Jurjen ten Brinke: ‘Ik ben pastoraler geworden’
Jurjen ten Brinke is een bevlogen voorganger in Amsterdam Noord. Hij heeft het niet van een vreemde. Op Pasen werd Jurjen steevast uit bed geroepen door zijn vader: “Wakker worden! De Heer is waarlijk opgestaan!” De kracht van Christus’ herrijzenis loopt als een rode draad door het leven van Jurjen heen. Onlangs belandde zijn vrouw in een burn-out waar ze nu weer van aan het herstellen is. “Er is licht aan het eind van de tunnel. Dat geloven we”, kijkt Ten Brinke hoopvol uit naar Pasen.
Apart verhaal
In het gesprek dat de voorganger van Hoop voor Noord heeft met Jan van den Bosch wordt hem gevraagd Pasen te verklaren. “Ik kan Pasen niet verklaren. Ik kan wel de betekenis proberen uit te leggen. Of je nu gelooft of niet, het gaat ook best wel vaak mis. Ik zie de heiligheid van God als een smetteloze witte trouwjurk. Door mijn gedrag en manier van leven is er van alles gebeurd waardoor het niet meer schoon is tussen Hem en mij. God wil dat wel. In het Oude Testament waren daar offerdiensten voor. Daar werden er schapen en bokken geslacht als verzoeningsritueel voor zonden. In de Bijbel word Jezus daarom ook het Lam genoemd dat geslacht is voor onze zonden. Dit is zo’n ridicuul en apart verhaal. Dat Jezus na dit alles miljarden volgers heeft is wat mij betreft een goede reden om het te gaan geloven.” zegt hij over Pasen.
Mijn rol is om mensen moed in te spreken. Maar dat moet heel echt blijven. Zodra het Happy Clappy wordt en 'wij kunnen de wereld wel aan' dan heb je waarschijnlijk nog nooit in de put gezeten.
Burn-out
“De zware burn-out van mijn vrouw was een periode waarvan we ons afvroegen: Hoe houden we dit vol? Zeker in een drukke stad met al zijn impulsen en drukte. Onze bediening had daar ook mee te maken. Iedereen reageert daar weer anders op. Het heeft te maken met je persoonlijkheid en met grenzen. Natuurlijk heb ik toen ook blije preken gegeven. Maar één van de vruchten van de burn-out van mijn vrouw is dat ik pastoraler ben geworden. Dat kreeg ik ook terug van de mensen. Ik hoop dat ik mijn idealisme behoudt want dat heb ik ook nodig. Anders stop ik in Amsterdam met werken. Maar ik zal niet zo snel meer zeggen: ‘Geloof het gewoon, pak het of God biedt het aan. Het komt goed, accepteer het.’ Want dat heb ik bij mijn vrouw gedaan maar daar heb je op dat moment helemaal niets aan. Want het is donker dan donker. Dan kun je alleen maar naast iemand zitten met een arm om de schouder. Natuurlijk is mijn rol als voorganger om mensen moed in te spreken. Maar dat moet heel echt blijven. Want zodra het happy clappy wordt en zo van: ‘Wij kunnen de wereld wel aan’, dan heb je waarschijnlijk nog nooit in de put gezeten.” zegt de voorganger van Hoop voor Noord evenwichtig.
Pasen
“Het blijft niet donker. Hoe donker die nacht ook is, hoe lang het soms ook duurt. Hij komt! De zon komt weer op. Het wordt weer licht”, klinkt de blijde boodschap uit de mond van de spreker tenslotte toch weer ten volle door.
