Opening

In 1970 ging een tv-programma van start dat miljoenen mensen anders naar het geloof deed kijken: Hour of Power. Dit is de dag die de Here heeft gemaakt. Laten we ons verheugen. Nog altijd laat Hour of Power een nieuw geluid voor een nieuwe generatie horen. Als je op God vertrouwt, kan niks je tegenhouden. Want wat uw omstandigheden en problemen ook zijn; dit moment kan uw uur van kracht zijn.

Samenzang – Joyful, Joyful

Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid.

Schepper, die ‘t heelal verheugt en bron van eeuw’ge vreugde zijt.

Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend

Doolt in ‘t duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!

Welkomstwoord

Door Bobby Schuller en Hannah Schuller

Dit is de dag die de Here gemaakt heeft. Wij verheugen ons daarover. Goedemorgen. Hallo, kijkers en kerkfamilie. Wij zijn zo blij dat jullie er zijn. Wij bidden dat jullie hier weer vertrekken met meer van Gods leven of Gods wonderkracht dan toen je hier aankwam. Wij houden van jullie. Wij zijn dankbaar om hier bijeen te zijn in de naam van Jezus. Laat ons bidden.

Gebed

Vader, wij danken U voor alles wat U ons geschonken hebt. Wij openen vandaag ons hart. Wij laten verbittering en wrok varen. Wij laten angst varen. Al die dingen die ons bedrukken. Vandaag gaan wij van U ontvangen. Wij prijzen uw naam. Aanvaard ons offer, Heer. Dit bidden wij in Jezus’ naam, amen.

Amen. Draai je naar degene naast je en zeg: God houdt van je en ik ook.

Koor – This is My Father’s World

De wereld is van God en met een luist’rend oor

Hoor ik de klanken van muziek in harmonie de sferen door

De wereld is van God dit alles geeft mij rust

Want bergen, bomen licht en zee schiep Hij met zijne hand

De wereld is van God

Schriftlezing – Lukas 17:11-19

Door Hannah Schuller

Ter voorbereiding op de boodschap lees ik Lukas 17:11.

En het gebeurde, toen Hij naar Jeruzalem reisde dat Hij dwars door Samaria en Galilea heen trok. En toen Hij een zeker dorp wilde binnengaan kwamen tien melaatse mannen naar Hem toe, die op een afstand bleven staan. En zij verhieven hun stem en zeiden: Jezus, Meester, ontferm U over ons. En toen Hij hen zag, zei Hij tegen hen: Ga heen en toon uzelf aan de priesters. En het gebeurde, terwijl zij heengingen, dat zij gereinigd werden. En toen één van hen zag dat hij genezen was, keerde hij terug terwijl hij met luide stem God verheerlijkte. En hij wierp zich met het gezicht ter aarde voor Zijn voeten en dankte Hem. En dit was een Samaritaan. Toen antwoordde Jezus en zei: Zijn niet de tien gereinigd? Waar zijn dan de negen anderen? Zijn er dan geen anderen om God de eer te geven dan deze vreemdeling? En Hij zei tegen hem: Sta op en ga heen. Uw geloof heeft u behouden.

Interview – Tim Tebow

BS = Bobby Schuller / TT = Tim Tebow

(Introductievideo)

Tim Tebow is een voormalig sporter die zowel in de National Football League als in de Major League Baseball speelde. Nadat hij afscheid nam van de sport, is hij vol passie anderen gaan helpen en richtte in 2010 de Tim Tebow Foundation op. Deze dynamische organisatie heeft als doel geloof, hoop en liefde te brengen aan hen die een betere dag nodig hebben in hun donkerste uur. Hij is ook auteur en heeft verschillende boeken geschreven. Onlangs verscheen zijn eerste kinderverhaal Bronco and Friends:

A Party to Remember dat kinderen leert hun unieke kwaliteiten en vaardigheden te omarmen. Welkom, Tim Tebow.

BS: Tim hoi, welkom. Wat leuk dat je er bent. De meeste mensen kennen je naam, weten wie je bent maar voor degenen die het misschien niet weten, zoals mijn oma, bijvoorbeeld kun je de mensen vertellen wie je bent en waarom je zo bekend bent?

TT: Allereerst, hoe gaat het oma? Ik hoop dat u een fantastische dag heeft. Ik weet niet echt wat ik moet zeggen. Ik zou zeggen dat ik gezegend ben met het platform van de sport maar meer dan dat is mijn hart om van Jezus te houden en van mensen te houden en voor zoveel mogelijk mensen te vechten en te proberen overal waar ik kom, met alles wat wij doen Jezus’ naam te verkondigen en daarbij zoveel mogelijk mensen te helpen. Dat is mijn missie. Het is mijn roeping de chaos binnen te gaan de duisternis binnen te gaan en het licht van Jezus te brengen. Ik voelde al op mijn 15e de roeping om naar moeilijke plekken te gaan. Naar hen die verlaten zijn, hen die misbruikt zijn voor hen die afgedankt zijn, voor hen met speciale behoeften voor hen die verhandeld worden. Ik moest die moeilijke plaatsen bezoeken, om mijn liefde te delen en voor hen te zorgen. Zoals de intro zei, om geloof, hoop en liefde te brengen maar de grootste van deze is liefde. En dat doen wij dus. Wij willen Gods vorm van agape, liefde brengen naar hen die het moeilijk hebben. De beste definitie die ik daarvan ken is te kiezen voor anderen en namens hen te handelen. En dat is mijn doel, dat is mijn bestemming en dat is mijn plan om elke dag dat ik gezegend ben te doen.

BS: Geweldig. Je hebt zo’n succesvolle carrière gehad in de sport. In football en ook in baseball en nu probeer je vanuit je hart gekwetste mensen te bereiken. Hoe is die overgang verlopen?

TT: Toen ik 15 was, kon ik een afgelegen eiland in de Filippijnen bezoeken. De Filippijnen bestaan uit duizenden eilanden. Ik mocht daar een jongen ontmoeten die met zijn voeten achterstevoren geboren was in een afgelegen dorp en zijn dorp zag hem als vervloekt. Als waardeloos, als onbeduidend, als een wegwerpartikel. Maar God plantte het besef in mijn hart dat hij voor God geen wegwerpartikel was en dat hij dat voor mij ook niet mocht zijn. Die dag sloot ik die jongen in mijn hart maar ook elke andere jongen of meisje zoals hij over de hele wereld en ik hield nog steeds van sport en wilde doorgaan met sport maar die dag deed sport er niet zo veel toe. Het gaf niet dezelfde prikkel. Ik wilde nog steeds zo goed mogelijk zijn maar ik wist dat het niet mijn ultieme roeping, doel of passie was. Ik wilde nog steeds winnen. Ik heb nog nooit een wedstrijd gespeeld die ik wilde verliezen. Maar ik wist dat er belangrijkere dingen waren dan winnen of verliezen en het was dat moment, die dag, die mijn leven veranderde. Toen ik de kans kreeg om mijn eigen stichting op te zetten nadat ik afgestudeerd was, was het eerste wat ik deed toen ik afstudeerde de Tim Tebow Stichting oprichten. En toen ik de missie-uitgangspunten schreef, geloof, hoop en liefde brengen aan hen die dat nodig hebben in hun donkerste uur was dat eenvoudig voor mij want ik hoefde alleen maar te denken aan die jongen in de Filippijnen en ik dacht: Wat had hij nodig? Waar was hij? Hij was in grote nood en hij had geloof, hoop en liefde nodig en wel nu en hij had ons nodig om voor hem te vechten. En dat is waar die passie begon. Ik wilde een platform gebruiken dat God mij had gegeven door sport en zelfs tijdens sport, om in staat te zijn, dat platform om te zetten in een doel. Want als alles wat je doet het winnen of verliezen van een wedstrijd is maakt het niet echt uit. Mensen gaan dat vergeten en het duurt niet eeuwig. En ja, de Heisman Trophy is geweldig maar de Heisman gaat niet mee, toch? Naar de hemel. Maar wij moeten ons richten op wat eeuwig gaat duren. Waarom vinden wij dat cool? Het is niet zo cool als de kans krijgen om iemand over Jezus te vertellen. Het is niet zo cool als in staat zijn om iemand op te beuren. Het is niet zo cool als in staat zijn om iemand uit de mensenhandel te redden of een verlaten kind op te halen. Die dingen lijken in onze maatschappij niet zo cool maar ze zijn veel meer cool en ze gaan veel langer mee dan een kampioenschap of trofee ooit zal doen.

BS : Amen. Prachtig verwoord. Heb je ooit de kans gehad om terug te gaan en dat kind te vinden? Diegene die je inspireerde om al die geweldige dingen te doen?

TT: Ik ben vaak op de Filippijnen geweest. Ik ben er geboren en wij hebben er 5 jaar gewoond toen ik nog klein was en wij zijn er vaak geweest. Ik heb Sherwin nog niet kunnen weerzien. Zo heette hij. Een ongelooflijke jonge jongen. Ik heb die kans niet gehad, maar er is nu een ziekenhuis in de Filippijnen het Tebow CURE Hospital dat elke jongen en meisje zoals hij gratis opneemt en ze fysieke genezing geeft, maar ook geestelijke en emotionele genezing en dat was een grote inspiratie. Je ziet zo vaak in de Filippijnen en andere landen dat ze geen toegang hebben tot de medische zorg die wij hier hebben en nu krijgen jongens zoals hij een kans om naar het ziekenhuis te komen en die fysieke genezing te krijgen, zodat ze niet als vervloekt worden gezien maar, nog belangrijker, ze horen er het goede nieuws van het Evangelie.

BS: Amen. Prachtig. Vertel ons eens iets over je boek.

TT: Dit lag mij na aan het hart. Ik heb het voor alle kinderen geschreven maar vooral voor kinderen die zich een beetje anders en uniek voelen en zich misschien minderwaardig en ontmoedigd voelen. Ik wil dat elke jongen of meisje die dit boek leest of krijgt voorgelezen weet wat hij waard is, dat hij zijn waardigheid kent, dat hij weet wat zijn waarde is en dat hij weet hoe gelieft hij is. Dit boek gaat over hoe alle dieren worden uitgenodigd voor het grote feest aan het eind van het boek. Maar ze moeten eerst hun puzzelstukje vinden, dat in de grotere puzzel past want anders kom je er niet in. En zo helpt de hoofdpersoon Bronco al die andere dieren die sterke en zwakke punten hebben, vaardigheden en handicaps net als wij allemaal en hij helpt hen allemaal om de kans te krijgen om naar het feest te gaan. Het boek eindigt met: je bent uniek, je bent geweldig, je bent speciaal en ik wil dat elke jongen of meisje dat weet, dat ze uniek zijn. Ze zijn één uit één, ze zijn in liefde geschapen, door liefde en voor liefde en God heeft een geweldig plan voor hun leven. Ze zijn speciaal. God heeft een geweldig plan voor hun leven en ze zijn geweldig. Efeziërs 2:10: In Christus Jezus zijn wij een meesterwerk. Zij zijn een meesterwerk in Christus Jezus voor goede werken die God lang geleden heeft voorbereid. Als we dat vers goed lezen, heeft God een gedicht geschreven over hun leven voordat ze geboren waren en Hij noemt het een meesterwerk in Christus Jezus. Dat is hoe wij elke jongen en elk meisje moeten behandelen en dat moeten ze weten. Ze moeten de liefde van God voor hun leven kennen en het plan dat God voor hen heeft, want dat verandert een leven, de waarde want vaak in onze maatschappij willen wij onze kinderen leren om te vergelijken en anders te zijn en je moet er zo uitzien, je moet je zo gedragen, je moet dit kunnen. Nee, je moet precies zijn zoals God je gemaakt heeft want Hij heeft je geschapen zoals Hij je hebben wil en Hij heeft nog nooit een fout gemaakt en dat gaat nu niet gebeuren en ook niet met hen. Dus als we elke jongen en elk meisje aanmoedigen in hun waarde in hun door God gegeven waarde, vermogen en doel dan geloof ik dat wij de volgende generatie kunnen voorbereiden voor niet alleen succes maar ook betekenis en dat is veel belangrijker dan succes.

BS: Amen. Wat prachtig gezegd. Het is interessant want toen ik dit boek kreeg, dacht ik aan onze zoon van 9 die een hersenaandoening heeft. Hij is meer als een tweejarige en dat is moeilijk voor hem. Hij houdt van dieren en hij vindt het vaak moeilijk om met andere kinderen te spelen. Ik zei tegen Hannah, ik had het team al verteld dat ik dit boek zou houden. Dit is voor Cohen. Ik hou van de boodschap, want die slaat precies op onze zoon. Een heleboel kinderen die misschien speciale behoeften hebben of sociaal niet het gevoel hebben dat ze erbij horen. Ik denk dat vooral christenen de boodschap nodig hebben dat God op unieke wijze van je houdt, zoals je bent. Je hoeft niet anders te zijn. Ik hou van die boodschap en ik hou van dit boek: A Party to Remember, door Tim Tebow. Als je kinderen hebt die speciaal zijn in je leven, koop dan dit boek voor ze. Ik weet dat het veel voor ze zal betekenen. Tim Tebow, dank je wel dat je vandaag bij ons bent. Wat een krachtige boodschap heb je.

TT: Heel erg bedankt dat ik hier mocht zijn. Ik waardeer dat enorm. Dank voor wat jij en je kerk doen. Wij zijn dankbaar voor jullie en God zegene jullie allen.

BS: Dank je. God zegene je.

TT: Dank je, jongens.

Koor – Nearer, My God to Thee

Nader tot U, o Heer, nader tot U

Drukken zorgen mij steeds weer, ik kom steeds bij U,

In al mijn pijn en smart wens ik met heel mijn hart

Dichter bij U te zijn, steeds hoger

Toch zal mijn lied steeds zijn, dichter bij U te zijn,

Nader tot U, o Heer, nader tot U

En als dan de morgen komt schenkt U mij uw licht

U leidt mij stap voor stap, nader tot U

Nader tot U, o Heer, nader tot U, steeds hoger

En als de avond valt wens ik met heel mijn hart

De zon, maan en sterren voorbij dicht bij U te zijn

Duet – Connor Smith & Sarah Grandpre – Psalm 23: Surely Goodness, Surely Mercy

De Heer is mijn herder het ontbreekt mij aan niets

Hij laat mij rusten in groene weiden, Hij geeft mij nieuwe kracht en

Leidt mij langs veilige paden tot eer van zijn naam, zijn grote naam

Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven

Ik keer terug in het huis van de Heer en prijs uw Heilige naam

U nodigt mij aan tafel voor het oog van de vijand

Ook al vliegen de pijlen en de angst van de nacht overvalt mij

Ik vertrouw op U, Heer

Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven

Ik keer terug in het huis van de Heer en prijs uw Heilige naam

Ook al wandel ik door een donker dal, ik vrees geen kwaad

Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven

Ik keer terug in het huis van de Heer en prijs uw Heilige naam

 

Proclamatie met Bobby Schuller

Ga staan, alsjeblieft. Dan spreken wij samen ons credo uit. Houd je handen zo, in een gebaar van ontvangen. En zeg met mij: Ik ben niet wat ik doe of wat ik heb. Ik ben niet wat mensen over mij zeggen. Ik ben Gods geliefde kind. Dat is wie ik ben. Dat kan niemand mij afnemen. Ik hoef mij geen zorgen te maken of te haasten. Ik mag vertrouwen op mijn vriend Jezus en zijn liefde delen met de wereld. Dank jullie wel.

 

Preek – Oefen jezelf in dankbaarheid

Door Bobby Schuller

De preek van vandaag gaat over hoop koesteren. En dat is precies wat je moet doen. Hoopvol zijn, positief, met een grote visie. Wanneer je een grote God dient, trekt Hij je in een grotere werkelijkheid. En mijn hoop is dat vanmorgen, zo groot als je bent, je denken en je hart groter zullen worden dan ze zelfs een moment geleden waren. Niet door mij, maar door wat de Heilige Geest door Zijn woord in je leven bevestigt. We interviewden een prachtig mens, een goede vriend van mij, Earl Larmar die de bestuursvoorzitter was van Hour of Power in Australië. Gewoon een man die heel veel vreugde uitstraalt. Hij is zeer succesvol in zaken en in het leven en heeft een groot hart voor God. Hij begon als aanbiddingsleider in een baptistenkerk. Hij speelde orgel, geloof ik en leidde het koor. Maar hij was ook accountant en verdiende prima in onroerend goed. En hij was vrijgevig voor stichtingen en bedieningen zoals de onze. Ik vind het erg leuk om met mensen als Earl te praten. Risiconemers en grote denkers. Hij was en is iemand, die zeer beïnvloed is door Norman Vincent Peale. Net als mijn grootvader was, de stichter van deze kerk. En ik vroeg hem, wat is het grootste dat Norman Vincent Peale wiens boodschappen je allemaal hebt beluisterd, wat is het grootste wat je van hem hebt geleerd, dat je leven heeft beïnvloed? En hij zei, ook in een interview bij Hour of Power een paar jaar geleden: Hij sprak heel vaak over twee dingen die volgens mij groot verschil maken. Het eerste is wat hij extravertheid noemde. De behoefte om handen te schudden en te glimlachen en nieuwe mensen te ontmoeten en vragen te stellen en anderen te leren kennen. Hij vond dat belangrijk om te slagen in het leven. Ook al voelen wij ons niet altijd extravert het belang van opzettelijk extravert te zijn en anderen op te merken en anderen te willen bereiken. En hij noemde een tweede ding, wat nog belangrijker is. Een zeker enthousiasme. Stel je voor, een accountant die zegt dat de twee belangrijkste voorwaarden voor succes enthousiasme en een open houding zijn. Hij zei en daar had hij gelijk in: Enthousiasme betekent God vanbinnen. En-theos. Theos. God is binnen in mij. Als God in mij is, dan moet dat te zien zijn. Het moet te zien zijn aan de manier waarop ik handel. Aan de manier waarop ik mij voel. Aan de manier waarop ik denk. Aan de manier waarop ik anderen behandel. En hij zei dat dat enthousiasme voor het leven en die extravertheid een belangrijke factor is in gelukkig en succesvol zijn. En sinds ik dat gehoord heb, probeer ik er af en toe op te letten wanneer ik niet vrolijk ben of wanneer ik niet enthousiast ben. Ik wil je aanmoedigen dat in het hart van gelovigen in het hart van een positieve, extraverte, enthousiaste wil en geest een nog diepere houding van dankbaarheid ligt. In het Engels rijmt houding op dankbaarheid. An attitude of gratitude, zeggen wij vaak. Een houding van aldoor dankbaar zijn. Dat is een perspectief, een manier om je verleden te zien. Het is interessant hoe velen van ons dezelfde ervaring kunnen hebben. Sommigen kijken naar het leven op een dankbare manier en sommigen van ons kijken naar het leven op een gereserveerde, klagende manier. De meesten van ons hebben dingen om over te klagen. De meesten van ons zijn bedrogen, of voorgelogen, of misbruikt, of benadeeld. Sommigen van ons zijn aangerand. En velen van ons hebben alle reden om zich ondankbaar en gefrustreerd te voelen. En je moet die emoties ook niet per se onderdrukken. Maar de basis-emotie, datgene waar je altijd naar terugkeert is een houding van dankbaar zijn. Niet voor wat je verloren hebt, maar voor wat je nog hebt. Vandaag gaan wij het hebben over de kracht van dankbaarheid en hoe het alles beïnvloedt wat wij doen in het leven. De Bijbeltekst van vandaag die prachtig werd voorgelezen door mijn vrouw Hannah, wij zijn een familiebediening hierbij Hour of Power, is Lukas 17:11-19. Ik hou veel van dat verhaal. Er wordt veel over gepreekt maar ik vind dat de belangrijkste elementen vaak worden gemist. Ik zal mijn best doen om er in Bobby-stijl over te preken. Het verhaal begint met Jezus, de grote Rabbi, Profeet en Genezer. Hij reist van Galilea in het noorden naar Jeruzalem in het zuiden. Eerst even iets over de eerste–eeuwse Bijbelse geografie. Israël was een Samaritaanse sandwich. Je had Galilea in het noorden, dat bij Israël hoorde en Judea in het zuiden, dat ook bij Israël hoorde. En ertussenin zat Samaria, waar de Samaritanen woonden die halfbroers maar ook vijanden waren van de Joden. Dus om van het noorden naar het zuiden te gaan of omgekeerd moest je dwars door of om Samaria heen. En dat is wat Jezus doet. Hij reist langs de grens tussen Galilea en Samaria op weg naar Jeruzalem. En onderweg ziet Hij een bende van tien melaatsen in een melaatsenkolonie die waarschijnlijk zo’n 50 meter verderop, zoals de wet destijds vereiste uitroepen naar de Profeet: Jezus, heb medelijden met ons. Natuurlijk vragen ze Hem om hen te genezen. Het is interessant om aan de situatie van een melaatse te denken. Melaatsheid is tegenwoordig te genezen. De officiële naam van lepra is geloof ik de Ziekte van Hansen. En vandaag de dag is die te behandelen met een antibioticum, geloof ik. De ziekte is in principe te genezen hoewel in veel delen van de wereld, in India bijvoorbeeld nog steeds mensen lijden aan de ziekte omdat ze niet beschikken over het medicijn. Maar in die tijd en gedurende een groot deel van de geschiedenis lijden lepralijders niet alleen, maar ze zien er ook uit alsof ze de hele tijd lijden. Bovendien gold in het Jodendom en in de Oudheid in het algemeen de regel dat als je lepra had, je niet met anderen mocht omgaan omdat het een besmettelijke ziekte is. In die tijd, en volgens de wet van Mozes moesten de Joden nog een graadje meer lijden. God had in de Levitische wet en Leviticus 13 en 14 een methode gegeven om de stam te behoeden voor melaatsheid. Die luidde als volgt: Als een Jood iets op zijn huid zag, uitslag of iets dergelijks, dan moest hij zich bij de priester melden. De priester onderzocht hem dan en dan zei de priester tegen hem: Je hebt iets onder de leden. Wacht 7 dagen buiten de tent en kom dan terug. En als het na zeven dagen weg was, of als er andere tekenen waren zei de priester, het is gewoon wat uitslag. Kom maar weer binnen. Niks aan de hand. Maar als het na zeven dagen nog niet weg was en de priester begreep dat het lepra was dan mocht diegene zijn haar niet meer verzorgen en moest zijn gewone kleding verruilen voor vodden. En jawel, ze moesten ook een gezichtsmasker dragen. En zo moesten ze hun dagen slijten tenzij er een wonder of iets gebeurde en de uitslag verdween. Denk daar even over na. Niet alleen lijd je aan de ziekte maar als je een getrouwde man of vrouw bent, moet je je kinderen verlaten. Je moet je baan en je gezin vaarwelzeggen. Je bent een buitenstaander.  Hier zijn die tien mannen. De grote Genezer loopt langs en ze roepen Jezus, heb medelijden met ons. Hij stopt en ziet hen op de weg. En ditmaal… Er is een ander verhaal waarin Jezus de Samaritaan omarmt. Let wel, overal waar ze komen, moeten ze roepen: Onrein! Onrein! In een ander verhaal raakt Jezus een man aan en houdt hem vast en geneest hem. Hier gebeurt bijna precies het tegenovergestelde. Van een afstandje geeft Jezus hun een woord. Hij geeft hun het Woord van God, een gebod. En Hij zegt hen: Ga jezelf tonen aan de priester. Dat is alles wat Hij zegt. Wat betekent dat? In het Judaïsme kun je, als je genezen bent en je gelooft dat er nergens iets op je lichaam zit, je aan de priester tonen. Hij kan je rein verklaren en dan kun je naar huis. Maar ze lopen nog steeds in lompen, ze missen nog steeds ledematen. Ze hebben nog steeds vlekken op hun hele huid, ze hebben allerlei smerige dingen. Maar Hij zegt, ook al zijn ze fysiek gesproken nog ziek in het geestelijke belooft Hij hun, op een Joodse manier dat als ze in blind vertrouwen de stap nemen om Hem eerst te geloven door naar Jeruzalem te gaan, dat ze dan genezen zullen worden. En wat doen ze? Ze ondernemen de lange, vierdaagse voettocht naar Jeruzalem. Het zou gênant zijn om als melaatse Jeruzalem binnen te komen en een priester zal ze zo niet goedkeuren maar ze besluiten dat ze zich aan de priester gaan laten zien. Dit is trouwens een belangrijk aspect van het geloof. Dat zo’n groot deel van een wonderbaarlijk leven voor God bestaat uit vertrouwen op het Woord van God soms meer dan op datgene wat waar lijkt te zijn in de fysieke wereld. Vertrouwen dat wat God zegt, waar zal worden in de fysieke wereld ook al is dat nog onzichtbaar en daar een stap naar te zetten in de naam van Jezus. Om te vertrouwen, om tegen mijzelf te zeggen: Of het Woord van God is waar of het is niet waar. En het is waar. En dan zegt de Bijbel dat zij aan de lange, eenzame, moeilijke tocht naar Jeruzalem begonnen. En ze begonnen daaraan in de fysieke wereld als lijdende melaatsen. Maar in het geestelijke vertrouwden ze op een belofte die waar zou blijken. En nu komt het beste deel van het verhaal, het deel dat veel mensen missen. Niet alle tien van hen waren Joden. Als je graag de Bijbel leest, herinner je je misschien dat één van hen, een wat…? Een Samaritaan was. Samaritanen waren de vijanden van de Joden. Ze hadden niet dezelfde religie, ze hadden een Samaritaanse Thora, ze hadden een Samaritaanse tempel, of tenminste vroeger die door de Joden was verwoest. Ze waren als halfbroers die elkaar haatten. Ze leken erg op elkaar, dus etnisch leken ze identiek maar vanuit hun geloof haatten ze elkaar. Dus als je als Jood naar Samaria ging, liep je grote kans om gedood te worden. En andersom, als je als Samaritaan naar Israël ging, liep je levensgevaar. Deze Samaritaan zat in een groepje met die andere negen en toen Jezus tegen hen allemaal zei, ga jezelf laten zien aan de priester beschouwde hij dat ook als een belofte aan hemzelf. Het zou voor hem als Samaritaan heel gemakkelijk zijn geweest om te zeggen: Ik ben geen Jood. Dat is niet voor mij bestemd. Ook al zei God het tegen hem, hij had alle gelegenheid van de wereld om af te wijzen wat God hem beloofde. Hij had alle gelegenheid om te zeggen: Ik ben niet godsdienstig genoeg. Of misschien zei hij het alleen maar tegen de anderen. Hij kon zeggen: Dat zou gênant zijn. Of: Ik ben een melaatse, ik ga niet naar een Joodse tempel om genezen te worden. Misschien word ik wel gedood. Nee, hij nam zonder twijfel aan wat Jezus zei en dat werd hem toegekend, uit gerechtigheid, maar ook als genezing. Is dat geen goed nieuws? Wat God zegt tegen de Jood, zegt Hij ook tegen jou. Het Woord van God is waar voor eenieder die het wil geloven. Wijs een belofte van God aan jou niet af. Wijs die niet af. Dat is wat de vijand wil. Als je gaat, zal God voorzien. En dat kwam uit voor de Samaritaan. Dit is dus wat er gebeurt. De man die melaats was en nu genezen is, verschijnt voor de priester. En de priester onderzoekt hem overal, en hij zegt: U bent gezond. Nu gaan wij het volgende doen: Je neemt een levende duif en die dompel je in bloed en levend water. En dan neem je de vogel mee naar een open veld en je laat hem los. Waar is dat een symbool van? Als christen kan dit mooie beeld je niet ontgaan: Een vogel die gedompeld is in bloed en levend water en vrij is. Het is het symbool van vergeving en genezing. En de vrijheid die je krijgt als je dit genadegeschenk van God krijgt. Als je die vogel ziet vliegen boven een open veld en je bent een genezen melaatse dan moet je dat beeld in je hoofd hebben van: dat ben ik. Ik ben genezen door Gods genade. Ik ben vergeven door Gods genade. Ik was dood, maar nu ben ik levend. Ik was verloren, maar nu ben ik gevonden. Alle tien die jongens moeten dat verbluffende gevoel hebben gehad bij het in vrijheid zien wegvliegen van een duif die bedekt is met bloed en water. Ze moeten gedacht hebben: Dit ben ik. En dan doorlopen ze een acht dagen durend proces waar ze buiten moeten slapen om er zeker van te zijn. En op de achtste dag worden ze opnieuw onderzocht en dan moeten ze elke haar op hun lichaam afscheren. Stel je voor, dat gevoel van vrijheid en vreugde dat je krijgt van dit proces van het ontvangen van een Godswonder door Jezus. En wat gebeurt er dan? Wij kennen het einde van het verhaal, nietwaar. Daar is Jezus. Hij loopt nog steeds langs de weg, misschien in een andere stad en ineens is daar weer de Samaritaan. Hij werpt zich aan Jezus’ voeten neer en dankt Hem voor alles wat Hij gedaan heeft. Hij looft en aanbidt God omdat die man, die dood was, nu leeft. En wat is Jezus’ reactie? Waar zijn de anderen? Waar zijn de andere negen? De andere negen waren zo opgewonden om hun echtgenotes terug te zien en om hun familie weer te zien, zo opgewonden om naar dat feest te gaan dat ze niet even van de weg af konden wijken om dank u te zeggen. Maar de Samaritaan deed dat wel. Ik denk dat ik vandaag de dag ook in de verleiding zou komen om te denken ach, Hij weet wel hoe dankbaar ik ben. Ik zal hem nog wel eens bedanken. En dat doe je dan nooit. Ik denk dat er iets is met iemand die Gods kracht in zijn leven ervaart als een geschenk, om niet. Niet als iets dat ik verdiend heb. Niet als iets waarmee ik geboren ben maar als een grote verrassing die Gods woord in mijn leven teweegbrengt. Ik denk dat er iets is waardoor iemand dankbaarder zal zijn. Om je leven te leiden op een soort ontvankelijke manier. Het is makkelijk om in een levensritme te vervallen, waarin wij vergeten hoeveel geluk wij hebben, of hoe gezegend wij zijn. En het is makkelijk om te focussen op wat wij verloren hebben tegenover wat wij nog hebben. Ik denk dat leven als die Samaritaan inhoudt dat je blij en dankbaar bent, zelfs voor de kleine dingen. En als wij dat doen, blijven wij Gods uitstorting van wonderen in ons leven zien. Als je meer wonderen in je leven nodig hebt, word dan een dankbaarder mens. Word iemand die de Heer aanbidt. Wees de gever dankbaar en Hij zal je meer willen geven. Dat is waar, nietwaar? Ik wil je bemoedigen om je eigen leven op een frisse manier te zien. Om je leven te ervaren op een manier van langzame dankbaarheid. Leef elke dag met een langzame dankbaarheid en creëer in je eigen leven een hart vol dankbaarheid. En kijk hoe je een magneet voor wonderen zult worden.

Gebed

Heer, wij houden van U en wij danken U dat U van ons houdt. Wij danken U voor uw Woord. Het Woord van God is waar en verandert niet. Heer, wij houden van U. Dit bidden wij in Jezus’ naam, amen.

Zegen

De Here zegene u en behoede u.

De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig.

De Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede, amen

Zijn gunst rust op u en op de volgende generaties

Op uw familie en uw kinderen en hun kinderen en kleinkinderen

Zijn gunst rust op u en op de volgende generaties

Op uw familie en uw kinderen en hun kinderen en kleinkinderen

Zijn gunst rust op u en op de volgende generaties

Op uw familie en uw kinderen en hun kinderen en kleinkinderen

Zijn gunst rust op u en op de volgende generaties

Op uw familie en uw kinderen en hun kinderen en kleinkinderen

Zijn aanwezigheid is voor je en achter je en naast je,

Om je heen, in jou en is met jou

In de ochtend, in de avond, in je komen en je gaan

In je tranen en je vreugde

Hij is voor je, Hij is voor je, Hij is voor je

Hij staat aan jouw kant, amen, amen, amen

Zijn gunst rust op u en op de volgende generaties

Op uw familie en uw kinderen en hun kinderen en kleinkinderen

Zijn aanwezigheid is voor je en achter je en naast je,

Om je heen, in jou en is met jou

In de ochtend, in de avond in je komen en je gaan

In je tranen en je vreugde

Hij is voor je, Hij is voor je, Hij is voor je

Amen