Samenzang – Joyful, Joyful
Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid.
Schepper, die ‘t heelal verheugt en bron van eeuw’ge vreugde zijt.
Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend
Doolt in ‘t duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!

Welkomstwoord door Bobby Schuller en Hannah Schuller
Dit is de dag die de Here gemaakt heeft. Wij verheugen ons daarover. Goedemorgen. Welkom, bezoekers. Welkom, kerkfamilie. Wat is het fijn om hier met jullie te zijn. Wisten jullie dat God nog nooit
een minderwaardig mens heeft geschapen? In de Bijbel staat dat jij het werk van Gods handen bent. Zijn meesterwerk, geschapen om het goede te doen. Je bent geliefd. Fijn dat jullie hier zijn.

Gebed
Vader, wij danken U voor alles wat U in ons leven hebt gedaan. Wij openen ons voor wat U vandaag in ons wilt doen. Wij geloven dat U vandaag iets goeds voor ons in petto hebt. Wij danken U dat dingen vandaag kunnen veranderen. Wij danken U dat wij vandaag ons vertrouwen op het Woord van God mogen stellen. En wij danken U dat U alleen het goede met ons voorhebt. Wij houden van U. Dit bidden wij in Jezus’ naam, en Gods volk zei amen. Amen. Richt je tot degene naast je en zeg: God houdt van je en ik ook.

Koorzang – How Great Thou Art
O Heer, mijn God, o Heer, mijn God, hoe groot zijt Gij
O Heer, mijn God wanneer ik in verwondering
De wereld zie die U hebt voortgebracht
Het sterrenlicht, het rollen van de donder
Heel dit heelal dat vol is van uw kracht
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God, hoe groot zijt Gij

Als ik bedenk hoe God zijn Zoon niet spaarde
Maar Hem deed sterven, dan is´t mij te groot
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe ‘s hemels Koning stierf voor mij op aarde
Mijn zonde boette door zijn bitt´re dood
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God,
Hoe groot zijt Gij

Als Christus komt met majesteit en luister
Brengt Hij mij thuis, hoe heerlijk zal dat zijn
Dan zal ik vol aanbidding voor Hem buigen
En zingt mijn ziel: o Heer, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer, mijn God,
Hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer, mijn God,
Hoe groot zijt Gij

Schriftlezing – Lukas 10:33-37door Hannah Schuller
Ter voorbereiding op de boodschap lees ik Lukas 10:33. Maar een Samaritaan die op reis was, kwam in zijn buurt. En toen hij hem zag, was hij met innerlijke ontferming bewogen. En hij ging naar hem toe,
verbond zijn wonden en goot er olie en wijn op. Hij tilde hem op zijn eigen rijdier, bracht hem naar een herberg en verzorgde hem. De volgende dag gaf hij twee penningen aan de waard en zei: Zorg voor hem en wat u verder aan kosten maakt zal ik u geven als ik terugkom. Jezus zei: Wie van deze drie denkt u dat de naaste geweest is van hem die in handen van de rovers gevallen was? En de schriftgeleerde zei: Degene die hem barmhartigheid bewezen heeft. Jezus zei tegen hem: Ga heen en doet u evenzo. Het Woord van de Heer.

Solo – Psalm 42 door Audrey Cymone
Er is een stille plaats die me vrede geeft als ik alleen ben met U
Er is een schuilplaats, uw Geest is mij nabij als ik verward ben
Alleen U kan alles zuiveren wat deze wereld nooit vervult
Mijn hart huilt

Als een hert dat verlangt naar water zo verlangt mijn ziel naar U
Wij zijn dorstig, God, U bent het Levende Water
Dus mijn ziel heeft U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer
Ik heb U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer

Ik ben een vreemdeling hier, dorstig, want ik weet dat dit niet mijn huis is
Als in een woestijn, heb ik uw levende Woord nodig voor deze dorre beenderen
Jezus, vervul ons opnieuw met uw aanwezigheid, die diep van binnen stroomt
Nieuw leven begint

Als een hert dat verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U
Ik ben dorstig, God, U bent het Levende Water
Dus mijn ziel heeft U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer
Ik heb U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer

Les onze harten en vervul ons met uw hemelse stroom
Heilige, regen neer op ons met uw allesomvattende liefde

Als een hert dat verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U
Ik ben dorstig, God, U bent het Levende Water
Dus mijn ziel heeft U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer
Ik heb U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer, ik heb U nodig, Heer

Historisch fragment:

Robert Harold Schuller:
-Dit is werkelijk de dag die God heeft gemaakt. Laten wij ons daarover verheugen.
-Vandaag vieren wij de 500ste uitzending van Hour of Power in Nederland.

Christine Vos in de Crystal Cathedral:
-Ik wilde een eind aan mijn leven maken. Tweemaal. Beide keren ging ik naar het spoor om te springen. Maar die stem in mijn hoofd zei dan: God houdt van je, en ik ook. En toen besloot ik, als er drie zijn die van mij houden, God, u en uw zoon is het leven de moeite waard en ga ik vanuit mogelijkheden denken en zal mijn leven een andere wending geven. Dank u voor deze kerk. Dat u mensen laat weten dat iemand van ze houdt. Dat God van ze houdt en dat u via deze wereldwijde tv-uitzendingen deze liefde met ons allemaal deelt.

Bobby Schuller in Athene met Nederlandse groep:
-Goedemorgen en welkom in Athene. Ik ben Bobby Schuller. Ik ben hier met vrienden uit Nederland. Kijkers van Hour of Power, die hebben gezegd: Bobby, wij willen met jou op reis om de voetsporen van Paulus te volgen.

Bobby in gesprek met Jan van den Bosch:
JvdB: Bobby, goedemorgen. Dit is de dag…
B: Die de Here gemaakt heeft.
JvdB: En het is een bijzondere dag, want dit is onze 15de jaar van uitzenden.
B: Gefeliciteerd.
JvdB: Wat heeft de grote baas te zeggen?
B: Ik ben zo blij dat Hour of Power hier in Nederland op RTL al 15 jaar uitzendt.

(Leader) Hour of Power gaat door met een nieuwe stem voor een nieuwe generatie.

Solo – The End of the Beginning door Arnold Geis
Ik zat laatst in het vliegtuig en wenste dat ik kon uitstappen
Toen de man naast mij het boek in mijn hand zag
En mij vroeg waar het over ging dus ik ging weer zitten
Een bestseller, zei ik, geschiedenis en een mysterie in één
Ik sloeg het boek open en begon te lezen
Uit Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes

Hij werd geboren uit een maagd op een heilige nacht in het stadje Bethlehem
Engelen omringden Hem onder de sterren en loofden de grote Ik Ben
Hij liep over het water, genas de lammen en liet blinden weer zien
En voor het eerst leerden wij hier op aarde dat God een vriend kon zijn
En hoewel Hij nooit iets verkeerd deed, koos de boze menigte Hem
En toen liep Hij de weg af en stierf aan het kruis en dat was het einde van het begin

Dat is geen nieuw boek, dat is de Bijbel, zei hij en ik heb het allemaal al eerder gehoord
Religie, schaamte en het schuldgevoel, ik heb het niet meer nodig
Het is bijgeloof, verzonnen verhalen om de zwakken te helpen overleven
Laat mij het nog eens voorlezen, zei ik, luister goed, dit gaat je leven veranderen

Hij werd geboren uit een maagd op een heilige nacht in het stadje Bethlehem
Engelen omringden Hem onder de sterren en loofden de grote Ik Ben
Hij liep over het water, genas de lammen en liet blinden weer zien
En voor het eerst leerden wij hier op aarde dat God een vriend kan zijn

Hoewel Hij nooit iets verkeerd had gedaan, koos de boze menigte Hem
Hij liep de weg af, stierf aan het kruis, en dat was het einde van het begin
Van het begin, het einde van het begin, zei hij met een glimlach
Wat kan er nog meer zijn? Hij is dood ze hebben Hem opgehangen,
Spijkers in zijn handen geslagen met een doornenkroon op zijn hoofd
Ik zei, ik zal het nog een keer lezen maar deze keer is er meer,
En ik geloof dat dit waar is: zijn dood was niet het einde, maar het
Begin van het leven dat in jou voltooid is,
Zie je niet dat Hij dit allemaal voor jou deed?

Hij werd geboren uit een maagd op een heilige nacht in het stadje Bethlehem
Engelen loofden de grote Ik Ben Hij liep over het water, genas lammen
En liet blinden zien en voor het eerst hier op aarde
Wist je dat God een vriend kon zijn hoewel Hij nooit iets verkeerd deed,
Koos de boze menigte Hem en toen liep Hij en stierf Hij
En drie dagen later, drie dagen later stond Hij op, drie dagen later stond Hij op
Hij kwam en Hij leefde en Hij stierf en dat was het einde van het begin

Proclamatie door Bobby Schuller
Wie je ook bent, sta op, dan spreken wij samen dit credo uit zoals wij wekelijks doen. Houd je handen zo, in een gebaar van ontvangen en zeg met mij: Ik ben niet wat ik doe of wat ik heb. Ik ben niet wat mensen over mij zeggen. Ik ben Gods geliefde kind. Dat is wie ik ben. Dat kan niemand mij afnemen. Ik hoef mij geen zorgen te maken of te haasten. Ik mag vertrouwen op mijn vriend Jezus en zijn liefde delen met mijn naaste. Amen. Dank jullie wel.

Wat is jouw excuus?
door Bobby Schuller
Vandaag gaan wij het hebben over het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Ik wil beginnen met dit verhaal in te kaderen als een antwoord op een vraag. De vraag is: Hoe krijg ik eeuwig leven? Als je mij als voorganger vraagt hoe je het eeuwige leven krijg is mijn eerste antwoord dat je moet vertrouwen op Jezus Christus. Die voor jou gekruisigd is. Als je in Hem gelooft, word je gered. En dat is waar. Maar het is interessant dat Jezus niet op die manier reageert. Dat komt omdat de uitdrukking ‘eeuwig leven’ in Lukas 10, die wij straks tegenkomen niet alleen betekent dat wij naar de hemel gaan als wij sterven. Het Griekse woord is ‘zoe’, en het idee is dat er iets rijker, iets diepers, iets ontzagwekkends is dat nu in mij komt dat ervoor zorgt dat ik doorleef, zelfs nadat dit leven voorbij is. Dat maakt dat ik ‘s ochtends
enthousiast over het leven opsta. Dat maakt dat ik met een glimlach een blokje om loop om mijn naaste de hand te reiken Dit is het soort leven waar de Joodse rabbijnen het in Jezus’ tijd over hadden. Het idee om hier en nu in Gods koninkrijk te leven dat zo geweldig is dat het eeuwig duurt. Jezus beantwoordt die vraag met het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Wij zijn geschapen om te scheppen en om voor Gods schepping te zorgen. Weet je nog wat Gods eerste opdracht aan de mensheid was? Het staat in de Bijbel. Hij zegt in het Hebreeuws: “Gij zult abad en shamar.” Wij gaan vandaag wat Hebreeuws doen. Zeg allemaal maar: abad en shamar. Dit zijn merkwaardige woorden. Abad betekent werken of creëren. Dingen maken. Dingen doen. Met je handen werken. En shamar betekent het bewaken of beschermen of verzorgen of zelfs hoeden van de schepping, Gods schepping. Om Gods hele schepping te zien als waard om voor te vechten en om te beschermen. Wij weten uit de Bijbel wat Gods favoriet in de schepping is, hè? Dat weet je toch? Het zijn niet de bomen, het zijn niet de dieren, het is niet de oceaan, het is niet de lucht. Jij bent het. Dus betekent het hoeden van de schepping dat wij voor elkaar moeten zorgen en elkaar moeten hoeden. En wij zien dat al Gods instructies feitelijk over dit ene gaan: God en onze naaste liefhebben. En dat vind je volgens mij allemaal in de barmhartige Samaritaan. Jezus zit met een aantal leiders bijeen. Het lijken goede mensen. Eentje, een vooraanstaand schriftgeleerde, lijkt goed naar Jezus te hebben geluisterd. En hij stelt deze vraag: Rabbi, hoe erf ik het leven? Ik wil eeuwig leven. Best een goeie vraag, toch? Ik wil tot leven komen in Gods koninkrijk. Hoe doe ik dat? Wat zegt Jezus, weet je nog? Dan volgt een klassieker onder rabbi’s, hij beantwoordt een vraag met een vraag. Hij zegt: Wat staat er in de wet? Hoe leest u die? De man geeft een 10-plus antwoord. Uitmuntend geluisterd naar de preken van Jezus. Hij citeert de Thora: U zult de Heere uw God liefhebben met heel uw hart, uw ziel, uw verstand, uw kracht. Dat is Deuteronomium. En u zult uw naaste liefhebben als uzelf. Dat is Leviticus. En Jezus zegt: Goed geantwoord. Doe dit en u zult leven. Tot dit punt is het eigenlijk een beetje saai. Je hebt het gevoel dat na dat ‘doe aldus en u zult leven’… die man een beetje achteroverleunt en zegt… Je hoort hem denken: Dat heb ik al gedaan, bla bla. En hij zegt…volgens de Bijbel omdat hij zichzelf wilde rechtvaardigen: Wie is mijn naaste? En Jezus antwoordt nu, niet met een vraag, maar met een verhaal. Het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Dat gaat zo: Er was een man die over de weg van Jeruzalem naar Jericho liep. In die tijd kende je die weg. Die werd ook wel de bloedweg genoemd. Waarom? Jeruzalem ligt vrij hoog. Duizend meter boven zeeniveau. Jericho ligt heel laag, aan de Dode Zee. Jericho ligt 300 meter beneden zeeniveau. De voettocht van Jeruzalem naar Jericho voert over een smal weggetje en is erg gevaarlijk. Jezus vertelt dat er een Joodse man liep. Hij wordt overvallen, afgetuigd en beroofd en hij wordt voor dood achtergelaten. Een priester op de terugweg van de tempel, op weg naar huis in Jericho ziet de man en hij passeert hem aan de overkant van de weg. Dan ziet een Leviet, eigenlijk hetzelfde, de man. Mede-Jood, medebroeder, mede-naaste en hij passeert hem aan de overkant. In Jezus’ tijd waren er veel van dit soort verhalen en die eindigden meestal zo omdat de priesters en de rabbi’s elkaar niet mochten. De priesters en de Farizeeën. Dan komt er een derde persoon langs, een rabbi of een Farizeeër, die de boel redt. Maar Jezus zegt iets anders. Hij verandert het verhaal. Hij zegt: Dan komt er…Wie luistert er? Een Samaritaan. Als je nu zo’n gezicht trok toen ik Samaritaan zei dan deed je wat mensen deden in de tijd van Jezus. Zoals je vermoedelijk weet, haatten de Samaritanen en de Joden elkaar. De Samaritanen werden gezien als een soort minder halfbroertje van de Joden. Vele jaren daarvoor werd Noord-Israël binnengevallen door de Assyriërs en de mensen die daar woonden, werden een soort mix tussen het Assyrische en het Joodse volk. Het bijzondere is dat ze nog steeds de Thora lazen en nog steeds in dezelfde Tien Geboden geloofden en nog steeds veel gewoontes deelden en toch haatten hun broeders, de Joden, hen en dat was wederzijds. Dus er bestond een afschuwelijke rivaliteit. Hier ligt een Joodse man, de zogenaamde vijand. En de Samaritaan komt langs. Je ziet hem naderen over die kronkelige, gevaarlijke weg en hij ziet die arme, bloedende man en hij denkt: O nee. Vol medelijden en barmhartigheid pakt hij de man en begint al zijn wonden te verbinden en hem te verzorgen. Hij neemt zeer dure olie en wijn en giet die op de wonden om ze te reinigen. Een enorme geldverspilling in de ogen van andere mensen. Hij zet hem op zijn ezel, wat in die tijd een soort Mercedes was. Alleen rijke mensen hadden een dure ezel. En dan gaat hij op pad met die man, een lange, gevaarlijke en bloedhete tocht. Tranen biggelen over zijn gezicht. Hou vol, mijn vriend. Wij gaan het halen. Het komt goed met je. Hou vol. Hij gaat naar de herberg en brengt hem naar de waard en begint hem te verplegen en te verzorgen. Hij blijft een nacht bij de man, wordt de volgende dag wakker, ziet dat hij ademt. Hij voelt zich iets beter, hij lijkt er weer bovenop te komen. Maar de man rust nog. Hij geeft de waard wat geld en zegt: Zorg goed voor hem. Als er nog meer kosten zijn, laat het mij maar weten. Ik betaal alles. En dat is het einde van het verhaal. Jezus kijkt naar die rabbi en zegt: De twee priesters passeerden, maar een Samaritaan stopte. Wie van deze drie mannen was de naaste? Wie was een naaste? Wat Hij eigenlijk vraagt, want het ging om de vraag over het leven: Wie van deze drie zal het eeuwige leven beërven? Wie van deze drie leeft echt? Wie van deze drie eet van het Brood des Levens? Wie van deze drie is vol van de Heilige Geest? Wie van hen doet alles waartoe hij geroepen is en wordt alles waartoe hij geroepen is? Wat zegt de rabbi? Hij kan niet eens ‘de Samaritaan’ zeggen. Hij zegt alleen ‘de man die zich over hem ontfermde’. De eerste reden waarom wij niet alles worden waartoe wij geroepen zijn, waarom wij niet stoppen en helpen en waarom wij niet zoveel levens aanraken als wij kunnen, is een kwestie van fatsoen. Dat antwoord zal je misschien verbazen. Je weet wat fatsoen betekent. Dat wat hoort. Goede manieren. Fatsoen. Fatsoen betekent voldoen aan de geaccepteerde normen en standaarden. Eén reden die je kunt bedenken voor deze Levieten om de man te mijden is dat Levieten geen dode lichamen mogen aanraken. Als ze een lijk aanraken, mogen ze geen dienstdoen in de tempel. Maar dat is amper een excuus, want deze mannen zijn op weg van de tempel naar huis. Dus ze hebben hun werk al gedaan. En praktisch gesproken, als ze iemand helpen die doodgaat of dood is, moeten ze een lange, vervelende procedure doorlopen om weer rein te worden.
En wat doen ze in plaats daarvan? Zeggen dat een Leviet geen dode mag aanraken. Ik denk dat het die stem is. Het is niet gepast, het is niet zoals het hoort. Die stem onderdrukt en vernietigt heel vaak de Geest in je leven. Waarom wil je niet opvallen? Waarom hef je je handen niet op in aanbidding als je bidt? Waarom loop je niet door de kamer als je tot de Heer bidt? Waarom het niet naar God uitroepen als je in nood bent? Waarom niet? Het antwoord is fatsoen en dat is een domme reden. Waarom niet? Dit is wat wij doen. Doe gewoon waartoe je geroepen bent en laat ze maar loeien. Dat is het. Oké, dat is reden nummer één: fatsoen. Reden nummer twee: Waarom deden de Levieten niet alles wat ze konden? Waarom maakten ze geen verschil in levens? Waarom hadden ze geen impact? Reden nummer twee is vanwege hun haast, hun ritmes, hun eigendunk. Die dingen staan altijd in de weg. Bedenk hoe haast het leven met God in ons verstoort. Het creëert een soort zelfoverschatting. En een derde reden waarom ze niet stopten. Zeg het hardop. Het was heet. Bloedheet, zeggen ze waar ik vandaan kom. Misschien heb je dat nog niet gehoord. Het was bloedheet. Moordend heet. Het is 32 graden in de schaduw. Hij zegt tegen zichzelf: Dit kan ik niet aan. Zeg maar dat dit zijn eigen ongemak is dat zijn roeping in de weg staat. Ik denk dat wij allemaal, als wij in de spiegel kijken ons zouden verbazen over hoe vaak wij prachtige kansen om iemand te helpen laten liggen vanwege ons eigen ongemak. Hier is mijn bemoediging voor jou vandaag. Ik wil je bemoedigen om een goede vriend te worden van ongemak en uitgestelde voldoening. Het goed kunnen omgaan met ongemak en uitgestelde voldoening is volgens de kinderpsychologie de grootste indicator voor succes als volwassene. Dat is iets wat je jezelf kunt aanleren. Sommige kinderen zijn beter dan andere. Waarschijnlijk is het oudste kind daar iets beter in en meisjes beter dan jongens. Maar het is iets wat je kunt leren. Het is dat wat instaat tussen jou en gezond worden. Tussen jou en persoonlijke ontwikkeling. Tussen jou en er zijn voor de mensen die jou nodig hebben want vaak moet je je in die situaties enig ongemak getroosten. Dus denk ik dat bezwijken voor ongemak de belangrijkste reden is waarom wij dit in ons leven laten gebeuren. De laatste reden en dat is een goede reden: Ze zijn bang. Het is eng om een man op een weg te zien sterven. Het is nog enger als hij sterft, niet omdat hij het warm heeft maar omdat hij is afgetuigd en beroofd is. Waar zijn die rovers? Zijn ze er nog? Wegwezen. En toch zien wij ook dat angst een belangrijke indicator is van iets dat je leven gaat verwoesten, toch? Angst is eng, toch? Maar vrees niet is het meest herhaalde gebod in de Bijbel. Zei ik dat de Bijbel dat zegt? Ik zal het nog een keer zeggen. Vrees niet is het meest herhaalde gebod in de Bijbel. Angst vernietigt onze goede werken. Het vernietigt ons succes. Het zorgt ervoor dat wij geen risico’s nemen. Het vernietigt onze verbeelding. Dat is dus de hoofdreden waarom deze mannen de grootste kans van de dag om een verschil te maken in iemands leven, laten liggen. Maar de Samaritaan niet. En dit is het gekke van de Samaritaan. De Samaritaan had dezelfde excuses en dezelfde redenen, zo niet nog meer. Om wat te noemen: Olie is duur. Wijn ook en hij giet die op de wonden van de man. Goud is duur. Ezels zijn duur. Dat maakt de man tot een doelwit. Hij is een groter doelwit dan de Levieten zijn. De Levieten mogen niet eens bezittingen hebben. En toch had niets daarvan invloed op hem: Rijk zijn, eigendunk en haast zaten hem niet in de weg. Fatsoen stond hem niet in de weg. Het is niet gepast voor een Samaritaan om een Joodse man te helpen. Ongemak stond niet in de weg. Angst en voorzichtigheid stonden niet in de weg. Een vrijgevig, dienstbaar persoon zijn maakt het leven de moeite waard. Waarbij het niet uitmaakt. Het geld doet er eigenlijk niet toe en veiligheid ook niet. Fatsoen doet er zeker niet toe. Je gaat toch niet op je sterfbed zeggen: ik was de fatsoenlijkste thuis? Geen van die dingen doet er dan toe. Maar dit is wel: Wat was de impact die je hebt gemaakt? Daar gaat het om. Amen? Tot slot wil ik je aanmoedigen om vandaag te besluiten om Jezus Christus te volgen. Velen van ons hebben het verknald. Wij zijn er niet geweest voor mensen. Wij hebben tegen de kinderen geschreeuwd. Onze naasten gekwetst. Dingen gedaan waar wij spijt van hebben. Ik wil dat je weet dat je leven gered kan worden en dat alles wat je gedaan hebt, schoongewassen kan worden. Maak je geen zorgen over waar je naartoe gaat als je sterft. Je kunt vandaag vrede hebben met God. Ik wil je vanmorgen of vanavond, waar je ook kijkt, aanmoedigen te besluiten om Jezus Christus in je hart uit te nodigen, en je zult gered worden. Om in Hem te geloven en je zult het eeuwige leven beërven.

Gebed
Laat ons bidden. Vader, wij danken U voor alles wat U voor ons hebt gedaan. Weet, Heer, dat wij van U houden. Help ons om ogen te hebben om te zien. Help ons om onszelf niet te verheffen tot een soort ego of belangrijkheid. Heer, wij vertrouwen U en wij danken U dat U ons hebt gekozen om te creëren en om Uw schepping te hoeden. Heer, wij houden van U. Dit bidden wij in Jezus’ naam, amen.

Koorzang – The Solid Rock
Ik heb mijn hoop alleen gebouwd
Op Gods rechtvaardigheid en trouw
‘k Vertrouw niet meer op schone faam
Maar leun allen op Jezus’ naam
Christus de Rots, mijn vast bestaan
Elk andere grond zal ooit vergaan
Elk andere grond zal ooit vergaan

Zegen
De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig.
De Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede.
In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.