Opening

In 1970 ging een tv-programma van start dat miljoenen mensen anders naar het geloof deed kijken: Hour of Power. Dit is de dag die de Here heeft gemaakt. Laten we ons verheugen. Nog altijd laat Hour of Power een nieuw geluid voor een nieuwe generatie horen. Als je op God vertrouwt, kan niks je tegenhouden. Want wat uw omstandigheden en problemen ook zijn; dit moment kan uw uur van kracht zijn.

 

Samenzang – O Come, All Ye Faithful

Komt allen tezamen, jubelend van vreugde

Komt nu, o komt nu naar Bethlehem

Ziet nu de Vorst der engelen hier geboren

Komt laten wij aanbidden

Komt laten wij aanbidden

Komt laten wij aanbidden, die Koning

Jubelend van vreugd’

 

Welkomstwoord door Bobby Schuller en Hannah Schuller

Dit is de dag die de Heer gemaakt heeft. Wij verheugen ons daarover. Goedemorgen. Een fijne kersttijd gewenst, kerkfamilie en bezoekers. Wij zijn blij dat jullie hier zijn. Ik wil graag met jullie delen dat wij mogen bidden voor een wonder. Uw woord zegt dat als u in Mij woont en Mijn woorden in u wonen vraag dan wat u wilt en het zal u gegeven worden. Draai je naar degene naast je en zeg, God houdt van je en ik ook.

 

Koorzang – Gesu Bambino

In ‘t midden van de winternacht ontsproot een bloem zo fris

Geboren een Kind, een roos zo teer, de Koning van liefde en licht

De herders en engelen zongen mee, de aarde jubelde ‘t uit

En bij zijn geboorte sterren van omhoog straalden de blijdschap uit

 

Komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden

Komt laten wij aanbidden, Christus onze Heer

 

En weer wordt ons hart met een heilige gloed naar deze nacht gericht

Die gaf aan de wereld een roos, zo teer, de Koning van liefde en licht

En iedere stem verhoogt nu zijn Naam het dankbare koor zwelt aan

Vanuit de hemel naar d’aard kwam Hij in Hem mogen wij bestaan

 

Komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden

Komt laten wij aanbidden, Christus onze Heer

Komt, komt, laten wij aanbidden, komt Christus onze Heer

Komt, komt, komt laten wij aanbidden

Laten wij aanbidden, Christus onze Heer

 

De kaars van de liefde door Chad, Hillary en Lewis Blake

In de eerste weken van deze adventstijd hebben wij de kaarsen van de hoop, de vrede en de vreugde ontstoken. Vandaag steken wij de kaars van de liefde aan. Jezus heeft ons Gods volmaakte liefde in een menselijke gedaante getoond. De Bijbel leert ons dat God de wereld zo liefhad dat Hij zijn eniggeboren Zoon gaf opdat ieder die Hem zou geloven, niet verloren zou gaan maar het eeuwige leven zou hebben. Advent is een tijd van voorbereiding. Een tijd om aan anderen te denken en het leven te delen met alle kinderen van God. Het is een tijd om anderen lief te hebben zoals God ons heeft liefgehad

en de wereld zijn kostbaarste geschenk schonk: Gods goede nieuws, zijn Zoon Jezus Christus. Laat ons als kerkgemeente samen deze woorden bidden: God van hoop, Vredevorst, schenker van vreugde en Heer van liefde, uw goedheid gaat alle begrip te boven. Leer ons daadwerkelijk met uw gezindheid deze wereld lief te hebben met alle mensen zoals U ons hebt liefgehad in Jezus Christus. Verschijn krachtig in onze duisternis. Open onze harten opdat we allen uw transformerende liefde mogen ontvangen. Amen.

 

Schriftlezing – Lucas 2:8-14 door Hannah Schuller

Ter voorbereiding van de boodschap lees ik Lukas 2:8-14. En er waren herders in diezelfde streek, die zich ophielden in het open veld en ‘s nachts de wacht hielden over hun kudde. En zie, een engel van de Heere stond bij hen en de heerlijkheid van de Heere omscheen hen en zij werden zeer bevreesd. En de engel zei tegen hen: Wees niet bevreesd want zie, ik verkondig u grote blijdschap die voor heel het volk wezen zal namelijk dat heden voor u geboren is de Zaligmaker, in de stad van David. Hij is Christus, de Heere. En dit zal voor u het teken zijn: U zult het Kindje vinden in doeken gewikkeld en liggend in de kribbe. En plotseling was er bij de engel een menigte van de hemelse legermacht die God loofde en zei:

Eer zij aan God in de hoogste hemelen en vrede op aarde, in mensen een welbehagen. Amen.

 

Kwartet – Away in a Manger door Darden Sisters

Gefeliciteerd, Jezus.

De engelen verkondigden Zijn geboorte

O zing gefeliciteerd, Jezus

De Redder brengt vreugde aan deze wereld

 

Geen wiegje als rustplaats maar een krib was ‘t weleer

Waar het kindeke Jezus lei zijn hoofdje terneer

De sterren, zij keken van de hemel zo mooi

Naar het kindeke Jezus hoe Hij sliep in het hooi

 

Door het vee in de stal was het Kindje ontwaakt

Maar daardoor werd ’t Kind niet aan ‘t schreien gemaakt

Heer Jezus, nu ziet God uit de hemel ter neer

Ik dank U, dat G’ eens ook een kindje waart, Heer

 

O, zegen uw kind’ren veraf en dichtbij

Gij houdt van hen allen evenveel als van mij

Gij wilt, dat wij kind’ren al zijn we nog klein

Bij U in de hemel ook eens zullen zijn

Bij U in de hemel ook eens zullen zijn

 

Kwartet – Heaven Everywhere door Voices of Hope

Ik hoor de klokken luid en duidelijk luiden

Je moet wel van deze tijd van het jaar houden

Het is de kersttijd, en er hangt iets in de lucht

Overal een sprankje hemel

 

Op de een of andere manier is er een beetje meer liefde

Misschien is er een beetje minder van onszelf

Of misschien beseffen we iets beter

Dat overal een sprankje hemel is

 

Het is de glimlach van een man die eindelijk hoop gevonden heeft

Het zijn de tranen van een moeder wier kind is thuisgekomen

Het is de liefde die we voelen en de vreugde die we delen

Overal is een sprankje hemel wat vreemd eigenlijk

 

Dat er een feest nodig is om te laten zien hoe de wereld werkelijk kan veranderen

Als we allemaal de tijd zouden nemen om er echt voor te gaan

Zou er overal nog iets meer hemel zijn

 

Het is de genade die we tonen aan een wereld die hoop nodig heeft

Het is het geven van ons leven, wetend dat het niet onszelf toebehoort

Het is de vreugde die we voelen en de liefde die we delen

Overal is een sprankje hemel, overal is een sprankje hemel

 

Engelen door ‘t luchtruim zwevend zongen zo blij, zo wonderzacht

Van de Heer van dood en leven die de vrede op aarde bracht, halleluja

Het is de vreugde die we voelen en de liefde die we delen

Overal is een sprankje hemel, halleluja

 

Het is de vreugde die we voelen en de liefde die we delen

Overal is een sprankje hemel, overal is een sprankje hemel

Overal is een sprankje hemel, engelen door ‘t luchtruim zwevend

Zongen zo blij, zo wonderzacht

 

Proclamatie door Bobby Schuller

Wij gaan dit credo zeggen zoals wij elke week doen. Houd je handen zo, in een gebaar van ontvangen. En zeg met mij: Ik ben niet wat ik doe of wat ik heb. Ik ben niet wat mensen over mij zeggen. Ik ben Gods geliefde kind. Dat is wie ik ben. Dat kan niemand mij afnemen. Ik hoef mij geen zorgen te maken

of te haasten. Ik mag vertrouwen op mijn vriend Jezus en zijn liefde delen met de wereld. Dank jullie wel.

 

Feest van het Goede Nieuws

door Bobby Schuller

Ik ben blij dat wij in deze dienst de kinderen kunnen laten zingen. Dat past fantastisch bij mijn preek, die meisjes van Voices of Hope. Kinderen aan de eredienst laten meedoen voegt zoveel toe aan de beleving en herinnert ons aan iets. Toen wij zelf kinderen waren, toen wij zelf jong waren lijkt dat soms in geestelijke zin de meest vruchtbare tijd van ons leven te zijn. Ik weet niet of jullie het ook zo voelen. Het zijn enkele van de mooiste momenten van mijn leven geweest waarin ik God op de meest diepzinnige en krachtige manier heb ervaren. Dat waren de momenten waarin ik Hem het meest nodig had. Voor mij was dat vooral toen ik jong was. Je had toen een jeugdkamp dat Indian Village heette. Het bestaat nog steeds. Het heet nu anders. Ik ben vergeten hoe. Het is een christelijk kamp, waar kinderen van een jaar of 10, 12 met hun kerk de bergen in trekken en allerlei activiteiten doen. Je maakt er pijlen en bogen en mocassins en dergelijke. Dat deden wij elk jaar met de kindergroep van onze kerk. Ik herinner mij dat een van die jaren een moeilijk jaar voor mij was. Mijn ouders waren gescheiden en er gebeurden allerlei nare dingen dat jaar. Het was een moeilijk jaar voor mij als kind. Ik was toen iets ouder dan Haven nu. In de zomer die erop volgde in Indian Village sliepen de jongens in wigwams. Er stonden 12 bedden. Wij zongen er samen gospelliederen en bestudeerden ‘s avonds de Bijbel. De jongerenpastor die erbij was, las voor uit de Bijbel en vroeg mij om in de geest te bidden. Ik ging met hem naar buiten. Wij gingen zitten op een grote kei en hij begon over mij te bidden. Het was een late zomeravond. Ik weet nog dat ik op die kei zat te midden van de bomen in het bos en je kon de sterren zien. En daar had ik de meest diepzinnige geestelijke ervaring van mijn leven. Later zei ik dat het voelde alsof God mij omhelsde, mij een knuffel gaf. Het gaf mij een enorme troost en levenslust. Het voelde als een halve minuut of een minuut. Ik werd weer bij de les gehaald door die man die bij mij was. Wij hadden daar drie uur gezeten en mijn stem was hees van het bidden. Vinden jullie het bijzonder? Ik vond het bijzonder. Maar ik beschouw die ervaring als een van de belangrijkste van mijn leven. Ook als volwassene kun je, als je met je geloof bezig bent zulke krachtige momenten beleven. Die gebeurtenissen met God, waarop ik terugkijk zijn als ankerpunten voor mijn ervaring met God. Waar God zich aan mij openbaarde. En ik was op dat moment nog maar een kind. Maar het was zo waar. Zo levendig. En dan gebeurt er iets bij velen van ons die God zo ervaren als wij kinderen of tieners of studenten zijn. Als je de 20 gepasseerd bent, komt er een moment waarop je alles weet. Oude mensen zien het verkeerd. Jonge mensen zien het verkeerd. Je bent 25 of 26 en je hebt het allemaal op een rijtje. Dat was zeker bij mij zo. Als je dag in dag uit zo denkt, doet dat iets met je geestelijk leven. Ik weet niet of ik dat alleen heb maar velen van ons hebben een zekere arrogantie hoewel dat vaak niet zo genoemd wordt over het feit dat je de baas bent over je leven. Wat natuurlijk een illusie is. Het idee dat ik hier ben omdat ik dit zelf bereikt heb. Eerlijk gezegd denkt Bobby Schuller dat vaak. Een man met een missie. Een man met een doel. Een man van actie. Maar uiteindelijk ben ik niet zo’n man, maar veel meer een kind. En pas als ik mij dat realiseer, kan ik dichter tot de Heer komen. Dat is iets vreemds in ons geestelijk leven. Als wij in het geloof groeien en toch af en toe ten prooi vallen aan trots en hoogmoed. Dat maakt je geestelijk leven kapot. Vaak zijn het zware tegenslagen, verlies, desillusie, verlies van controle die ons ertoe brengen om weg te rennen of bij God aan te kloppen. Hoe langer je leeft, hoe meer dingen je ontdekt waar je geen controle over hebt. Hoe slim je ook denkt dat je bent. Neem onze zoon Cohen. Wat kan ik voor Cohen doen? Ik ben machteloos. Ik kan alleen maar van hem houden en voor hem bidden en hopen dat God iets doet. En zo zijn er zoveel dingen in het leven die je verbitterd kunnen maken of waarmee je nederig bij de Heer aanklopt. En dan zeg je: Heer, dit is mijn leven. Ik vertrouw het toe aan U. En zo kan de Heer dan weer in je hart werken. En dit is wat ik jullie wil zeggen. Als de Bijbel één allesomvattend thema heeft, en ik geloof dat dat er is in het Oude en Nieuwe Testament is het dat God graag de hoogmoedige vernedert en de nederige verheft. De hoogmoedige vernederen en de nederige verheffen. Heel veel mensen hebben dit jaar een toontje lager moeten leren zingen. Soms, ook al kan dat vernederend, traumatisch en moeilijk zijn en ook al voel je dat niet op dat moment, ik kan jullie hoop en een belofte bieden: Als je vertrouwt op de Heer, maar geen greintje energie meer hebt, geen hoop, geen geld, geen vooruitzichten of kansen, geen sollicitaties, wat je ook maar meemaakt, ben je op het punt dat God iets wonderbaarlijks in je leven wil doen. Ik beloof je dat als je hoopvol blijft, die stap blijft zetten en afhankelijk je leven aan Hem toevertrouwt in plaats van zelf alles in je hoofd aan te pakken dat God je dan zal brengen waar je wezen moet. En dat is het thema van deze hele advent serie. Herodes was een geniale, superintelligente booswicht. Hij kan er best zo hebben uitgezien. Hij bouwde allerlei moois. Hij was een Joodse bekeerling maar hij wilde zo graag beroemd zijn en roem vergaren en hij doodde zovelen die waarschijnlijk om hem gaven dat hij in die ene nacht in Bethlehem niet bij het feestje werd uitgenodigd. Dat miste hij, ondanks al zijn geld, al zijn gebouwen, al zijn roem en glorie. Wij herinneren hem ons alleen vanwege zijn bijrol in het grote verhaal van de geboorte van Christus. Een klein jongetje, ter wereld gekomen en in een voederbak gelegd. Ik wil maar zeggen en dat heb je vaker van mij gehoord, je ego is niet je amigo. Of je het nu goed doet in je leven of het er minder mooi vanaf brengt je ego kan je flink dwarszitten. Je ego hindert je als je God liefhebt en Hem wilt kennen. Je ego vernietigt je gebedsleven en de manier waarop je je Bijbel leest. Het vernietigt de manier waarop je autorijdt of fooien geeft. Het doet vreselijke dingen met je leven. Je ego is niet je amigo. Het helpt je nooit en werkt je alleen maar tegen. Het zal altijd de Heer voor de voeten lopen die alleen in je leven komt als Hij wordt uitgenodigd. Daarom wil ik jullie in deze tijd bemoedigen om nederig te blijven. Dat brengt mij bij een van de bekendste passages aller tijden, uit Lukas. Probeer als het kan niet te denken aan A Charlie Brown Christmas. Lukas 2:8. En er waren herders in diezelfde streek, die zich ophielden in het open veld en ‘s nachts de wacht hielden over hun kudde. En zie, een engel van de Heere stond bij hen en de heerlijkheid van de Heere omscheen hen en zij werden zeer bevreesd. En de engel zei tegen hen: Wees niet bevreesd want zie, ik verkondig u grote blijdschap die voor heel het volk wezen zal namelijk dat heden voor u geboren is de Zaligmaker, in de stad van David. Hij is Christus, de Heere. En dit zal voor u het teken zijn: U zult het Kindje vinden in doeken gewikkeld en liggend in de kribbe. En plotseling was er bij de engel een menigte van de hemelse legermacht die God loofde en zei: Eer zij aan God in de hoogste hemelen en vrede op aarde, in mensen een welbehagen. Wat een schitterend verhaal. Iedereen kent dit Bijbelvers, denk ik. Het is overbekend. Je hebt het gehoord als je Peanuts gezien hebt. Je hoort het bij elke Kerstnachtdienst. Als wij ons in de 21e eeuw de herders in het veld voorstellen denk je aan zoiets. Daar heb je de herders, met hun baarden en staven. Volwassen kerels, type buitenmensen. Eigenlijk net Amerikaanse boeren. Vaak zijn zij zelfs nog wat ouder. Soms met grijze baarden, als profeten. Maar als je in de 1e eeuw leefde en Lukas 2 zou lezen als het publiek waarvoor dit evangelie geschreven werd had je helemaal niet aan deze kerels gedacht. Dit is een eigentijds plaatje. Dan had je aan deze jongen gedacht. Dit is een hedendaagse herder, een jongen van een jaar of 11, 12. Zo zagen de meeste herders eruit in die dagen. Zo’n herder was in die tijd een jongetje van 10, 11 of 12 jaar oud of, in 90% van de gevallen, een klein meisje. Als het over herders in het veld ging, zou je aan dit meisje hebben gedacht. Ook dit jonge meisje is een echte herder uit het Midden-Oosten. Of misschien zou je aan een iets ouder meisje van 15 of 16 gedacht hebben. Wij kennen allemaal deze beroemde foto van een Afghaans tienermeisje van National Geographic in 1985. Een van de populairste foto’s die ooit genomen zijn. Dit zou je je in de 1e eeuw hebben voorgesteld als je had gehoord dat God aan herders was verschenen. Hij zou verschenen zijn aan een groepje tienermeiden en -jongens. Overal in de Bijbel lees je al over meisjes die herder zijn. Rachel en Lea bijvoorbeeld. Voorbeelden genoeg. Koning David was ook een herder maar ook hij zag er toen uit als dat jongetje. Niet als een bebaarde kerel. Want het hoeden van vee had een hele lage status. Vaak waren schapen bezit van de gemeenschap. In de 1e eeuw waren het vaak niet de schapen of geiten van iemand maar van een dorp. Dus het zou de lezer in de 1e eeuw zeker niet zijn ontgaan dat God verscheen aan een stelletje kinderen. Niet aan een stelletje volwassenen, zoals wij ze ons voorstellen. Ook interessant, de bekende Bijbelleraar Ray Vanderlaan die onder de bedoeïenen geleefd heeft, het viel hem ook op dat herders altijd kinderen zijn. En ineens besefte hij dat wij de herder als beeld van Jezus gebruiken maar dat ook de Vader dat beeld voor Zichzelf gebruikt in het Oude Testament. In een bronzen tijdperk van oorlog en macht presenteert God Zichzelf in deze nederige gedaante. En dat is belangrijk omdat het mij duidelijk maakt niet alleen dat God houdt van kinderen en tieners en studenten maar dat er iets met hen en met die levensfase is dat Jezus’ aandacht heeft. Als wij aan de apostelen denken en jullie weten dat maar veel anderen niet de apostelen waren tieners toen ze door de Heer werden uitgekozen. De oudste was Petrus. Die was 21, 23. De meeste anderen waren zo oud als middelbare-schoolleerlingen. De jongste, Johannes, moet een jaar of 13 zijn geweest. Dat waren degenen die door Jezus waren uitgekozen als zijn discipelen. En dat zijn degenen die de wereld voorgoed veranderden. Zij zijn in heel veel opzichten de reden waarom wij hier zijn en waarom wij het evangelie kennen. Iets van de geest van een tiener of een kind moeten velen van ons zien te hervinden. Als Jezus gefrustreerd is dat de mensen tot wie hij spreekt, Hem niet begrijpen vervloekt Hij meerdere steden die Hij bezocht heeft en waar Hij wonderen heeft verricht. Hij is woedend en gefrustreerd omdat al die ongelooflijke dingen gebeurd zijn en de mensen toch geen berouw hebben getoond en zich tot God hebben gewend. En heel spontaan gooit Hij het er dan uit: Ik prijs U, Heer van hemel en aarde dat U deze dingen niet hebt onthuld aan de wijzen en de geleerden maar aan kleine kinderen. Weet dat je veel mensen in je leven zult tegenkomen die op je gaan inpraten, die je gaan bekritiseren en vernederen. Je leest niet genoeg, je weet niet genoeg van je Bijbel. Je bidt niet genoeg, je bent niet naar de Bijbelschool geweest. Dat soort dingen. Al die dingen zijn ongelooflijk waardevol maar uiteindelijk kijkt God naar het hart. Hij kijkt naar het hart. Hij houdt ervan, de nederige te verheffen en de hoogmoedige te vernederen. En dat brengt mij tot de kern van de zaak. Vandaag is het de zondag van de liefde. Wij hebben de kaars van de liefde ontstoken. En niets is een grotere vijand van de liefde of het nu de liefde voor God is, voor je dierbaren of zelfs voor je vijanden niets is een groter obstakel dan arrogantie. Dan ego. Ego. Wat ik maar wil zeggen, heb de Here lief. Heb Hem lief. Je zult vermoedelijk nooit alles kunnen begrijpen. Prijs de Heer. Misschien kan ik beter niet alles weten. Dat zou een ondraaglijke last zijn. Ik weet wat de Heer mij toestaat te weten. En ik zoek Hem met mijn hele hart. En hou van mensen. Ik bedoel dat, als je een rijk leven leidt, als je veel gestudeerd hebt, veel diploma’s en veel geld vergaard hebt, als je veel van de doelen bereikt hebt die je jezelf in je leven hebt gesteld sluipt er soms iets anders binnen, een gevoel van eigendunk dat je wandel met God kan verwoesten. Het kan de relatie met je naaste verwoesten. Met je dierbaren, met je vrienden of vijanden. Bedenk dat je geacht wordt, ook van hen te houden. Ik wil maar zeggen op deze zondag van liefde, respecteer jezelf. Respect jezelf en je grenzen. Wij denken vaak dat de Bijbel gaat over sterk of zwak zijn. Dat is niet zo. God wil dat je sterk bent. Maar het gaat om nederigheid en hoogmoed. Je kunt sterk en nederig zijn, en je kunt ook zwak en hoogmoedig zijn. En je kunt arm en hoogmoedig zijn en je kunt rijk en nederig zijn. Dat zie je voortdurend. Uiteindelijk gaat het God om het hart. Wij hebben niets in de wereld gebracht en wij nemen er niets van mee. Uiteindelijk is dit wat ertoe doet. Dat wij onthouden dat wij onze vijanden moeten liefhebben en ze niet moeten veroordelen. Dat wij natuurlijk moeten leven naar wat goed en kwaad is maar dat wij soms de teugel een beetje moeten vieren en vreedzaam en liefdevol aanwezig moeten zijn. Dat is iets wat met name dit jaar iedereen nodig heeft. Ze hebben iemand nodig als jij. Iemand vol liefde, vol leven, vol vrede. Dat is wie je bent.

 

Gebed

Heer, wij danken U en wij houden van U. Wij danken U voor alles wat U ons hebt geschonken en wij willen dat wij kunnen zijn als de kinderen die de herders waren die uw evangelie hoorden. Opdat wij dat waarachtig zullen horen. Dat wij, zoals de tieners die besloten Jezus te volgen als zijn discipelen en de kinderen die die herders waren dat wij niet naïef zijn en onze wijsheid en ervaring koesteren maar dat U ons ook helpt, nederig te zijn. Openbaar uw Heilige Geest aan ons en geef ons inzicht. Geef ons een woord, geef ons een hart dat U volgt en een hart dat klopt voor de verlorenen. Dit bidden wij in Jezus’ naam, amen.

 

Solo – Away in a Manger door Audrey Cymone

Geen wiegje als rustplaats maar een krib was ‘t weleer

Waar het kindeke Jezus lei zijn hoofdje terneer

De sterren, zij keken van de hemel zo mooi

Naar het kindeke Jezus hoe Hij sliep in het hooi

 

O, zegen uw kind’ren veraf en dichtbij

Gij houdt van hen allen evenveel als van mij

Gij wilt, dat wij kind’ren al zijn we nog klein

Bij U in de hemel ook eens zullen zijn

Bij U in de hemel ook eens zullen zijn

 

Zegen

De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

 

Koor – Joy tot he World

Jubel het uit, de Heer is hier

Ontvang het Koningskind

Als Redder van de aarde

Geeft Hij ons leven waarde