Opening

In 1970 ging een tv-programma van start dat miljoenen mensen anders naar het geloof deed kijken: Hour of Power. Dit is de dag die de Here heeft gemaakt. Laten we ons verheugen. Nog altijd laat Hour of Power een nieuw geluid voor een nieuwe generatie horen. Als je op God vertrouwt, kan niks je tegenhouden. Want wat uw omstandigheden en problemen ook zijn; dit moment kan uw uur van kracht zijn.

 

Samenzang – O Come, All Ye Faithful

Komt allen tezamen, jubelend van vreugde

Komt nu, o komt nu naar Bethlehem

Ziet nu de Vorst der engelen hier geboren

Komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden

Komt laten wij aanbidden die Koning

Jubelend van vreugd’

 

Welkomstwoord door Bobby Schuller en Hannah Schuller

Dit is de dag die de Here gemaakt heeft. Wij verheugen ons daarover. Goedemorgen. En hallo, bezoekers en welkom, kerkfamilie. Het is altijd een vreugde om samen met jullie te zijn. Er bestaat geen macht op aarde die zo krachtig is, fysiek of geestelijk als Gods liefde. En Hij noemt jou zijn oogappel. Je bent geliefd. Mooi, hè, die kerstversiering tijdens de advent. Het is zo fijn om zo bijeen te komen. Het is zo’n verademing na al dat nieuws. Het is heerlijk om bijeen te komen en de geboorte van Jezus te gedenken. Laat ons bidden.

 

Gebed

Vader, wij danken U voor alles wat U hebt gedaan. In deze adventsperiode bereiden we onze harten voor met een hoopvolle geest, op wat komen gaat. In december en november staan wij stil bij hoe goed U bent in het brengen van licht in de duisternis en een goede afloop van zware beproevingen. Daarvoor bidden wij. Wij bidden om doorbraken en overwinning in ons leven en wij bidden vooral dat U ons helpt, meer als Jezus Christus te zijn. Dit bidden wij in zijn naam, amen.

 

Koorzang – For Unto Us a Child is Born

Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, een Zoon is ons gegeven

Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, een Zoon is ons gegeven

Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, een Zoon is ons gegeven

En de heerschappij rust op zijn schouder en de heerschappij rust op zijn schouder

En de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt Hem:

Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst

 

 

Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven,

Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven en de heerschappij rust op zijn schouder

En de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt Hem:

Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst

 

Want een Kind is ons geboren, want een Kind is ons geboren

Een Zoon is ons gegeven, een Zoon is ons gegeven

En de heerschappij rust op zijn schouder, en de heerschappij rust op zijn schouder

En de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt Hem:

Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst

 

Want een Kind is ons gegeven, een Zoon is ons gegeven, een Zoon is ons gegeven

En de heerschappij rust op zijn schouder,

En de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt Hem:

Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst

Eeuwige Vader, Vredevorst

 

De kaars van de hoop wordt aangestoken door de familie Jacobson

Het volk dat in duisternis wandelt zal een groot licht zien. Zij die wonen in een land van diepe duisternis over hen zal een licht schijnen. Vandaag steken we de kaars van de hoop aan. Ook al lijkt de wereld een duistere en gewelddadige plek we weten dat het licht van de wereld in Gods Zoon komt. En Hij brengt ons verlossing. Tegenover al het lijden en alle duisternis steken wij deze kaars aan. Samen verklaren wij tegenover de wereld dat onze eeuwige hoop in Christus is. Ik nodig jullie uit om samen met ons te bidden: Getrouwe God, uit de chaos en het duistere geweld van deze tijd verschijnt U en brengt ons het licht van de hoop. Vernieuw ons, opdat wij mogen toewerken naar de komst van onze Messias. Hoop voor alle naties. God van belofte. God van hoop. Verschijn in onze duisternis. Door de Hoop van de tijden, Jezus Christus, bidden wij dit, amen.

 

Schriftlezing – Johannes 10:22-27 door Hannah Schuller

Ter voorbereiding op de boodschap lees ik Johannes 10:22-27. En het was het feest van de inwijding van de tempel in Jeruzalem en het was winter. En Jezus liep rond in de tempel, in de zuilengang van Salomo. De Joden dan omringden Hem en zeiden tegen Hem: Hoelang houdt U ons in het onzekere? Als U de Christus bent, zeg het ons vrijuit. Jezus antwoordde hun: Ik heb het u gezegd en u gelooft het niet. De werken die Ik doe in de Naam van Mijn Vader, die getuigen van Mij. Maar u gelooft niet, want u bent niet van Mijn schapen, zoals Ik u gezegd heb. Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij. Kerk, laat ons mensen zijn die luisteren naar Gods stem en bereid zijn, Hem te volgen overal waar Hij gaat. Amen.

 

Interview met Natalie Grant

BS = Bobby Schuller en NG = Natalie Grant

 

Introvideo

Natalie Grant is een hedendaagse christelijke singer/songwriter. Haar carrière begon twintig jaar geleden. Ze heeft zesmaal de Dove Award gewonnen en is achtmaal genomineerd geweest voor een Grammy. Haar nieuwste album, ‘No stranger’, is haar tiende studio-album en het eerste dat uitkomt na een paar jaar van muzikale rust. Naast haar grote muzikale carrière verschijnt ze regelmatig op tv in programma’s en documentaires en heeft ze talrijke boeken geschreven. In 2005 richtte ze The Home Foundation op, inmiddels Abolition International die ijvert voor het wereldwijd uitbannen van mensenhandel. Welkom, Natalie Grant.

 

BS: Natalie, hoi.

NG: Goeiemorgen.

BS: Wat een voorrecht om je te spreken. Wij houden al zo lang van jou en je prachtige worship muziek. Het is een voorrecht je te spreken. Voor diegenen die jouw verhaal nog niet kennen kun je misschien iets vertellen over hoe je tot het geloof kwam en hoe God je gestuurd heeft in de richting van een soort muzikale missie.

NG: Ik ben geboren en getogen in Seattle niet echt bekend als een christelijke stad met christelijke muziek. Ze zeggen dat Seattle de stad is met de minste kerken in het land. Slechts 1 procent van de bevolking zegt, naar een kerk te gaan. Het was een Godsgeschenk dat ik in een christelijk gezin ter wereld kwam en met de kerk ben opgegroeid. Maar ik was toen nog niet van plan om zangeres te worden. In Seattle was dat niet zo normaal. Dit was voor American Idol en The Voice. Mensen dachten nog niet, ik kom in American Idol en ik word zangeres. Dat had je toen nog niet. Ik ging naar de universiteit en wilde het onderwijs in. Alle leraren die nu kijken, jullie zijn de helden van onze samenleving. Voor iedereen die thuis moest blijven met onze kinderen dank jullie voor het onderwijzen van onze kinderen. Wij hebben jullie nodig. Als wij denken aan Gods bestemming voor ons leven dan zien wij Gods wil vaak als een bestemming in plaats van een proces. Voor mij was het een ontdekking dat ik naar Gods wil kan leven ongeacht wat ik verkies te doen. Dat het minder gaat om wat ik doe dan om hoe ik leef. Voor mij kwam het neer op het in vertrouwen zetten van die stap om te doen wat Hij in mij heeft gelegd en waar ik van hou. Ik wist dat Hij mijn bestemming in mijn leven zou uitwerken omdat ik gehoorzaam was aan zijn Woord en gehoorzaam aan wat ik dacht dat Hij van mijn vroeg.

BS: Je bent inmiddels een internationale superster. Je hebt een ongelooflijke carrière gemaakt, die nog steeds voortduurt. Maar een belangrijk deel van je verhaal speelde zich af in India. Kun je de mensen daar iets over vertellen?

NG: In 2005 keken mijn man en ik naar een aflevering van Law and Order. Ik zal niet beweren dat Law and Order mijn leven veranderd heeft maar Law and Order had een aflevering over mensenhandel. Die term kende ik niet eens. En naar aanleiding van dat programma gingen mijn man en ik naar India waar wij zagen hoe kinderen op straat te koop werden aangeboden. Wij hadden zelf nog geen kinderen en wat wij zagen, was hartverscheurend. Het leek onwerkelijk. Toen hoorden wij er voor het eerst over. Het is de snelst groeiende criminele activiteit ter wereld. Je kunt je songs zingen en schrijven maar dat is net alsof je je geloof met een mooie strik inpakt en zegt: Je leidt een goed leven als je Jezus volgt. En dan worden je ogen geopend voor de pijn en het lijden in de wereld. En dan besef je dat datgene wat wij moeten doen is, ons geloof voorleven in een wereld die zo wanhopig Hem wil kennen en Hem wil vinden en hoop en geloof in Hem te vinden. Voor ons ontwaakte daarmee het besef in ons leven dat ons uit ons gerieflijke christelijke leven los maakte en meevoerde naar het meest gruwelijke kwaad dat ik ooit heb gezien. Maar ook in het duister schijnt het licht. En dus strijden we hiertegen sinds 2005. Het is het grootste gevecht, maar ook het grootste voorrecht in mijn leven dat ik daaraan mee mag doen.

BS: Ik ben je dankbaar dat je met jouw platform echt mensen helpt. Ik wil het ook even hebben over je nieuwe album: No Stranger. Je bent er muzikaal een paar jaar tussenuit geweest. Waarom heb je nu besloten dit nieuwe album uit te brengen?

NG: Ik koos aanvankelijk niet echt voor die pauze in mijn carrière. In 2017 werd thymus kanker bij mij vastgesteld. Ik wist dat het konden verwijderen maar de tumor zat op de zenuw van mijn stembanden dus ze zeiden: Wij halen die tumor weg maar je zult waarschijnlijk nooit meer zo kunnen zingen als je deed. Je kunt niet meer met hetzelfde volume zingen want de plaats waar de tumor zit, is van invloed op je stem. Dat was de eerste horde. Die horde overwin je en ik besefte dat mijn stem juist sterker is teruggekomen. Ik weet niet wat ze hebben gedaan. Het is of ze mij een upgrade gaven. Ik voelde de drang om iets te maken wat eigenlijk heel weinig te maken heeft met je stem of je muziek maar alles met het erkennen dat ook als de omstandigheden niet doen wat je wilt de uitkomst niet zijn goedheid bepaalt. Hij is ook goed als het niet goed voor ons uitpakt. Dat was het wonder dat God mij leerde. En nu naar dit seizoen: Ik heb al die songs geschreven over hoe God ons kent. Meer dan enig ander seizoen in het leven is dit er een van eenzaamheid. Mensen moesten eraan herinnerd worden dat God hen ziet. Dat Hij er voor hen is. Dat Hij een relatie met ons heeft, ons vrienden noemt.

BS: Je bent zo bemoedigend, net als je songs. Het album heet No Stranger. Ik ben er razend nieuwsgierig naar. En Natalie, jij gaat voor ons zingen vanuit je huis. Heel fijn.

NG: Fijn dat ik hier mocht zijn.

 

Solo – Silent Night door Natalie Grant

Stille nacht, heilige nacht,

Davids Zoon, lang verwacht

Die miljoenen eens zaligen zal,

Wordt geboren in Betlehems stal

Hij, der schepselen Heer, Hij, der schepselen Heer

 

Stille nacht, heilige nacht,

Heil en vree wordt gebracht

Aan een wereld verloren in schuld

Gods belofte wordt heerlijk vervuld

Amen, Gode zij d’eer

Amen, Gode zij d’eer

 

Christus de Heiland is geboren

Opdat wij in hemelse vrede

Kunnen rusten

 

Koorzang – For Unto Us a Child is Born

Een Kind is ons geboren en de heerschappij rust op zijn schouder

En men noemt Hem: Wonderbare Raadsman, Sterke God,

Eeuwige Vader, Vredevorst, Eeuwige Vader, Vredevorst.

 

Solo – I Believe door Natalie Grant

In een land hier ver vandaan stond lang geleden de tijd stil

Er lagen herders in het veld, dat vertelt het verhaal ons

Dat vertelt het verhaal

Een zwangere vrouw en een herberg waar geen plaats was

De baby in een kribbe een voorafschaduwing van het graf

Dat is wat het verhaal vertelt

Maar het is meer dan een fabel en meer dan een sprookje

Het is meer dan mijn geest kan bevatten

 

Ik geloof dat de wijzen het pasgeboren kind vonden

Dat de engelen Zoon van God noemden

Hemels Kind, de grote IK BEN

Geboren om mijn zonden weg te nemen

Met zijn door spijkers doorboorde handen

Immanuel is gekomen, dat geloof ik, dat geloof ik

 

Tweeduizend jaar geleden, maar het verhaal klinkt nog steeds

Over Gods geschenk aan ons die naar de aarde gezonden

Werd als mens, zijn eniggeboren Zoon, Uw eniggeboren Zoon

En de hartslag van de hemel verblufte onze wijsheid

Maar het is nog steeds een eenvoudige waarheid die mij bevrijd heeft

 

Ik geloof dat de wijzen het pasgeboren kind vonden

Dat de engelen Zoon van God noemden

Hemels Kind, de grote IK BEN

Geboren om mijn zonden weg te nemen

Met zijn door spijkers doorboorde handen

Immanuel is gekomen, dat geloof ik, dat geloof ik

 

Kostbaar Kind, hoe kan het zijn dat Gods grote plan voor de geschiedenis

Jou naar een eenzaam kruis zond en dat Jij zou komen voor iemand als ik

Ik geloof in een kruis, ik geloof dat Hij voor één is gekomen dat Hij voor allen is gekomen

Hemels Kind, Hij werd een mens en Hij gaf zijn leven voor mij

Ondanks alles wat ik ben, ik geloof, ik geloof, ik geloof, ik geloof in U

Kerst leeft in mij, ik geloof, ik geloof in U, ik geloof, ik geloof

 

Bobby Schuller bedankt Natalie Grant

Dank je, Natalie Grant. Is dat niet geweldig dat wij zulke ervaringen kunnen beleven met mensen thuis? Dit was Natalie Grant met haar man Bernie. Je moet je wel erg gelukkig voelen met een man die zo mooi piano speelt. Vind je niet, Hannah?

 

Proclamatie door Bobby Schuller

Wij zijn zo blij dat je hier met ons bent. Je mag gaan staan. Dan zeggen wij dit zoals wij iedere week zeggen: Houd je handen zo, in een gebaar van ontvangen. En zeg met mij: Ik ben niet wat ik doe of wat ik heb. Ik ben niet wat mensen over mij zeggen. Ik ben Gods geliefde kind. Dat is wie ik ben. Dat kan niemand mij afnemen. Ik hoef mij geen zorgen te maken of te haasten. Ik mag vertrouwen op mijn vriend Jezus en zijn liefde delen met de wereld. Dank jullie wel.

 

Feest van het Licht

door Bobby Schuller

De eerste adventszondag. Wij staan stil bij één woord, en dat woord is hoop. Het is een tijdloos gegeven dat wij mensen lijden ervaren. Wij maken verliezen mee. God leidt je door dit dal naar de overwinning. Wat beter is, is het Woord van God te onderwijzen dat ons leert hoe wij moeilijke tijden moeten doorstaan. En de manier waarop je moeilijke tijden te boven komt is net als hoe je met een schip door de mist vaart. Je weet waar je heen wilt, je weet dat er van alles om je heen ligt maar je benut datgene wat God je gegeven heeft om erdoor te komen. Je weet niet wanneer de mist optrekt maar je weet dat je hem doorstaat. Je weet dat je het kompas kunt vertrouwen. Je ziet het noorden en het zuiden niet, je ziet wel je kompas. Dit is ons kompas, het Woord van God. En het leidt ons door de moeilijkheden, door de mist van het leven. En het helpt ons, niet om verwachtingen te hebben, data en tijden maar om hoopvol te blijven, een hoopvolle bemoediging te zijn voor je naaste. Want iedereen heeft een hoopvol mens om zich heen nodig. Mag ik een amen voor alle hoopvolle heiligen en zondaars hier? Dat is het doel. En vandaag hebben wij de kaars van de hoop aangestoken. Chanoeka kan ons iets leren als christenen. Chanoeka is een dag van God en Jezus vierde die zoals Hannah voorlas uit Johannes 9. Het is jammer dat er Feest van de Inwijding staat. Als er Chanoeka stond, ging er wel een lichtje op bij de mensen. Maar goed, Jezus viert Chanoeka. Hoe dat voor Hem was, vertel ik straks. Maar eerst vertel ik dat bijzondere verhaal uit het apocriefe boek Makkabeeën. Het staat niet in de Bijbel, maar het is een heilig geschrift. Het gaat zo. Om Chanoeka te begrijpen, moet je Alexander de Grote begrijpen. Mag ik weer even wat geschiedenis delen? Alexander de Grote, in de 20, knappe vent en rijk erft het grootste leger ter wereld. Bovendien was Alexander ongelooflijk dapper, een groot strijder waarschijnlijk geniaal en ontzettend knap. En hij veroverde letterlijk alles. Hij verovert de hele wereld. En dan, als hij 32 is, krijgt hij volkomen onverwacht gezondheidsproblemen. Na 12 dagen van helse buikpijn sterft hij. Niemand weet waaraan. Misschien tyfus, misschien malaria. Hij kan vergiftigd zijn. Niemand die het weet. Hij sterft in Babylon en het rijk dat hij binnen een paar jaar veroverde dat zich uitstrekte van Bulgarije tot het huidige Pakistan, een enorme lap, zeker in de Oudheid. Het kost maanden om dat te paard te doorkruisen. Al die macht en al die rijkdom gaat naar vier lui. Zijn vier hoogste generaals. Ze splitsen het geheel op in vier rijken. Alexander de Grote was ‘s werelds eerste zendeling. Niet voor de Heer, maar voor het hellenisme. Anders dan alle andere militaire wereldveroveraars wilde Alexander dat elke stad die hij veroverde, Grieks zou worden. Hij veroverde Israël en daar deed hij, zoals overal, vier dingen. Hij bouwde een theater. Hij bouwde scholen. Hij bouwde tempels en hij bouwde gymnasia, een soort sportscholen. Hij wilde dat iedereen zich bekeerde tot het hellenisme. Men moest Grieks leren spreken en schrijven om de Griekse filosofie en het Platonisme te begrijpen. Zijn mentor was een van de grootste filosofen aller tijden: Aristoteles. Waanzinnig, toch. Hoi, Aristoteles. Hoi, Alexander de Grote. Alexander de Grote wil iedereen bekeren en dat wordt een grote nalatenschap. Kan die kaart nog even terug? Die vier generaals stichten vier Griekse mini-rijken en die bestaan een tijdlang in vrede naast elkaar. Maar je ziet het al aankomen, de koningen gaan elkaar toch te lijf en zoals je ziet, is Israël aanvankelijk ingelijfd door de Egyptische koning in het Ptolemaeënrijk. Aanvankelijk was dit stuk geel en dan trekken de Seleuciden en de Ptolemaeën tegen elkaar ten strijde en nemen de Seleuciden Israël over. De spanning neemt toe want de staat wil Joodse jongeren tot het hellenisme bekeren. Het komt tot uitbarsting als de nieuwe Seleucidenkoning, Antiochus IV zichzelf, net als Alexander de Grote vóór hem, tot god verklaart. Hij betreedt de tempel in Jeruzalem en ontwijdt en plundert die. Hij zet een afgodsbeeld van Zeus op het altaar en offert er een varken en legt varkensdarmen in het Heilige der Heiligen. Dan vluchten een heleboel vrome Joden, chassidische joden de heuvels en de bergen in om God te kunnen aanbidden. De tiran, Antiochus IV, gaat ze achterna en probeert hun dorpen te vinden om te zorgen dat ze zich aan het hellenisme onderwerpen. Vaak brachten ze een beeld van Zeus mee, een Baälversie van Zeus of een afgodsbeeld van Antiochus. In één van die verhalen komen ze in een dorp. De dorpelingen verzamelen zich onder leiding van hun priester, een oude, grote man. Hij wordt beschreven als een beer van een man. Een echte vechtjas. Ze noemen hem de Oude Mattheüs. Ze eisen van Oude Mattheüs dat hij offert aan de heidengod Antiochus. Mattheüs kijkt ze aan, in Makkabeeën staat daar een lang gedicht over en hij zegt, dat ga ik nooit doen. Ik heb trouw gezworen aan God. Ik ga dit nooit ofte nimmer doen. Oude Mattheüs trommelt alle mannen in het dorp op en ze besluiten een opstand te beginnen. Hij sterft in de heuvels en zijn zoon, Judas Makkabeüs, Makkabee betekent hamer. Dat was zijn bijnaam waarschijnlijk omdat hij een bedreven generaal was. Hij leidt die ongelooflijke opstand. Als je dat verhaal met historische ogen leest is het ongelooflijk, dit is Judas Makkabeüs dat dit haveloze stelletje Joden in staat was om de grootse militaire macht van hun tijd het land uit te gooien om hun land vrijheid en leven te bezorgen. Vaak bekijken wij onze situatie en dan zeggen wij: Wie kan zoiets doorstaan? Wie kan dit te boven komen? Ik blijf ervan overtuigd dat als mensen het juiste doen ook al riskeren of vernietigen ze daarmee hun leven als mensen telkens het juiste doen dan kan God dat gebruiken om de meest ongelooflijke dingen te boven te komen. God kan wat God maar wil, op elk moment dat Hij dat wil. En dit is een God die van jou houdt en aan jouw kant staat. Hij helpt je te doorstaan wat je moet meemaken. Ik wil dat je gelooft en erop vertrouwt dat je dit te boven gaat komen. Als ze hun land en Jeruzalem heroveren lopen ze de tempel binnen en die biedt een treurige aanblik. De tempel wordt geacht, de Hof van Eden te zijn. En de menora, die vanaf het begin in de tempel is geweest is een boom. De Boom des Levens. Hij moet altijd branden als teken van hoop en leven voor allen die de tempel bezoeken. Hij is ook een symbool van de Heilige Geest. De menora is er nog. Alles is leeggeplunderd maar er is nog één menora over in de tempel. Er hangen varkensdarmen overheen, er zit bloed op. Mensen zijn er gedood en er hebben zich satanische dingen afgespeeld. Ze maken alles schoon en willen de tempel opnieuw wijden. Maar ze hebben alleen die menora met voor één dag olie erin. Maar het vergt acht dagen om de olie voor een menora koosjer te maken. Ze overleggen onderling of ze een paar dagen zullen wachten eer ze hem aansteken. Of zullen wij hem vandaag wijden? Maar dan hebben wij geen vuur meer. Dan dooft de menora. Dan krijgen ze een idee. Wij steken hem aan en dan zien wij wel. Als hij blijft branden, als hij acht dagen brandt op een voorraad voor één dag, wie kan dan nog zeggen dat God niet met ons was? En ik vind dit een schitterend wonderverhaal. Je geeft God voor één dag olie en Hij geeft je acht dagen licht. Geef God het beetje dat je hebt en zie hoe Hij daar grote dingen mee doet. Jezus viert in Johannes 10 Chanoeka. En wat ik zo mooi vind aan Chanoeka…Toen de grote Tempel van Herodes nog in Jeruzalem stond moet hij er ongeveer zó hebben uitgezien in Jezus’ tijd. Zo’n 200 jaar na dato vieren zij nog steeds Chanoeka. In het Vrouwenhof moeten vier gigantische menora’s hebben gestaan van zo’n 30 meter hoog. Op deze plek is onze kerk 10 meter hoog dus driemaal de hoogte van onze kerk. Iemand moest dan een 30 meter hoge ladder beklimmen. Stel je dat even voor. Behoorlijk eng. De pitten waren van touw gemaakt. Ik heb ergens gelezen dat er voor elke pit zo’n 2500 liter olie was. Je kon vanuit heel Jeruzalem zien dat de menora brandde. Altijd ‘s nachts. In het Judaïsme begint de dag met zonsondergang. Dus de feestdag begint ‘s avonds. De hele stad wordt verlicht door de menora en een koor van 5000 stemmen zingt voor anderhalf miljoen mensen het halleel. Is dat het halleel? Zijn liefde duurt eeuwig. Ze zingen telkens opnieuw Psalm 118. Daarmee willen ze ons eraan herinneren dat wij nooit mogen vergeten wat God kan doen. Dat zullen wij nooit vergeten. Iets over de menora. Hebben wij er eentje? Dit is een oude menora. De grote in het midden had er zeven. Nu zijn het er negen. De grotere in het midden heet de dienaar kaars. Dat is degene waarmee je alle andere aansteekt. Hij telt niet mee voor de dagen. Hij brandt altijd. In Jezus’ tijd noemden de rabbi’s die kaars het licht van de wereld. Dat is belangrijk omdat in Johannes, waar Jezus Chanoeka viert Jezus zichzelf ook het Licht der Wereld noemt. Het is het licht dat alle andere lichten ontsteekt. Het is het enige licht dat nooit dooft. En dat is wie Hij voor ons is. Als je dat hoort, denk je al snel aan de menora die niet speciaal iets van Chanoeka is, maar iets van de tempel is. Het is de Boom des Levens. In het midden van die boom des levens zit het licht dat nooit dooft. En dat Licht heet Jezus Christus. En Hij ontsteekt alle andere kaarsen. De rabbi’s noemen zichzelf soms ook het licht van de wereld. Het was hun taak, licht onder hun leerlingen te verspreiden. En misschien moet je ook jezelf zo zien. Het is zo belangrijk in het leven, zeker als dingen duisterder worden letterlijk duisterder, in de winter dat wij hoop blijven brengen onder de mensen. Ik denk dat hoop besmettelijk is. Weet dat deze kerk in je gelooft. Wij bidden voor je, wij houden van je en wij weten dat je datgene wat je nu doormaakt, te boven gaat komen.

 

Gebed

Vader, wij danken U dat U in onze harten de kaars bent die nooit dooft. Dat U het Licht der Wereld bent en Licht voor onze wereld. Wij vragen U om uw openbaring, maar vooral om uw hoop. Dat U ons geeft wat wij nodig hebben om te komen waar wij zijn moeten. Wij bidden dat ons leven een getuigenis zal zijn voor diegenen onder ons die het nu goed hebben om onze lijdende naaste eraan te herinneren dat wij een goede God dienen, die ons erdoorheen helpt. Heer, wij houden van U en wij danken U. Dit bidden wij in Jezus’ naam, amen.

 

Zegen

De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.