Opening

 

Ontdek het gezicht en de stem van positief christendom.

 

Samenzang – Joyful, Joyful

 

Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid. Schepper, die ‘t heelal verheugt en bron Van eeuw’ge vreugde zijt. Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend Doolt in ‘t duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!

 

 

Welkomstwoord

Door Bobby Schuller

 

Dit is de dag die God heeft gemaakt. Daarover zullen we ons verheugen. Goedemorgen. Sorry dat ik er niet was, vorige week. Hoe deed Chad het? U mag hem wel? Hij is goed, hè? We hebben dezelfde

predikantenopleiding gedaan. We zijn vrienden en werken nauw samen. Ik belde hem pas op zater-dag. We bleven in het ziekenhuis. Met Cohen gaat het veel beter, dank u voor uw gebeden. Ik vroeg hem op zaterdag om hier op zondag te preken. ‘Oké, laat ik maar ja zeggen. Kennen ze me eigenlijk wel? ‘ Het gaat prima lukken, zei ik. En dat was ook zo, vond ik. Groet met warmte de mensen rondom u en wens hen de vrede van Christus toe. Laten we bidden.

 

Gebed

 

Vader, dank U dat we hier zijn en dank U voor Jezus. We volgen Hem en vertrouwen op Hem. Heer, geef dat elk gebroken hart, elke gewonde ziel straks genezen naar huis gaat, genezen door Gods aanvaarding en liefde. Heer, geef dat we altijd leven vanuit het besef dat wij uw geliefde kinderen zijn.

Daarop vertrouwen wij, daarin geloven wij. In Jezus’ naam, amen.

 

Samenzang – “He Lives”

 

Mijn Meester is verrezen Hij leeft in werkelijkheid ik blijf daar in geloven als ieder het bestrijdt ik leef Van zijn genade ik koester m’in zijn Licht en als ik naar Hem uitzie is Hij in ‘t zicht Hij leeft, Hij leeft

Halleluja, Jezus leeft Hij zorgt voor mij bij dag en nacht Hij is mijn levenskracht Hij leeft, Hij leeft Verlost van zonde en smart wat mij die diepe vreugde geeft: Hij leeft, ook in mijn hart verheug u, o gij Christen verheug u, zing een lied zing eeuwig halleluja breng eer aan Jezus’ naam de hoop voor al Wie Hem zoekt de redder in de nood Hij kent geen gelijke in goedheid, liefd’ en trouw Hij leeft, Hij leeft Halleluja, Jezus leeft Hij zorgt voor mij bij dag en nacht Hij is mijn levenskracht Hij leeft, Hij leeft Verlost van zonde en smart wat mij die diepe vreugde geeft: Hij leeft, ook in mijn hart

 

 

 

Schriftlezing – Romeinen 8 : 14-17

door Russ Jacobson

 

U mag gaan zitten. Luistert u ter voorbereiding op de preek naar deze woorden uit Romeinen 8:

Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. U hebt de Geest niet ont-vangen om opnieuw als slaven in angst te leven. U hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn

en om Hem te kunnen aanroepen met ‘Abba:’ ‘Vader’. De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen erfgenamen van God.

Samen met Christus zijn wij erfgenamen: Wij moeten delen in zijn lijden om met Hem te kunnen delen

in Gods luister. Zo luidt het Woord van de Heer.

 

Koor –  “The Last Words of David”

 

Hij die heerst over de mensen moet rechtvaardig zijn rechtvaardig zijn rechtvaardig zijn heersen in de Vreze Gods heersen in de vreze Gods de vreze Gods en hij zal zijn als het morgenlicht bij het opgaan Der zon een morgen zonder wolken als het jonge groen spruit uit de aarde door de zonnewarmte na De regen na de regen na de regen halleluja halleluja amen amen

 

Interview –  Russ Jacobson

BS = Bobby Schuller en RJ = Russ Jacobson

 

Inleiding

 

Ik ben persoonlijk heel blij hier te mogen verwelkomen mijn vriend en collega Russ Jacobson. Hij is lid van het Shepherd’s Grove pastoraal team, als vrijwilliger. Hij richt zich op bijbelstudies en de vorming van onze huiskringen. Russ studeerde aan de UCLA, de Universiteit van Montana en Fuller Theological Seminary. Hij heeft ook in andere gemeenten gewerkt, als hulp- en als hoofdpredikant.

Zijn passie is om ambassadeur van God te zijn. Binnenkort wordt hij ingewijd als predikant van onze Hervormde Kerk van Amerika. Russ, zijn vrouw, Russ woont met Deanna en drie kinderen in Orange County. Graag applaus voor Russ Jacobson.

 

Interview

 

BS       Hallo, Russ. Leuk dat je er bent.

RJ        Insgelijks.

BS       Twee dagen geleden waren Russ en ik nog aan het bidden. Voor u en voor deze kerk. En we    dachten na over de toekomst. Vertel eens iets over de weg tot het geloof van jou en Deanna,   en hoe je terechtkwam in de Crystal Cathedral.

RJ        Heel in het kort: Mijn vrouw en ik leidden een zeer werelds leven. Alles ging prima. We waren    geen atheïsten of zo, we dachten alleen weinig aan God. We trouwden en wilden een gezin

stichten. En zoals we dat met alles deden, stelden we een schema op. en zo zou het allemaal    verlopen. We planden een Europese vakantie. In Parijs zou het gebeuren. We hadden het         helemaal rond. Niet dus. De dagen werden weken, de weken maanden en voor we het wisten

waren we al een jaar bezig met proberen kinderen te krijgen. Door onze onvruchtbaarheid         belandden we in een geestelijke crisis. We voelden ons verslagen en eenzaam. Er was een       leegte in ons hart, we wilden meer weten over God. In die periode begonnen we naar Hour of    Power te kijken. We vonden het prachtig, in alle opzichten. Op een dag keken we elkaar aan

en zeiden: Waarom zien we dit op de tv? We kunnen erheen. We woonden op 20 minuten         afstand. Dus daar gingen we. We voelden ons gezegend daar te mogen zijn en voelden ons    heel erg geliefd en geholpen door Jim Kok, die daar zit. Jim heeft ons door moeilijke tijden

geloodst. Ik stelde hem veel moeilijke vragen, die hij allemaal beantwoordde. Ik zou niet graag   de vragen beantwoorden die ik hem stelde. Het was om geweldig hier te zijn, Jim en Linda, ik     hou van jullie, dank je wel.

BS       Je vond de weg naar de Crystal Cathedral en daar vonden Deanna en jij je geloof en jullie         vonden een mentor in Jim Kok. Je vertelde een keer dat als je er was, op zondagmorgen dat            je dan een stoel leeg liet tussen Deanna en jou. Hoe zat dat?

RJ        Het heeft te maken met het beeld dat naast de Cathedral staat. Het is een beeld van Job, met   de tekst uit Job 13:15. En die tekst is: ‘Wil Hij mij doden, ik blijf op Hem hopen. ‘ Op dat   moment voelden we ons zo verdrietig en verslagen dat we geen woorden meer konden

vinden. We misten de kracht om nog te bidden. Het voelde alsof we dood waren. En net als       Job hadden we twee keuzen: God vervloeken en weglopen, maar dat wilden we niet of    gewoon doorgaan met wat we deden. Het was een zware tijd, maar om uiting te geven aan        ons geloof lieten we een lege plek tussen ons in, in de kerk. Dat deden we omdat we ver-     trouwden op God en op wat Hij zou doen in ons leven al konden we dat toen nog niet zien.

BS       Dus de lege plek was symbolisch: Ooit zou er een kind zitten.

RJ        Ja, zo is het.

BS       Prachtig. De preek van vandaag gaat over adoptie in de geest en wat dat voor ons als   gelovigen betekent. Wat heb jij als vader over God geleerd via je kinderen?

RJ        De Schrift leeft en bestaat zelfstandig. Je hoeft geen kinderen te hebben om dat te ervaren.

Maar voor mij persoonlijk speelden twee aspecten van het vaderschap heel sterk. Het eerste     is: Als vader verwacht je niet dat je kinderen je dingen geven. Je ziet niet reikhalzend uit

naar cadeautjes van je kinderen. Je wilt gewoon bij ze zijn en deel uitmaken van hun leven.

Je wilt hun hart en hun liefde. Zo is het denk ik ook tussen God en ons. God wil die relatie met   ons. Hij wil dat we op Hem bouwen van Hem houden en tot Hem bidden. Het tweede is:         Sommige bijbelse verhalen krijgen een enorme lading als je ze bekijkt vanuit een dergelijke        liefde. Ik denk nu aan Jaïrus. Jaïrus heeft een dochtertje van twaalf, dat zwaar ziek is. Hij weet           dat ze alleen gered kan worden door Jezus. Hij gaat naar Jezus en werpt zich aan zijn voeten

en smeekt Hem. Volgens Matteüs was het meisje al dood. Maar hij blijft Jezus maar smeken.

Als vader begrijp ik wat er in hem omging. Jij ook, denk ik. Je zou alles doen ter wille van je       kind.

BS       Fijn dat je er bent, we kennen je nu iets beter. Maar je hebt nog niet verteld hoe het verder         ging met Deanna en jou.

RJ        Inderdaad. Het ging als volgt. We probeerden allerlei moderne medische benaderingen maar     helemaal niets hielp. Op een gegeven moment gaven we het gewoon op en legden het bij       God. Dat hadden we natuurlijk meteen al moeten doen. En God zegende ons met een zoon,

Tayo en daarna kregen we nog twee kinderen. Als je het goed vindt, vraag ik ze even hier.

Kom er maar bij. Jim en Linda, jullie ook, als je wilt.

BS       Fantastisch. Dit is geweldig. Het was heel symbolisch. Maar zo gaat het niet altijd. Soms wil       God dat stellen een kind adopteren of kinderloos blijven. Maar hier zie je hoe God een     moeilijke situatie gebruikte om je nader tot Hem te trekken een gezin te stichten en Jim en zijn   vrouw bij je leven te betrekken. Dank je voor je getuigenis. Fijn dat je in ons team zit. Nog-    maals applaus voor Russ.

 

 

INSTRUMENTAL – HOP WOODWIND ENSEMBLE – “Leaning on the Everlasting Arms/Standing on the Promises”

 

INSTRUMENTAL – HOP WOODWIND ENSEMBLE – “Hungarian Dance #1”

 

Preek – “Adoption in the Spirit”

door Bobby Schuller

Hoe deed Chad het vorige week? Best goed? Hij had de allermoeilijkste tekst om over te preken: Die vreemde passage waar Paulus zegt: Wat ik wil doen, doe ik niet. Wat ik niet wil doen, doe ik toch.

Et cetera. Het is de wet die me dat soort dingen laat doen. Ik wilde niet begeren, maar juist door dat gebod begon ik te begeren. Zo schetst Paulus de menselijke conditie voor ons. Daarin kunnen dingen als ‘de wet’ ertoe leiden dat wij als mensen juist slechte dingen doen. En dan zijn Gods genade en verbond genoeg. Begint u de rode draad al te zien? Vandaag wil ik daar op voortbouwen. In de passage van vandaag valt gewoon de boodschap van het evangelie te lezen. Ik denk dat ‘gered worden’ betekent dat je volkomen accepteert dat Christus Jezus je liefheeft. Dat je het besef van Gods liefde omarmt en van daaruit leeft. Geloven in het kruis en de opstanding betekent dat aan Jezus’ dood onlosmakelijk de boodschap verbonden is dat God net zo veel van jou houdt als van Jezus. Wat trouwens zo is. Laat dat even tot u doordringen. God had Jezus niet voor u laten sterven als Hij meer van Jezus had gehouden dan van U. Hij houdt net zo veel van U als van Jezus. De echte God, die we dienen die ondanks al onze fouten, al ons falen, alles wat we van plan waren en alles wat Hij van ons wil ondanks dat alles houdt Hij van u net zo veel als van Jezus, Maria of Paulus of van dat vrome vrouwtje bij jou in de straat. Hij houdt net zo veel van u als van Jezus. Dat is dé kern van deze preek

en uw redding. Dat is genoeg om uw zonden te bedekken en u door de poorten te brengen. Dat is genoeg om uw leven vrij te kopen. Dat is wat ons heiligt. En dat is naar mijn mening de kern van wat Paulus hier zegt in Romeinen 8. Voor een Romein vat dit alles samen wat Paulus heeft gezegd en nog gaat zeggen. We moeten deze passage lezen in het licht van Romeinse adoptie. In die tijd bestond er in het Romeinse Rijk de mogelijkheid dat de ene vader de zoon van een andere vader adopteerde.

Dat ging als volgt. Bij de Romeinen werd je pas volwassen als je vader stierf. Of je nu 15 was, of 50:

Als je vader nog leefde was je zijn eigendom. Oorspronkelijk was dat soms een kwestie van leven of dood. Je was niet meer dan vee. Hij kon je doden, verkopen je gebruiken als onderpand om geld te lenen. In die tijd in Rome waren zonen het eigendom van hun vader. Vee dat een zoon werd  ver-handeld, al noemden ze het niet zo van de ene vader naar de andere, als eigendom. De vader des huizes bezat deze macht, de patria potestas. Ik ben niet katholiek, Latijn ligt me niet. Geef mij maar Grieks, daar ben ik Hervormd voor. Als een man, of hij nu 25 was of 13 van de ene vader naar de andere ging was er een zwaarwichtig proces waarbij dit bezit werd overgedragen. Ik wil dit goed uitleggen, hier heeft Paulus het over. Als iemand door zijn vader wordt afgestaan aan een andere vader vindt de zogenaamde mancipatio plaats. Een wonderlijke plechtigheid, waarbij de beide vaders samenkomen. De vader die afstand doet en de vader die aanneemt. De beide vaders zetten een weegschaal met geld voor zich neer. En de ene vader koopt de zoon van de andere vader. Hij legt een bedrag op tafel en de verkopende vader neemt dat. Dan koopt de verkopende vader zijn zoon terug. Hij legt het bedrag weer in de weegschaal. Dan wordt het herhaald. De kopende vader legt meer geld neer. De verkopende vader neemt het geld. Maar dan koopt hij zijn zoon voor de tweede keer terug. En hij stuurt het geld terug. Dan voor de derde keer. De kopende vader legt weer geld

op tafel en dan houdt de verkopende vader het geld en vertrekt. Dat heet mancipatio. Een belangrijke ceremonie waarbij een man zijn zoon verkoopt aan een ander. Daarna volgde de procedure van de vindicatio: De kopende vader legt tegenover de praetor of een andere magistraat een verklaring af over het waarom van deze adoptie. Is dat gebeurd, dan worden de documenten opgemaakt. De jongen krijgt een andere naam en wordt lid van het gezin van zijn nieuwe vader. En dit is een heel belangrijk aspect: Als een zoon van de ene vader naar een andere gaat stopt zijn oude leven bij zijn vorige familie niet alleen het is ook alsof het nooit heeft bestaan. Zijn naam, zijn geschiedenis, alles wat hij was verdwijnt voorgoed, of hij nu 45 is of 5. Eventuele schulden die hij had bezit dat hij had en werk of verantwoordelijkheden die hij had, bestaan niet meer. Dat verdwijnt allemaal en hij

gehoorzaamt zijn nieuwe vader. Zijn oude leven verdwijnt, een nieuw leven begint. Hij is nu voor 100 procent erfgenaam van zijn nieuwe vader. Als die sterft, erft hij alles van die vader. De rechten die hij bezat bij zijn vorige vader, verliest hij en hij verkrijgt andere rechten bij zijn nieuwe vader. En in die dagen was er totaal geen verschil tussen een geadopteerde zoon en een natuurlijke zoon. Totaal geen verschil. Nieuwe zonen die werden geboren hadden niets te zeggen over de adoptiezoon. En het was een belangrijk gebruik. De bekendste Romein die ooit werd geadopteerd, was Octavianus. Hij werd geadopteerd door Julius Caesar en werd later Zijn er historici in de zaal? Of basisschool-historici? Hij werd keizer Augustus, de beroemde keizer die een stad van baksteen veranderde in een stad van marmer. Hij was de adoptiefzoon van Caesar, maar dat was geen enkel beletsel, hij kon de macht over het Romeinse Rijk gewoon overnemen. Als deze ceremonie wordt uitgevoerd worden er zeven getuigen bij gehaald. Alle zeven kunnen ze gevraagd worden om voor de rechter te getuigen:

Wij hebben gezien dat die zoon overging van de ene vader naar de andere. Wij kunnen getuigen dat hij niet bij zijn oude vader hoort maar bij de nieuwe vader. Zijn oude leven is er niet meer, hij is aan een nieuw leven begonnen. Als Paulus dat schrijft aan Rome In veel Bijbels staan noten met: Het Griekse woord voor ‘adoptie’ wordt speciaal voor dit proces gebruikt. Iedereen begrijpt waar Paulus

het over heeft als hij zegt: Dat is wat er met je gebeurt als Christus je adopteert nadat hij de prijs heeft betaald. Je wordt volledig geadopteerd en niet langer als de slaaf die je was onder je vroegere vader.

Je slavernij is voorbij en dankzij de Heilige Geest mag je ‘Abba!’ roepen. ‘Vader!’ ‘Papa!’ Je benadert God op een informele liefdevolle, intieme manier zoals een kind zijn vader. En dat verandert alles,

zowel voor Paulus als voor ons. Hij zegt: De Geest zelf verzekert ons dat wij Gods kinderen zijn. Dus de Heilige Geest is als die zeven getuigen in de rechtbank. Als we een beroep moeten doen op een autoriteit getuigt de Heilige Geest aan ons hart: Jij bent Gods zoon jij bent Gods dochter. Jij bent de erfgenaam. Je behoort Hem toe, je bent geliefd. En dat is de kern van het evangelie: Het geloof, het vertrouwen dat dat werkelijk is gebeurd toen je gedoopt werd. Dat dat werkelijk is gebeurd toen jij christen werd. Gered worden en leven naar de Geest is leven volgens de getuigenis van de Geest.

Die getuigt dat u Gods zoon of dochter bent en dat God u liefheeft. Het christendom leert dat we niet worden gered door regeltjes, maar door geloof. En dat we door het geloof en de liefde diep in onze harten verandering brengen in ons handelen. Daar draait het allemaal om. Je moet weten, ondanks al je zonden ondanks al je bagage, al de lijken in je kast. En dat geldt ook voor wie Gods Woord

verkondigt met alle twijfel en frustratie En voor wie vrijwilligerswerk doet of ander werk en het gevoel heeft dat hij God heeft teleurgesteld Ook voor jou getuigt de Geest dat God je liefheeft, dat je de geliefde bent en dat dat je niet afgenomen kan worden. We kunnen zo moeilijk geloven dat ongeacht wat we doen al krijgen we de boel niet voor elkaar, gaan we te weinig naar de kerk ondanks dat alles

hoeven we niet bang te zijn dat God teleurgesteld in ons zal zijn of ons zal afwijzen. En ik geloof vast en zeker dat geloven in God betekent dat in de moeilijkste situaties het kruis van Christus genoeg is.

En dat Gods genade wijds genoeg is. En dat Gods liefde diep genoeg is. En dat je er verder niks aan kunt doen. Ben je eenmaal van Hem, dan blijf je van Hem. Het beste wat mij als volgeling van Jezus

is overkomen was dat ik besefte dat ik als christen niet afgewezen kon worden door God. Op die dag verdween mijn angst voor de hel. Het mooiste wat me ooit is gebeurd. Er is wel een hel, maar toen ik besefte dat ik er niet heen ging dat Jezus mijn vriend is en God mijn Vader en dat Hij me nooit los zal laten, krachtens het verbond en het kruis. Toen werd ik, in het dagelijks leven verlost van alle schuld.

Is dat niet vreemd? Ik krijg een nieuwe zekerheid in mijn geloof in God. Ik word een meer geheiligd mens doordat ik niet meer bang ben. Die angst wordt vervangen door liefde, het verbond, geloof en het vertrouwen dat ik mijn behoud niet hoef te verdienen. God redt mij ondanks mijn gebrek aan geloof

en dat leidt in mij tot heiliging en juiste beslissingen. Wat een diepe geestelijke ketenen werden er bij mij verbroken toen ik besloot te geloven dat God me nooit zou loslaten maar me altijd zou liefhebben.

Dat Hij me zelfs na de dood niet zou loslaten en ik Hem altijd dierbaar zou zijn. Brennan Manning zei voordat hij stierf dat hij na urenlang gebed, na vasten en geloof uitdragen in zijn laatste levensdagen,

van één ding overtuigd was: Als we allemaal sterven en voor zijn Troon verschijnen zal God ons één vraag stellen: Geloofde je dat Ik je liefhad? Geloofde je dat Ik je liefhad? Niet zoals je had moeten zijn,

maar zoals je was? En dat dat wel eens waar kon zijn blijkt uit het feit dat als je Gods liefde diep in je hebt dat je leven dan niet hetzelfde blijft, maar grondig verandert. Je door je eigen natuur laten leiden,

betekent: Leven naar wat je om je heen waarneemt. Dan geloof je dat je bent wat je doet, wat je hebt

en wat mensen over je zeggen. Je laten leiden door de Geest betekent dat je diep van binnen gelooft

dat je niet bent wat je doet of hebt of wat ze over je zeggen. Je bent Zijn geliefde kind en dat zal je altijd blijven. En alles wat je doet en hebt en wat ze over je zeggen is een reactie op je manier van leven vanuit die innerlijke liefde waaruit naastenliefde en oprechtheid voortkomen en die afrekent met narcisme, rivaliteit. Daaruit komt een bloeiend leven voort in de ziel van iedere gelovige een leven dat niet kan worden uitgedoofd. Daarover meer volgende week, de tijd is nu op. Waar het op neerkomt:

U bent de zoon, de dochter van God. Je bent geliefd. Gered worden is geloven dat je gered wordt.

Het is het kruis en de wederopstanding aanvaarden als teken daarvan. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. Jezus heeft zich voor mij opgeofferd. God wilde dat omdat Hij net zo veel van mij houdt als van Jezus. Daarom blijf ik vertrouwen al is het me nooit gelukt mijn verslaving te overwinnen. Al doe ik nooit iets goed blijf ik altijd dezelfde fouten maken, word ik telkens weer boos,

blijf ik voortdurend dezelfde bagage meezeulen. Ondanks dat alles weet ik dat Gods liefde en genade voldoende is omdat ik mezelf niet kan redden door verdiensten. Het is iets dat alleen het geloof kan schenken. Dan kan ik tot God zeggen: Ik ben gebroken, ik kan dit niet op eigen kracht goed krijgen maar ik geloof dat ondanks dat alles U van me heeft gehouden en dat dat genoeg is. En het is genoeg. Laten we bidden.

 

Gebed

 

Dank U voor de Romeinenbrief met een boodschap van redding en genade. Wij vertrouwen erop en geloven erin. In Jezus’ naam, amen.