Opening

 

Vanuit Zuid-Californië: Welkom bij Hour of Power. Ontdek Amerika’s tv-kerk als stem en gezicht van positief christendom.

 

Samenzang – Joyful, Joyful

 

Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid. Schepper, die ‘t heelal verheugt en bron Van eeuw’ge vreugde zijt. Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend Doolt in ‘t duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!

 

 

Welkomstwoord

Door Bobby Schuller

 

Dit is de dag die God heeft gemaakt. We zullen ons daarover verheugen. Goedemorgen. Een mooie dag om naar de kerk te gaan. Altijd, maar vooral op zondag.

 

Gebed

 

Dank U Heer, U bent zo goed. U bent getrouw, en wij vertrouwen op U. We maken ons zorgen over niets. Het is niet nodig. Want U bent een goede God, en houdt ons in uw handen. Dank U dat U onze Herder bent, dat U onze ziel vernieuwt dat U ons leidt aan rustige wateren, dat het ons ontbreekt aan niets. Dat U ons leidt mij langs veilige paden tot eer van uw naam. Ja Heer, U bent hier aanwezig. We zullen niet over U spreken alsof U hier niet bij ons was. U bent hier. U bent hier en dat is wonder-baarlijk. Daarvoor zijn we U zo dankbaar. Daarom komen wij tot U. U bent hier het middelpunt. Daarom verheerlijken wij uw naam. Amen.

 

Samenzang – “Immortal, Invisible”

 

Onsterf’lijk, onzichtbaar Gods wijsheid is groot in licht onbegrijp’lijk verborgen voor ‘t oog de God aller Tijden in glorie en faam machtig overwinnaar, wij prijzen uw naam onrustig, niet haastend, en stil als Het licht niet eisend, verkwistend uw macht die regeert rechtvaardig als bergen ver zwevend omhoog

Uw wolken als bronnen Gods liefde is groot U komt toe de lofprijs, o, help ons te zien het prachtige Licht wat wij soms niet zien onthuld wordt uw glorie onthuld wordt uw macht door ‘t leven van Christus

In ons hart gebracht

 

 

 

 

 

 

Schriftlezing – Johannes  17:20-26

door Glenn DeMaster

 

U mag gaan zitten. In voorbereiding op Bobby’s preek lezen we uit het 17e hoofdstuk van het boek Johannes. Dit hoofdstuk is één lang gebed. Jezus bidt eerst voor zichzelf dan voor zijn discipelen en ten slotte bidt Hij voor alle gelovigen zelfs degenen die nog tot geloof moeten komen. Jezus sprak: Ik bid niet alleen voor hen maar voor allen die door hun verkondiging in Mij geloven. Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals U in Mij bent en Ik in U laat hen zo ook in Ons zijn opdat de wereld gelooft dat U mij hebt gezonden. Ik heb hen laten delen in de grootheid die U Mij gegeven hebt opdat zij één zijn zoals Wij: Ik in hen en U in Mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat U mij hebt gezonden en dat U hen liefhad zoals U Mij liefhad. Vader, U hebt hen aan Mij geschonken. Laat hen dan zijn waar ik ben. Dan zullen zij de grootheid zien die U Mij gegeven hebt omdat U Mij al liefhad

voordat de wereld gegrondvest werd. Rechtvaardige Vader, de wereld kent U niet maar Ik ken U en zij weten dat U Mij hebt gezonden. Ik heb hun uw naam bekendgemaakt en dat zal Ik blijven doen zodat de liefde waarmee U Mij liefhad in hen zal zijn en Ik in hen. God zegene deze lezing van zijn Heilig Woord.

 

SOLO – LYNN ROSE – “A Hero’s Heart”

In de ogen van de Vader in de armen van een vriend in flintertjes hoop als alles voorbij lijkt in het Gezicht van een vader in de handen van een kind in de stilte van ‘t bidden in een wereld die op zijn Kop staat het is dromen van morgen middenin de worsteling als we geloof willen lenen om vol te Houden in de duisternis we zien het hart van een held in het licht stappen het klopt moedig, sterk in Doodgewone levens in een moment van dapperheid waaraan je hen herkent zien we het hart van een Held in de tranen van een moeder het ‘tot ziens’ van een dochter op een dag als geen andere in een Oogwenk een belofte, ongebroken als alle vertrouwen verdwenen is het zijn dappere woorden als we Sterk moeten zijn we zien het hart van een held in het licht stappen het klopt moedig, sterk in Doodgewone levens in een moment van dapperheid waaraan je hen herkent ziet God het hart van een Held in een moment van dapperheid waaraan je hen herkent zien we het hart van een held God ziet Het hart van een held

 

Interview –  Lynn Rose

BS = Bobby Schuller en LR = Lynn Rose

 

Inleiding

 

Wauw. Lynn Rose, de stem van verandering wordt ze wel genoemd. Ze is een internationaal spreekster, zangeres en presentatrice. Ze heeft opgetreden voor honderd-duizenden mensen over de hele wereld. Ze heeft gezongen met Maria Carey en Sheryl Crow, heeft bij Jay Leno gezeten. Ze is heel veel op tv en in films te zien geweest. Ze werkt nu met rijke topmensen uit het bedrijfsleven en brengt ze de Wauw-factor bij: Onbevreesd, waarachtig en krachtig spreken. Zo kunnen ze nog groter succes behalen. Ze helpt experts en zakenmensen hun zakelijke resultaten nog verder op te voeren.

Graag een warm applaus voor Lynn Rose.

 

Interview

 

BS       Je bent een zeer getalenteerd iemand, dat is volstrekt duidelijk. Je staat voor volle zalen, je       zingt, wat je verschrikkelijk goed doet en je spreekt en onderricht. Maar zo ben je niet altijd      geweest. Ooit was je verlamd door angst. Vertel daar eens iets over.

LR       Allereerst: Ik vind het geweldig om hier te zijn. Ik zal er zo meer over vertellen. Het is heerlijk     om de gaven die je hebt, te kunnen delen. Maar we hebben allemaal ons verhaal en ik heb een tijd gehad dat ik volkomen dicht zat door angst, negatieve gedachten en twijfels. Dat           kwam voort uit mijn jeugd. Ik ben toen ontvoerd door mijn vader. Hij was alcoholist. Ik zag mijn         moeder twee jaar lang niet. Uiteindelijk werden we herenigd. En hij ging aan zijn verslaving         werken. Ik hield heel veel van mijn vader, ondanks al zijn fouten. Hij was alleen onverant-          woordelijk als vader. Toen ik elf was is hij, vliegend van de ene luchtmachtbasis naar de    andere, verongelukt. Toen…

BS       Hij zat dus in het leger.

 

LR       Ja, hij vloog voor de marine. Hij schreef gedichten, artikelen…

BS       Hoe oud was hij? En jij?

LR       Ik was elf, en ik weet eigenlijk niet hoe oud hij was. 32, 33 ongeveer. Ik weet nog dat ik niet       eens kon huilen. Ik wilde het niet geloven, ik verstarde en verstopte wie ik werkelijk was. Ik      had talenten, waardoor ik wel wat bereikte. Maar als volwassene, terwijl ik al tv, film en theater   deed zag het er van buiten wel leuk uit, maar achter de schermen snoof ik cocaïne, leed ik    tweeënhalf jaar aan boulimie. Mijn programma werd plotseling afgelast, alles stortte in en ik     sloeg dicht. Ik zocht hulp, ik bad en bad, verdiepte me in mijn geloof en richtte me tot God. Ik     wist erdoorheen te komen, na twee jaar en het mooie is, dat ik nu in staat ben op te treden,    mensen te bereiken, te spreken, door me over te geven. Ik laat God het via mij doen. Als ik        het zelf wil doen werkt het niet. Dan kruipt de angst terug in mijn hoofd. Nu is het mijn passie

met mensen te kunnen werken zodat zij hun gaven kunnen delen met de wereld zonder zich      door iets te laten tegenhouden. Ik moet met je delen, en daarom ben ik zo blij dat ik hier ben.

In de eerste plaats vind ik jou geweldig, dus vind ik het fijn hier te zitten. En je…

BS       Grootvader.

LR       Je grootvader of je vader? dacht ik. Dat was een keerpunt. Ik kwam uit de amusementswereld.

BS       Had hij grijs haar of bruin haar?

LR       Grijs.

BS       Ja, dan was het mijn grootvader.

LR       Dat was een keerpunt. Ik kwam uit de amusementsindustrie en daar zit ik nog steeds, maar ik

stimuleer nu zelf verandering in mensen. Mag ik een verhaal vertellen?

BS       Zeker.

LR       Als kind was ik dol op persoonlijke groei. Ik stortte me erop net als op geestelijke zaken. Ik         luisterde in 1998 graag naar de radiozender Your Personal Achievement Station Network.

Daar hoorde ik motivatie-sprekers, onder wie Robert Schuller. Hij en Zig Ziglar waren mijn         favorieten. Toen zei God: ‘Jij krijgt je eigen programma op die zender.’ Maar ik ben zangeres    en presentatrice. Maar ik zocht het uit, volgde die stem stapte ijskoud bij die zender binnen

en kreeg een programma. Dat werd erg goed beluisterd en opgepikt door een nationale zender. En zo kwam ik te werken met Mark Victor Hansen en zo en zo kon ik anderen dienen

en de wind onder hun vleugels zijn zoals Robert Schuller en jij dat zijn onder die van ons.

BS       Een schitterend verhaal. Je hebt daar ongetwijfeld veel van opgestoken. Wat leer je ervan?

LR       Ik zie aan de mensen met wie ik werk: Als God je roept, door middel van een gave, een boodschap of een idee dat de hele wereld moet weten maar je loopt op tegen: Hoe dan? Wie   ben ik? Het is te moeilijk. Of stel dat ze me afwijzen, want dat ken ik echt maar al te goed.

Maar het is zo belangrijk dat we doorzetten en de volgende stap zetten om onze gave, onze      roeping tot stand te brengen. Dat moet, want je hebt zelf geen idee wat het effect kan zijn.

Stel dat Robert Schuller toen hij deze kerk creëerde, waarvan de invloed zo doorwerkt, stel        dat hij had gezegd: ‘Wie ben ik? Te moeilijk. Ik weet niet hoe. Stel dat ze me afwijzen, voor de          zoveelste keer.’ Maar gelukkig. Denk je eens in hoe leeg het zou zijn zonder hem. Die plicht      hebben wij ook.

BS       Je hebt veel geleerd in deze carrière. Wat is dat ene dat je zou willen zeggen tot de wereld?

JR        ‘Dat ene’, geweldig. Mag ik tien dingen noemen? Nee hoor. Het wordt een citaat van George     Eliot. Zij zei, want het was een zij: ‘Het is nooit te laat om te worden wie je had kunnen zijn.’

Het is nooit te laat om te worden wie je had moeten worden. Dus wat er ook voor nodig is: doe   het.

BS       Dank je, Lynn. Je gaat nog eens zingen. Applaus voor haar. God zegene je.

 

DUET – LYNN ROSE & GERALD WHITE – “The Prayer”

Ik bid tot God om kracht in tijden van gemis de leegte van de dag om wie er niet meer is Jezus geef Mij licht in de duisternis Heer al lijkt U ver wees mijn Morgenster en beschijn mijn droef gezicht mijn Kind Ik zie je traan U hielp mij toen ik viel Ik ben met jou begaan en U vertroost mijn ziel Ik weet wat jij Bedoelt U ziet mij als ik kniel Ik heb het zelf gevoeld kind Ik hoor je toch? waar kan ik dan heen? Ik Ken geen bedrog o God, bent U er nog? geef Mij maar je hand breng mij naar dat land waar het Eeuwig vrede is waar al Gods kind’ren eeuwig mogen rusten zij musiceren aan de gouden kusten en Voor de troon van Jezus amen zeggen daar hun kronen leggen als teken van hun dank jouw naam Staat in mijn hart uw woord leidt mij op weg Ik troost je in je smart U hoort naar wat ik zeg in alles blijf Ik trouw ik zie de zon alweer omdat Ik van je hou omdat U van mij houdt wie Gods liefde vindt en zijn Zoon bemint noem Ik dan mijn kind Heer, ik ben uw kind geef aan God je hand reizend naar dat land Waar het eeuwig vrede is eens kom jij dan thuis in Gods Vaderhuis omdat Hij jou nooit verlaat

 

(Donateur spot: quotes Bobby)

Onze visie is, een kerk met een wereldwijde missie te zijn. Het bestaan van Gods Koninkrijk vieren,

is dat niet geweldig? Hij wil u een nieuw hart geven, een nieuwe wil, een nieuwe kijk op het leven. Hij zegt: Straal! Daarvoor zijn jullie geschapen. Jullie horen erbij. Ik ben niet wat ik doe, ik ben een kind van God. Mijn hoop en geloof is, dat u diegene zult zijn.

 

KOOR – When I Survey the Wondrous Cross”

 

Verbied mij Heer dat ik roemen zou in al wat niet van U is, Heer al ijdelheid en aards genot leg ik als Offer voor U neer zie van zijn hoofd, zijn hand en voet wordt smart en liefde samen getoond wie droeg Als Hij zo’n doornenkroon met liefde zo oneindig groot te klein zijn de gaven die ik bood al was heel Het aardrijk mijn domein uw liefde is zo goddelijk groot zo goddelijk groot voor U zal heel mijn leven Zijn mijn leven mijn al amen

 

Preek – When I Survey the Wondrous Cross”

door Bobby Schuller

Vandaag sluiten we de sabbat-serie af. Vandaag stel ik de vraag, en probeer hem te beantwoorden…

waarom we de sabbat eigenlijk samen vieren. Ik was vijftien en was net tot geloof gekomen, op mijn eigen persoonlijke manier. Ik ontkende God helemaal niet, ik rebelleerde ook niet en zag mezelf ook zeker als christen. Maar er gebeurde iets toen ik werkelijk het besluit nam om Jezus te volgen met heel mijn hart en mijn leven aan Hem te wijden. Ik had een keer een droom en die droom heeft mijn leven sindsdien in vele opzichten richting gegeven. De droom had vier delen. Het eerste was een profetie die nog niet in vervulling is gegaan. Het tweede deel was een concrete aanwijzing over wat me als vijftienjarige te doen stond. Het derde deel was een waarschuwing over wat voor vreselijk monster ik zou kunnen worden. En het vierde deel was een profetie die ook is uitgekomen. Ik heb de droom in zijn geheel maar aan een paar mensen verteld. Ik wil het vanmorgen alleen hebben over het tweede deel. In dat tweede deel liep ik door een gang met een blad in mijn handen. Op dat blad  stonden wat vuile borden. Een vieze boel. Ook het dienblad zelf was vies. Ik loop door die donkere gang en sta uiteindelijk voor de leider van een jeugdgroep in Tulsa waar ik toentertijd woonde. Achter zich had hij letterlijk een berg borden. Vele tientallen meters hoog, en allemaal vuil. Hij staat daar  blij-moedig af te wassen bij een gootsteen. Hij zegt: Bobby, leuk dat je er bent. Geef mij die borden maar.

Ik keek naar die berg borden en zei: Nee. Jij hebt al genoeg te doen. Toen zei hij: Je zult het niet  ge-loven, maar een bord extra is geen probleem. Ik keek naar mijn borden. Hij zei: Ik was ze wel voor je af. Ik gaf hem het blad en hij waste de borden voor me af. Dat was een aanwijzing van God over deze jeugdgroep en het belang van een kerkgemeenschap. In die droom ging het over de dirigent, niet de predikant die mijn borden afwaste. Een belangrijk detail. Ik meen het, ik denk dat dat iets te beduiden heeft. Jeugdleider Mark Keefer. Ik ging inderdaad bij die jeugdgroep en liet mijn vuile spullen, mijn bagage, mijn kwetsuren en mijn twijfels zien. In de loop der tijd raakte door die groep mensen, die gemeente, die kerk mijn leven getransformeerd. Het waren mensen die hetzelfde hadden doorge-maakt. Ze steunden me en hielden onvoorwaardelijk van me ook al maakte ik de domste fouten.

Vandaag de vraag: Waarom vieren we de sabbat gezamenlijk? Omdat we soms iemand nodig hebben

die onze borden afwast en omdat God soms wil dat we andermans bord afwassen. Daar ben je een gemeente voor. Een kerk is een gemeente, verenigd door liefde voor God. Mensen die van anderen houden, zelfs mensen die ze niet mogen, zelfs mensen die je niet de hele tijd om je heen wilt hebben.

We vieren samen sabbat en houden samen diensten omdat we het in ons eentje niet kunnen. Daarom ben ik zo gepassioneerd over deze kerk en over het predikant zijn. Want de kerk heeft mijn leven

getransformeerd. God heeft de agape-liefde van mensen gebruikt om door te dringen in het hart van

beschadigde, lastige mensen. Om me te genezen en te helpen. Jezus kwam niet alleen ter wereld om ons te redden maar ook om zijn Kerk op te bouwen, zijn ware aanwezigheid op aarde. Hij kwam een Jezus-gemeenschap vormen. Dat moeten wij dus zijn. En maar al te vaak vergeten we dat de Kerk te maken heeft met de persoon Jezus die nu, hier in dit gebouw, bij ons is. Als ik aan u en alle andere christenen zou vragen wat het Woord van God is zou bijna iedereen antwoorden: Het Woord van God is de Bijbel. Het zal een schok voor u zijn, maar de Bijbel is niet het Woord van God. Ik hoor u  schrik-ken. Ik hou van de Bijbel. Het is Gods onfeilbare, geïnspireerde boodschap, de drijvende geestelijke autoriteit in de Kerk. Maar het is niet het Woord van God. Als je iemand van vóór het jaar 1500 dus in de eerste 1500 jaar van de Kerk vroeg: ‘Wat is Gods Woord?’ Dan zou iedereen hebben gezegd: Het Woord van God is Jezus Christus. Dat is niet niks. Het heeft te maken met de drukpers van  Gutenberg die de Bijbel ging drukken, zodat iedereen hem kon lezen. Dat was iets geweldigs. Maar toen het gebeurde Het was zeker niet verkeerd dat iedereen de Bijbel kon lezen. Maar er gebeurde iets met bepaalde kerken en sommige mensen, waardoor er meer nadruk kwam te liggen op de Bijbel dan op de persoon Jezus zelf over wie de Bijbel spreekt. Als het over Jezus ging, leek het wel of ze zeiden: In den beginne was de Bijbel, en de Bijbel was bij God en was God. En de Bijbel kwam onder ons wonen en werd gekruisigd stierf en werd opgewekt uit de dood. Nee, Jezus is het Woord van God.

Hij is de geest en de persoon van God. Ik heb een definitie opgesteld van de Bijbel, die het probleem laat zien. Het is moeilijke taal, ik zal het langzaam voorlezen. Het is geen definitieve versie, ik heb dit net geschreven. De Bijbel is een bibliotheek van een groot aantal boeken van de hand van vele auteurs geschreven in twee oude talen. Hij komt voort uit vele culturen is ontstaan in de loop van millennia, daardoor soms raadselachtig maar geïnspireerd door de Heilige Geest als Gods volmaakte boodschap en bron van geestelijke autoriteit. Heeft u het kunnen volgen? Daarom is het niet per se goed als een kerel met een Bijbel zwaait en roept: Jullie hebben het allemaal mis. Ik begin een nieuwe kerk. Dat gebeurt vaak genoeg. Ik geloof dat de Bijbel, die ons zo vertrouwd is iets ongelofelijks, iets goeds, Gods perfecte boodschap is. Maar het was één van de vele oorzaken waardoor de Kerk  ver-oordelend werd, scheurde, fragmenteerde, en farizeïsch werd. Ik wil niet dat Jezus tegen me zegt:

Je studeert in de Schrift over eeuwig leven, maar Ik stond vlak voor je. Je realiseerde je niet dat Ik degene ben over wie de hele Bijbel gaat. Je leven lang bestudeer je ijverig de Bijbel alsof Ik niet bij je in de kamer ben. We gaan naar bijbelstudiegroepen maar we praten alsof Jezus er helemaal niet bij is. Alsof Hij niet bij je in de kamer is. Ik vind dit een mooie metafoor, hoewel niet volmaakt: Wij zijn de passagiers, Jezus is het schip en de Bijbel is het kompas. Zonder de Bijbel verdwalen we. We hebben hem nodig om ons richting te geven. Mijn grootvader had er spijt van niet méér over de Bijbel te  heb-ben gepreekt. Ik ben van plan die fout niet te maken. Ik heb als kritiek gekregen dat ik te veel over de Bijbel preekte. Geweldige kritiek, daar kan ik niet genoeg van krijgen. Ga straks thuis weer in de Bijbel lezen. Ik ken hele stukken uit mijn hoofd en heb stukken van de originelen vertaald. Maar de Kerk moet de Bijbel niet het belangrijkst maken. Dat moet de werkelijke aanwezigheid van de persoon Jezus zijn. Als je je kompas kwijtraakt, verdwaal je. Maar als je het schip, Jezus, kwijtraakt, ben je diep gezonken. Als je je kompas kwijt bent, kan je nog op de sterren varen. In de Kerk mag niet alles om de Bijbel draaien, maar zo zijn er meer dingen: Niet alles mag om een gebouw draaien. Dat hebben we wel geleerd. Daar heb ik het genoeg over gehad. Volgende punt. In de Kerk mag het niet draaien om nationalisme of politiek. Niet alles mag draaien om het dienen van de armen. Dat vind ik moeilijk. Ik draag armen een warm hart toe. Toch mag niet alles daar om draaien. In de Kerk mag niet alles draaien om ethische kwesties. De dingen die ik noem zijn stuk voor stuk belangrijk. De aarde is belangrijk, maar draait om de zon. De Kerk draait niet rond de Bijbel, niet rond nationalisme, niet rond vrijwilligerswerk, projecten, de armen rond politiek of wat dan ook. Nee, om de ware aanwezigheid, in persoon, van Jezus. Zodra de Kerk dat vergeet, begint ze te splijten, te strijden, te debatteren en de sabbat wordt slecht onderhouden. Want ze wil macht die niet voortkomt uit Jezus. Het worden  Bijbel-fanaten. Of maatschappelijk werkers. Zo willen wij niet zijn. Bij ons begint alles met Jezus. Jezus zegt in het stuk dat Glenn zo-even las: ‘Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals U in Mij bent en Ik in U.’ Jezus wil één Kerk waarvan Hij de kern is, één universele Kerk. Om God glorie te brengen. Na Jezus’  op-standing zag de Kerk er zo uit: Ze bleven trouw aan het onderricht van de apostelen vormden een gemeenschap, braken het brood en wijdden zich aan het gebed. De vele wonderen die de apostelen

verrichtten, vervulden allen met ontzag. Allen die geloofden bleven bijeen en hadden alles  gemeen-schappelijk. Ze verkochten al hun bezittingen ten gunste van de armen. Elke dag kwamen ze trouw en

eensgezind samen in de tempel braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden in een

geest van eenvoud en vol vreugde. Ze loofden God en stonden in de gunst bij het hele volk. De Heer breidde hun aantal dagelijks uit met mensen die gered wilden worden. Dat is een beeld van mensen

die van elkaar houden. Ze houden van elkaar doordat Jezus aanwezig is. Wij hebben dit nodig. Uw ziel heeft dit nodig. In een wereld die altijd oordeelt en vergelijkt en je inschat naar wat je doet, hebt

en wat mensen over je zeggen is de Kerk in zijn ideale vorm een gemeenschap van beschadigde

mensen die elkaar liefhebben met deze agape: onvoorwaardelijke liefde. Elke zondag als we  samen-zijn kan je hier het gevoel hebben: In Shepherd’s Grove voel ik me thuis, daar houden ze van me.

Het is mijn thuis, iets waar u zich thuis voelt. We hebben een Kerk nodig die zo is. God zelf is een eenheid. De Drie-eenheid? Het is zo’n moeilijk idee: Vader, Zoon en Heilige Geest, drie in één? Het eerste wat Jezus doet, is zich met mensen omringen. Dat zijn de discipelen, en die zijn het begin van de Kerk. De Kerk is begonnen doordat Jezus op een man afstapte en zei: He, jij daar. Ga je mee?

Zo is de Kerk begonnen. En dat heeft zich sindsdien voortgezet. Jezus volgen door dik en dun, overal waar Hij gaat. De Kerk is als een mozaïek. We hebben allemaal een andere vorm en kleur. De één is een groen vierkantje de volgende een blauwe cirkel, een derde een zwarte driehoek. De Heilige Geest brengt al die stukjes bij elkaar en vormt zo het beeld van Jezus. Als we samenkomen, vormen we iets

dat rijker, mooier is. En we bestuderen de Bijbel. Die leidt ons. Ethiek is belangrijk, de armen zijn belangrijk, gebouwen zijn belangrijk en cultuur en muziek zijn belangrijk. Maar het gaat allemaal om Jezus. Als we dat vergeten, kunnen we net zo goed naar huis gaan Daar gaat het om. Jezus nodigt ons uit, wij aanbidden Hem en Hij brengt leven aan alles wat er is. Wat u nodig heeft is een plek om uw dienblad heen te brengen en sommigen van u moeten afwassen. En soms moet je allebei. Daarom vieren we samen sabbat. En we moeten voorzichtig zijn met roddelen en oordelen niet ruziën over dwaze zaken als kinderdoop, hoeveel water te gebruiken, de uitleg van bepaalde passages, predestinatie, de opname, dingen waarin mensen zich vastbijten. Ze zijn wel belangrijk. Als het echt om Jezus zou gaan en niet over iets anders zou zoiets ons niet verdelen. Ze zouden ons een plek geven in het grote mozaïek dat Jezus is. Laten we bidden.

 

Gebed

 

Ja Heer, het was uw visie ‘dat zij één zouden zijn zoals U en Ik één zijn.’ Zo heeft U het gezegd. U bad tot de Vader dat de Kerk één zou zijn en zei dat een gebroken, gefragmenteerde, ruziënde Kerk, een belediging voor U is en U verdriet doet. En die Kerk doet dat omdat zij U vergeten is. We bidden U, geef dat we vertrouwen op de naam van Jezus die alle ketenen kan verbreken. De naam van Jezus, de Koning van deze wereld die vecht om de duistere machten te onttronen. Heer, geef dat een ieder

die deze kerk bezoekt uw ware aanwezigheid voelt uw ware agape-liefde die binnendringt door onze omhelzingen, onze woorden, onze muziek, daden, onze Bijbel-uitleg, onze hulp aan elkaar. Dat is wat we willen, Heer. Dit bidden we in Jezus’ naam. Amen.

 

Samenzang – “How Great Thou Art”

 

O Heer, mijn God, wanneer ik in verwondering de wereld zie die U hebt voortgebracht het sterrenlicht, Het rollen van de donder heel dit heelal dat vol is van uw kracht dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij dan zingt mijn ziel, tot U o Heer mijn God hoe groot zijt Gij

Hoe groot zijt Gij

 

Zegen

 

En dan nu de zegen. De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De Here wende u zijn aangezicht toe en Hij geve u vrede. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.