van zijn eigen volk, een Egyptenaar die voor zijn opa werkt, iemand van zijn eigen volk, een Hebreeër, aftuigen.

Dat is een beslissend moment voor Mozes. Hij ziet het gebeuren en moet een keuze maken. Interessant genoeg zie je in films Mozes altijd kordaat tussenbeide komen. Maar als je de tekst leest, ging het niet zo. Mozes kijkt naar rechts, hij kijkt naar links, hij kijkt rond en als hij niemand ziet, vermoordt hij de Egyptenaar. Dus hij wachtte tot het voorbij was eer hij hem vermoordde of besloop hem en sneed hem zijn keel door, of zo. Dus het is een heel laffe moord, gericht, zoals koningen dan denken tegen zijn grootvader. Tegen zijn eigen familie. Ze komen er natuurlijk achter en Mozes moet rennen voor zijn leven. Hij laat zijn hele leven achter zich. Niet alleen zijn Hebreeuwse moeder en zijn broer Aaron en de Hebreeuwse kant van zijn familie maar ook zijn rijkdom en zijn geld en zijn luxe en zijn populariteit en zijn Ferrari, alles. Alles laat hij achter. En hij vlucht naar het land Midian. Een naburig land dat noch Hebreeuws noch Egyptisch is. Hij wordt opgevangen door Jetro, die zelf priester is en hij trouwt met Jetro’s dochter Zippora. Hij gaat een geheim leven leiden, als vluchteling. Hij is Mozes de herder. Hij zorgt voor zijn kudde en doet zijn ding. En op een dag, jaren nadien, denk ik, zwerft hij over de berg Horeb. Kent iemand de andere naam van de berg Horeb? Dat is de berg Sinaï. Dus hij zwerft over de Sinaï en de Horeb. Voor het eerst. En in de verte ziet hij een struik in brand staan. God zegt: Mozes. Hij roept hem. Hij zegt: Ik hoor het gejammer van mijn volk. Ik wil dat je hen wegleidt uit het land Egypte, uit de slavernij. En hoe reageert Mozes daarop? Met een hele stroom excuses. Het eerste dat hij zegt, is: Ze gaan mij nooit geloven. Ze gaan echt niet geloven dat U, die 400 jaar weg was zich nu ineens aan mij vertoont en mij, de kleinzoon van farao, hebt uitgekozen om ze uit Egypte te leiden. God doet allerlei wonderen. Hij verandert zijn melaatse hand in een gezonde hand. Hij verandert zijn staf in een slang, et cetera. Dus Hij doet al die grote wonderen en Mozes staat ongetwijfeld paf maar daar komt toch excuus nummer 2: God, ik ben niet welsprekend. Ik spreek traag. Misschien stotterde hij. Ik kan niet tot die mensen spreken. Ik kan het niet doen. Dan zegt God: Ik zal je helpen. Ik zal je leren spreken.

En uiteindelijk zegt Mozes: Alstublieft, stuur een ander. Dit is interessant, want er staat dat de woede van de Heer nu gewekt was. Het is duidelijk dat Mozes zegt: Ik kan het niet en ik doe het niet. Waarom wil Mozes dat niet doen? Hij heeft zich langdurig voor Egypte verborgen gehouden. Hij is een vluchteling, een moordenaar en moet zijn familie weer onder ogen komen. Hij moet zijn adoptiemoeder en zijn opa onder ogen komen. Allemaal doodeng. Maar hij leidt een prima leventje. Hij is getrouwd, hij zorgt voor zijn schapen. Hij zit prima in Midian. God, waarom doet U dit? Ik heb mijn leven eindelijk op orde. Laat mij met rust. Ik wil een literaire vraag stellen. Wat als het verhaal daar geëindigd was? Wat zou er gebeurd zijn als God had gezegd: Best Mozes, je hoeft het niet te doen. Ik val je niet langer lastig. Ga terug naar Midian, breng je gezin groot, doe je ding. Wat zou er van Mozes geworden zijn? Zelf zou ik mij mijn leven lang hebben afgevraagd wat ik gemist had. Ik zou iedereen over die brandende braamstruik hebben verteld. Ze zouden mij voor gek verklaren. Ik zou zoeken naar andere brandende braamstruiken om het er nog eens over te hebben met God. Het was Gods genade dat Hij Mozes niet met rust liet. Wij kennen die momenten in ons leven waarop ons wordt gevraagd, een offer te brengen.

Om iets engs te doen, om iets ongemakkelijks te doen maar wat wel zinvol en verantwoordelijk is. Wij leven volgens mij in een tijd waarin mensen liever veilig en zelfzuchtig kiezen dan te denken aan wat mijn naaste helpt, of wat God van mij vraagt. Dat bedroeft mij, niet alleen voor de maatschappij, maar voor die persoon. Te begrijpen dat als God ons roept, Hij ons naar een smalle weg roept. Als Hij ons roept, vraagt Hij moeilijke dingen van ons. Dan vraagt Hij ons, anderen te dienen. Hij vraagt ons, verantwoordelijk te zijn en voor behoeftigen te zorgen. Als je zo’n moment beleeft, doe dan het juiste.

Doe wat juist is, want je wilt niet de rest van je leven afvragen wat er was gebeurd als je had gedaan

wat moeilijk was. Dit is wat Jezus ons belooft. Jezus belooft ons een gelukkig leven. Laat geen prediker je iets anders vertellen. Het staat in Gods Woord. In het Grieks begint de Bergrede met een belofte en uitnodiging voor een gelukkig leven. Dat betekent dat woord ‘gezegend’. Makarios, en dat betekent ‘gelukkig’. Maar met een voorbehoud. Dat gelukkige leven krijg je door je leven te leiden zoals Jezus van ons vraagt. Voor anderen. Voor onze naaste. Een verantwoordelijk leven. Zonder dat voorbehoud

word je nooit gelukkig. Je wordt nooit gelukkig zonder zinvolle verantwoordelijkheden. Dus dit is geen oordeel, maar een uitnodiging. Misschien, als je je triest of gedeprimeerd of gefrustreerd over het leven voelt, misschien geeft God je dan heel gauw de gelegenheid om iets heel engs, maar heel verantwoordelijks en zinvols te doen. Ik wil dat jullie overwegen, de Heer te vragen of dat iets voor jou is en het dan ook echt te doen. Want misschien is dat precies wat je nodig hebt om de vrede in je hart en je geest te vinden waarnaar je op zoek bent. Ik heb dit als voorganger zo vaak zien gebeuren. Ik had jaren geleden een heel goede vriend, een alcoholist en atheïst. Wij waren goed bevriend en wij praatten heel wat af. Dan zei ik: Gast, je moet de Heer kennen. Die helpt je met je alcoholisme. En dan zei hij wat atheïsten altijd zeggen over dat er geen God is, en zo. Wij hadden een opvanghuis voor daklozen waar we pannenkoeken voor kinderen bakten. Ik gaf hem de verantwoordelijkheid. Ga het maar leiden, zei ik. En dat deed hij. Hij moest om half zes opstaan en een team opzetten om ontbijt voor dakloze gezinnen te maken. Dat deed hij week in week uit. Vaak met een kater, denk ik. Hij kwam opdagen en hielp die kinderen. Hij ging voor anderen leven. Ik zag hoe het zijn leven veranderde. Het bevrijdde hem niet alleen van zijn alcoholisme maar ik mocht hem zelfs dopen anderhalf jaar later. Hij had God hierdoor leren kennen. Voor ik kinderen had, zag ik hoe slecht ouders eraan toe waren en ik dacht: Ouders zeggen altijd hoe gelukkig kinderen ze maken, maar ze zien er niet blij uit. Ze zien er moe uit. En op.

En ze hebben geen tijd meer voor mij. Maar ik zag tegelijkertijd dat vrienden die kinderen kregen als ze het volhielden, dat ieder van hen groeide in karakter. Ze waren geduldiger, vriendelijker, liefdevoller.

Ik zeg tegen ons allemaal, tegen iedereen, dat God een gelukkig leven voor ons wil. God wil dat wij vol vreugde en vol leven zijn. Maar de fundering van al die pret, al die ontspanning, al die feestjes wat je ook maar voor leuks wilt doen als je daaronder geen fundering van verantwoordelijkheid hebt, van het juiste doen van een leven leiden voor iets wat groter is dan jij of een ander van een volgeling van Jezus zijn, dat je dan geen geluk ervaart. Ik wil dat jullie met een frisse blik naar je verantwoordelijkheden kijken. Vaak zijn dit de dingen die ons zin geven. Ja, we hebben grenzen nodig, ja, wij hebben rust nodig. Maar wij moeten ook onthouden dat dit de dingen zijn die het leven interessant en vreugdevol maken. En de Heer gebruikt dat om ons te laten groeien.

 

Gebed

 

Dank U, Heer. Vader, daarvoor bid ik. Voor iedereen die een moeilijke beslissing moet nemen bid ik dat U ons helpt, de kracht in te zien van zinvolle verantwoordelijkheden in ons leven. Heer, wij houden zoveel van U. In Jezus’ naam bidden wij, amen.

 

Zegen

 

De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig.

De Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede.

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.