Jan Willem van Delft: ‘Iemand zei: ik hoor een droefheid in je spel…’
Jan Willem van Delft is een begaafd pianist en een meesterimprovisator. Hij is regelmatig te zien bij concerten van Hour of Power. In gesprek met Jan van den Bosch blikt hij terug op een donkere periode in zijn leven.
Jan Willem: ‘Ik raakte overspannen, liep al jaren met een zware last op mijn schouders en het gevoel niet genoeg liefde te kunnen geven aan mijn vrouw en kinderen, mijn muzikale collega’s, voorganger en familieleden. Daardoor liep ik als het ware leeg. Er zat een gat in mijn hart, waardoor de liefde die ik ontving meteen weer wegliep. Ik heb gemerkt dat ik daardoor steeds op eieren liep en over mijn grenzen ging. Ik gaf heel veel, maar kon eigenlijk niet ontvangen. Destijds had ik ook niet het gevoel dat ik dat verdiende. Het was heel moeilijk om mij geliefd te voelen. ’
Jan Willem vervolgt: ‘Het kwam aan het licht op een internationale kunstenaarsweek. Ik speelde op een avond met een cellist die na afloop zei: ‘Ik moet met je praten. Ik hoor een droefheid in je spel die ik herken.’ Dat was voor het eerst dat ik erover sprak. Ik schaamde mij er namelijk voor. Omdat ik net wat bekender was geworden probeerde ik naar de buitenwereld een smile op te houden. Maar hij prikte daar dwars doorheen. Dat is het begin geweest van mijn herstel. Achteraf zie ik dat als een godswonder.’
Ik gaf veel, maar kon niet ontvangen
Pas in dat lijden, begon ik bepaalde Bijbelteksten goed te begrijpen. Zo las ik in Jesaja 53, over het lijden van Jezus. Ik concludeerde: ‘Volgens mij ben ik nu aan het lijden, terwijl Jezus dat al lang en breed op zich heeft genomen. Dat was een heel belangrijk moment. Het bijzondere is dat ik daarna nooit meer getwijfeld heb aan Gods liefde. Ik kan nu zeggen dat ik volledig hersteld ben.’
