Opening

 

De Kerk is meer dan een gebouw. De Kerk is veel groter dan ons denken. De Kerk is: mensen. U.

En ik. Wij allemaal. En dit programma gaat over de Kerk van nu, in onze wereld.

 

Introductie van het programma door Bobby Schuller

 

Ik ben Bobby Schuller. Welkom bij Hour of Power. Eén van de dingen die mijn grootvader mij al vroeg leerde was de waarde van creativiteit als je predikant bent. Hij was zeer creatief, begon als jongeman een kerk in een drive-in bioscoop. U bent gek, zeiden ze, dat is toch een onzedelijk oord? Daarna weer iets geks: Hij bouwde een glazen kerk in Zuid-Californië, een aardbevingsgebied eind jaren ’70, toen de rente op 70 procent lag. Een groot risico voor een grote creatieve onderneming. Hij was zo creatief omdat hij mensen wilde bereiken en ook jonge mensen wilde bereiken. Ik heb dat ook hoog in het vaandel. Daar loop ik warm voor: mensen bereiken langs volkomen nieuwe, creatieve wegen. En niet alleen u, maar ook uw kinderen en kleinkinderen. Daar klopt mijn hart voor: Mensen bereiken die dachten: Het geloof is niks voor mij. In ons pogen nieuwe mensen te bereiken hebben we  veran-deringen gebracht die sommigen waarderen, anderen niet. Op grond van de reacties gaan we een aantal veranderingen terugdraaien. We hebben houten wanden gemaakt. Ja, dat was één van die creatieve ideeën. Maar we halen het weer weg. ‘Jullie hebben de orde van dienst veranderd.’ Ja, om mensen te bereiken die dat niet kennen. Maar we brengen dat terug. Maar af en toe veranderen we dingen omdat we fris en nieuw willen zijn en de volgende generatie willen bereiken. Dat is waar we in geloven. Hopelijk gelooft u daar ook in. Vrienden, we houden van jullie. We hopen dat jullie ons blijven steunen, in ons blijven geloven en ons helpen die volgende generatie te bereiken.

 

Samenzang – Joyful, Joyful

 

Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid. Schepper, die ‘t heelal verheugt en bron Van eeuw’ge vreugde zijt. Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend Doolt in ‘t duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!

 

 

Welkomstwoord

Door Bobby Schuller

 

Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt. Wij zullen ons erover verheugen. Goedemorgen. Wendt u tot de mensen in uw buurt groet ze met warmte in naam van God: God houdt van u en ik ook. Laten we bidden.

 

 

 

 

 

 

Gebed

 

Heer, we zijn U zo dankbaar voor al wat U ons hebt gegeven. We danken U dat U hier bent en ons nooit vergeten bent en een Verbond met ons hebt. Geef, Heer, dat deze dienst een dienst van ons voor U zal zijn. Dat wij zeggen: Wij aanbidden U, danken U voor het leven en al uw gaven. We hebben U lief. In Jezus’ naam, amen.

 

Koor – Great is Thy faithfulness

 

Groot is uw trouw, o Heer mijn God en Vader er is geen schaduw van omkeer bij U ben ik ontrouw,

Gij blijft immer dezelfde die Gij steeds waart dat bewijst Gij ook nu groot is uw trouw, o Heer, groot is Uw trouw, o Heer iedere morgen aan mij weer betoond al wat ik nodig had, hebt Gij gegeven groot is Uw trouw, o Heer aan mij betoond zomer en winter en voorjaar en oogsttijd zon, maan en sterren,

Gezet in hun baan geheel uw schepping getuigt van uw trouw, Heer die ons bewaart en leidt heel ons Bestaan groot is uw trouw, o Heer groot is uw trouw, o Heer iedere morgen aan mij weer betoond al Wat ik nodig had hebt Gij gegeven groot is uw trouw, o Heer aan mij betoond

 

Schriftlezing –  Handelingen 1

door Geoff Madison

U mag gaan zitten. Luistert u ter voorbereiding op Bobby’s preek naar deze woorden uit het boek

Handelingen. Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten en allen werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen zoals hun door de Geest werd ingegeven. In Jeruzalem waren op dat moment vrome joden die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’ Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’ Maar sommigen zeiden spottend: ‘Ze zullen wel dronken zijn.’ God zegene deze lezing van zijn Woord.

 

Koor – The Impossible Dream

 

Een onmoog’lijke droom dromen vechten en de vijand verslaan dragen ‘t ondraaglijk verdriet gaan Waar geen mens durft te gaan rechtzetten van ongerechtigheid zuiver liefhebben, ook van verre toch Proberen al zijn je armen te zwaar het onbereikbare proberen te bereiken in mijn zoektocht om die Weg te volgen misschien hopeloos ‘t maakt niet uit hoe ver gaan voor het recht zonder pauze of vraag

En bereid zijn zo te leven op aard’ als voor een hemelse zaak en ik weet als ik trouw blijf aan deze Geweldige taak dat mijn hart vrede heeft gevonden als ik sterven moet en de wereld zal beter worden, Hierdoor: dat deze Mens veracht, bedekt met wonden al strijdend met zijn laatste beetje moed om het Onbereikbare te bereiken gaan waar geen mens durft te gaan al blijft het doel altijd buiten bereik

Blijven proberen, al ben je nog zo afgemat om het onmogelijke te bereiken het onmogelijke te Bereiken ook al weet je: hij staat onmogelijk hoog leven met een hart dat streeft naar het hoogste: een Verre onbereikbare ster

 

Video over de gast Tim Timmons

In 2001 werd vastgesteld dat ik ongeneeslijk kanker had. Ze gaven me nog vijf jaar. Maar voor mij is het zeker niet zo dat die kanker bepaalt wie ik ben. Ik heb vier levertumoren, zeggen ze en uiteindelijk zal mijn hart daaraan bezwijken, zeggen ze. Maar bij mij rijst telkens de vraag: Wat zegt God hier-over? Wat is zijn antwoord hierop? In wiens hand ligt mijn verdere lot? In wiens hand ligt de uitkomst

van uw verhaal? Voor mij geldt dat ik niet op de bruiloft van mijn dochters ben en met hen kan dans-en. Daar kan ik steeds weer om janken. En ik zal m’n zoons niet zien opgroeien tot echte mannen. Dat zijn kwellende gedachten. Bij dat alles heb ik de keus te vertrouwen op het perspectief van Gods Koninkrijk of op het perspectief dat mijn eigen oog me biedt.

 

Interview –  Tim Timmons

BS = Bobby Schuller / TT = Tim Timmons

 

Interview

 

BS       Tim, fijn dat je er bent. Je hebt al die geweldige dingen in je leven, je kinderen, je muziek. Je      bent gezegend. Maar tegelijk heb je dat gezondheidsprobleem dat ieder aspect van je leven       teistert. Beangstigend.

TT        Ja, je zou het teisteren kunnen noemen. Maar boeiend genoeg reis ik het land door en bezoek   mensen die lijden en verdriet hebben. Door kanker of door een verlies of door scheiding. Door            mijn eigen verdriet begrijp ik dat van hun. Jezus heeft het telkens weer over vreugde te  mid-     den van dat alles. Ondanks dat alles. Alsof…Alsof Hij zegt: bekijk je leven niet door de bril van          je omstandigheden. Ik geloof dat velen van ons door de bril van hun omstandigheden kijken en niet door de bril van Gods Koninkrijk. En hoe meer ik dat laatste doe, des te meer ervaar ik   een hele nieuwe vreugde.

BS       Wat gebeurde er zes jaar geleden met je?

TT        Toen hield ik een dagboek bij, van mijn tijd met God. Ik had het gevoel: Ik ben in het tweede

deel van de trilogie van mijn leven. De inleiding was klaar, ik zat in het tweede deel. Ik dacht:     Onzin. Ik bedenk maar wat en noem dat Jezus. Ik lachte een beetje om mezelf, maar de  ge-        dachte bleef me de hele week bij. Ik vertelde het aan mijn vrouw en de weken erop kreeg ik       emails uit het hele land van mensen die zeiden: Je kent me niet, maar van God moest ik

zeggen dat je aan een nieuwe tijd begint. Volg Jezus, en Hij zal naast je gaan. Ik dacht: Het       lijkt wel of iemand mijn dagboek leest. Vanaf dat moment gingen allerlei dingen mis.

Vriendschappen gingen compleet kapot. Op mijn werk moesten ze me niet meer. En we            snapten totaal niet waarom. Er werden weer vier tumoren ontdekt. Kan dit even ophouden?         dachten we. Toen begon het me te dagen: Het gaat niet om mij of om mijn koninkrijk. Mijn         wereld wankelde. Ik richtte mijn blik op mijn enige hoop. Alles gaf ik op, mijn plannen, mijn        verwachtingen. Ik gaf mijn lichaam en alles over aan God en zeg: U bent God, niet ik en ik   vertrouw U. Dat is wat zes jaar geleden speelde. Het ging geleidelijk. Er was niet plotseling        een nieuwe situatie met meer vreugde dan ik aankon. Het ging geleidelijk. Ik probeerde de       enige rol te spelen die we volgens Jezus hebben: Gewoon een rank zijn, verbonden met de             wijnstok. Hij zorgt voor voedingsstoffen. En God zal delen wegsnoeien en dat voelt niet prettig.

Kijk maar eens naar een gesnoeide rozenstruik. Die ziet er vreselijk uit. Dood, naakt, kaal.

Niet bepaald mooi, denken we. Maar alleen zo kunnen we veel vrucht dragen.

BS       Je kreeg 13 jaar geleden te horen dat je binnen 5 jaar dood zou zijn. Het is alsof je zegt:

Ik leef op geleende tijd. Dit wordt me nog even gegund.

TT        Dat geldt voor ons allemaal. Ik zeg het vaak: Kanker is niet mijn verhaal. Vreselijk als kanker     of depressie mijn verhaal zou zijn. Alsof dat soort woorden onze eigen naam worden. Dat kan      nooit mijn identiteit zijn. Het gaat om wat erachter ligt.

BS       Wat is dan je identiteit?

TT        Ik ben een kind van God, de Koning. Ik behoor tot de koninklijke familie in het Koninkrijk van      God. Een kind van God dus. Het is zo geweldig om mezelf en anderen in dat licht te zien en            me bevrijd te voelen.

BS       Fijn dat je er was vandaag. Je hebt ons bemoedigd, je brengt zoveel energie. Geweldig dat je    er was. Heel erg bedankt.

 

SOLO – NAOMI STRIEMER – “What I Know Now”

 

Wel duizend wegen heb ik gezien en sommige bewandeld verdwaald ben ik zo vaak vergeten, Achtergelaten ik volgde de weg waarvan ik dacht dat die me brengen zou naar wat ik wilde maar de Hemel weet dat ik nooit vond wat ik zocht maar U wist toen al alles wat ik nu weet U kende me toen

Ik zoekend was naar geloof en telkens struikelde U was het licht ik wist niet dat ik slechts moest

Wachten tot ik werd gevonden U had mijn hart al in uw hand want U wist toen al alles wat ik nu weet

Bij elke steen waarover ik struikelde maakte ik een diepe val U volgde mij als een schaduw en Zegende de weg die ik had afgelegd U gaf me kracht als ik die miste om m’n rug te rechten en het stof Af te kloppen de hemel weet hoe ik mijn leven aan U dank want U wist toen al alles wat ik nu weet

U kende mij al toen ik zoekend was naar geloof maar telkens struikelde U was het licht dat ik niet Kende, ik moest wachten tot ik werd gevonden U had mijn hart al in uw hand want U wist toen al

Alles wat ik nu weet en ik ben dankbaar voor alles wat geweest is ik ben zo dankbaar voor alles wat U Gaf en nam ik zie de schoonheid van de chaos die ik soms creëerde Heer, U zegent de weg want U Wist toen al alles wat ik nu weet U kende mij al toen ik zoekend was naar geloof maar telkens Struikelde U wist toen al alles wat ik nu weet U kende me al toen ik zoekend was naar geloof maar Telkens struikelde U was het licht dat ik niet kende, ik moest wachten tot ik gevonden werd U had mijn Hart al in uw hand want U wist toen al alles wat ik nu weet U kende me al toen ik nog niet wist wat ik Nu allemaal weet

 

Koor – The Majesty and Glory of Your Name

 

O Heer, onze Heer kinderen, groot en klein, loven u en zo doen wij en zo doen wij halleluja halleluja

De majesteit en glorie van uw Naam halleluja halleluja de majesteit en glorie van uw Naam halleluja

Halleluja halleluja halleluja halleluja halleluja halleluja halleluja

 

Preek – “Life in the Spirit: Incarnation”

door Bobby Schuller

Vandaag gaan we het hebben over de incarnatie. Het Latijnse incarnatio betekent letterlijk: iets vormen van vlees. ‘Incarneren’, het Spaanse woord voor ‘vlees’ is carne betekent dus ‘bevlezen’. U mag lachen, ik bedoelde het gekscherend. Ik keek op mijn neus toen ik alleen Ernie zag lachen. Dank je, Ernie, hopelijk werkt het aanstekelijk. ‘Incarneren’ betekent letterlijk ‘iets bevlezen’ of ‘in het vlees brengen’. Bijvoorbeeld een spiritueel begrip vlees en botten geven. Het wordt nog veel raarder. Bent u er klaar voor? Voordat ik verder inga op incarnatie en op wat Jezus doet via zijn Kerk moeten we  vaststellen wat spiritualiteit is. Er is geen bijbels woord ter aanduiding van ‘spiritueel’. Punt 1: Noch in het Hebreeuws noch in het Grieks is er een woord voor ‘spiritueel’. Wel voor ‘geest’: Ruach in het Hebreeuws, pneuma in het Grieks. Maar je zult nooit over iets lezen dat het ‘spiritueel’ is. Want door iets dat bijvoeglijk naamwoord mee te geven impliceer je dat er ook materiële dingen zijn, en dat die dus niet ‘spiritueel’ zijn. Dat er dus onderscheid is tussen spirituele zaken en onspirituele of materiële zaken en dat daartussen geen verband bestaat. Maar in de joods-christelijke traditie zijn die twee ondeelbaar. Dus: alles is spiritueel. Alles is spiritueel, volgens de bijbelse visie. Niet alleen bidden is zeer spiritueel maar ook naar de bioscoop gaan. En werken, dat is ook spiritueel. Iets scheppen is spiritueel. Tijd doorbrengen met familie of vrienden, ook dat is spiritueel. Principe nummer 1: Alles is spiritueel voor joden en christenen. Dat is de bijbelse visie. Dus je geest, je spiritus, is je ware zelf,

je wil, je innerlijk wezen. Hij heeft bepaalde verlangens, maar verandert ook, hij is gepassioneerd en krachtig. De Grieken zeggen: Elke keer dat er een mens wordt geboren dan gebeurt dat niet op een rustige manier. Er is bloed, gegil, gehuil en gespartel en hartstocht. Elke baby, mits levend gilt het uit van de eros. Kracht, hartstocht, onbeteugeld, ongetemd, ongeoefend. Spirituele energie, spartelend, schreeuwend, huilend, exploderend van leven. Mag ik een amen horen? Als een baby ter wereld komt

is hij spiritueel in vuur en vlam. Een baby heeft die geest, die spiritus. De menselijke geest, naakt, huilend, schreeuwend,in vuur en vlam. Zo is het mensenhart. Zo komt iedereen ter wereld. En dan wordt die geest getraind, gevormd, gekneed tot iets dat in essentie hetzelfde is maar meer verfijning bezit. En de een is verfijnder dan de ander. Zo verfijnd als Ernie bijvoorbeeld. Ron Rolheiser, aan wie ik veel ontleen vertelt dat christelijke spiritualiteit niet altijd betekent: altijd het goede doen. Het be-tekent: Wat doe je met die hartstocht, dat vuur, die eros die brandt in je ziel? Hij noemde drie vrouwen

die alle drie overleden zijn drie zeer spirituele vrouwen die drie vormen van spiritualiteit hebben  ont-wikkeld. Moeder Teresa, Lady Di en Janis Joplin. Drie zeer spirituele vrouwen. Eerst Janis Joplin.

Heeft iemand haar wel eens zien optreden? Een buitengewoon muzikante. Weet u wel? Niet grappig. Niet klappen. Janis Joplin was een ongelofelijk spirituele vrouw. Eén en al vuur en passie. Ze stapte het podium op dansend, om zich heen slaand, schreeuwend vol overgave. Ze was een en al hart-stocht. Ze vroegen haar ooit hoe het was om op te treden. Ze zei: Zoiets als de liefde bedrijven met 10.000 mensen en in je eentje naar bed gaan. Dat biedt inzicht in een zeer spiritueel leven dat tevens een zeer gevaarlijk en schadelijk leven is. Want Janis Joplin overlijdt tenslotte aan haar eigen passie, haar eigen vuur. En beschadigt misschien ook anderen. Ze was spiritueel, ze brandde, ze was  gepas-sioneerd maar ook losbandig, onbeheerst. Moeder Teresa was, zoals iedereen die haar kende kan bevestigen zeer gepassioneerd. Mijn grootvader heeft haar een paar keer ontmoet. Ze was gepas-sioneerd in alles wat ze deed. Het verschil tussen de twee is niet dat de een spiritueler is dan de ander

maar dat Moeder Teresa maar één ding wilde. Ze wilde alleen maar het Koninkrijk van God. Dat was voor haar: Gerechtigheid in Calcutta opdat arme kinderen niet alleen, zonder verzorging in de goot hoefden sterven. Ze begint haar onderwijscarrière in een soort kloosterschool voor rijke kinderen. Als ze naar buiten kijkt, ziet ze kinderen sterven in de goot. Dit moet afgelopen zijn, zei ze. En dat kleine vrouwtje loopt naar buiten en begint mensen te verzorgen. En wie haar kent, vertelt hoe gepas-sioneerd ze was. Een keer had Moeder Teresa een kind in haar armen terwijl ze wordt geïnterviewd

door een verslaggeefster. Ze houdt het kind in haar armen en op het laatst plast het kind over Moeder Teresa heen. Het ligt te sterven. De interviewster denkt dat ze het niet hoort als ze tegen de camera-man zegt: Dat zou ik voor geen miljoen doen. En Moeder Teresa kijkt op, grijpt haar bij haar jasje en zegt: Ik ook niet. Ziet u wel? Een krachtige vrouw met een eros, spiritualiteit die niet schadelijk was,

maar levenbrengend. Die bracht leven aan degenen rondom haar die troostte de ellendigen en

bekritiseerde hen die het goed hadden. Die veranderde haar omgeving. Want in moeder Teresa en in u ligt een enorme kracht om alles te veranderen ten goede of ten slechte. De meesten van ons lijken op geen van beide vrouwen. Volkomen bandeloos of volkomen gefocused op Gods Koninkrijk. Wij lijken meer op prinses Diana die ook een zeer spirituele vrouw was maar die verscheurd werd. Aan de ene kant deed Diana iets onvoorstelbaars door te scheiden van de prins van Wales. En ze ging naar Monaco, waar ze deelnam aan feesten. Daartegenover staat de prinses Diana die geeft aan goede doelen, die vecht voor goede zaken en zich inzet tegen onrecht. Dus deze vrouw doet beide. Soms is ze gefocused op het goede, op wat de wereld helpt, een volgende keer gaat ze haar eigen gang. Zo ben ik ook en zo bent u ook. De meesten van ons zijn als lady Diana en worden heen en weer getrokken tussen Moeder Teresa en Janis Joplin. Sommigen van ons lijken op geen van deze drie.

Sommigen van ons zijn zo moe, zo verveeld. Die brandende vlam brandt nu als een zwak, blauw

waakvlammetje. Het zou kunnen opvlammen, maar blijft een bleek vlammetje. Het is amper te zien

in een donker vertrek. En we vinden het vreselijk om zo te zijn. Allemaal willen we volop branden maar riskeren te worden als Janis Joplin en onszelf en anderen te schaden en niet als Moeder Teresa. Dit was pas het begin, mijn eerste punt. Nu Handelingen 2. Deze passage gaat over het ontstaan van de Kerk en de verhuizing van Gods Geest naar een nieuwe tempel: U en ik. Ronduit wonderbaarlijk. Ik lees nogmaals Handelingen 2. Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar.

Vóór zijn hemelvaart beloofde Jezus dat Hij hen de Heilige Geest zou sturen. Dus daar wachten ze op. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen die zich als vuurtongen  ver-spreidden en zich op ieder van hen neerzetten ‘Als vuurtongen’. Geen echte vlammen dus. En allen werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen zoals hun door de Geest werd ingegeven. In allerlei talen dus. In Jeruzalem waren op dat moment vrome joden die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Dus… Nee, dat komt zo. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Parten, Meden en Elamieten en bewoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, Pontus en Asia etcetera, mensen uit Kreta en Arabieren. Wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over de grote daden van God.

Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: Wat heeft dit toch te betekenen?

Maar anderen zeiden spottend: Ze zullen wel dronken zijn. Het woord ‘Pinksteren’ wordt vaak

geassocieerd met ‘Pinkstergemeente’. Niet doen, dat klopt niet. Pinksteren is de geboorte van de Kerk. Het was een joodse feestdag die al duizenden jaren bestond. Pinksteren wordt ook wel het ‘Wekenfeest’ genoemd. Het Engelse woord is ‘Pentecost’: ‘de 50e dag’. Op die dag vieren joden dat hen de wet werd gegeven, op de dag dat Mozes de berg Sinaï opging, waar God tot hem sprak en hem deze wet gaf. Hoe zat dat ook alweer? Mozes is in de woestijn. Een stem roept hem een grot binnen. Daar ziet hij een struik die in brand staat zonder dat zijn bladeren verbranden. Hij brandt, maar blijft groen en fris. En uit de struik komt een stem die zegt: Mozes. Mozes moet zijn schoenen uitdoen.

De stem zegt dat hij profeet zal worden zijn volk uit slavernij zal wegvoeren en in Gods naam tot de farao zal spreken. Het is voor het eerst in honderden jaren dat God zich aan de wereld openbaart.

Mozes verlaat de grot met iets nieuws: Gods naam en Gods agenda. Hij zegt: Farao, laat mijn volk gaan. En God zendt plagen naar Egypte, de ene nog erger dan de andere en tenslotte het dreigement

aan de farao: Laat de Israëlieten gaan of Ik dood de eerstgeborene van elke Egyptenaar. En God zegt tegen Mozes: Offer een lam en smeer het bloed op de deurposten van huizen waar joden wonen. Dan zal de engel des doods weten dat dit huis wordt beschermd. Die nacht doodt de engel des doods de

eerstgeborene van elke Egyptenaar maar slaat de huizen van joden over. Die hebben, vol geloof, lamsbloed op de deurpost gesmeerd. Die feestdag heet pesach of pascha. Dat betekent: ‘ging voorbij’, ‘sloeg over’. Dat is de druppel. De farao laat de Israëlieten gaan. Ze gaan de woestijn in, nemen alles mee wat ze hebben. Veel verhalen kennen we wel. Ze komen bij de berg Sinaï en God is op de top van de berg. De mensen zijn bang, ze zien het daar onweren. Ze weten dat achter die wolken hun God Jahweh zich bevindt. Ze denken dat als ze God zullen zien, dat ze dan sterven. God zegt: wie ook maar de voet van de berg aanraakt, zal sterven. Dus sturen ze Mozes omhoog om te horen wat God te zeggen heeft. Dus Mozes gaat de berg op en God geeft hem de wet de Tora, de eerste vijf boeken van de Bijbel en de Tien Geboden. Dan daalt Mozes, Charlton Heston, weer af met die stenen tafelen. En dat is Pinksteren. Het gebeuren op de Sinaï is 50 dagen na pesach. Twee belangrijke feestdagen: Eén ter viering van pesach, als de engel des doods voorbijgaat. En 50 dagen later Pinksteren ter viering van het moment dat God zich openbaart op de Sinaï en de Tora, de wet geeft.

Dan wordt gevierd dat Mozes tussenpersoon is tussen God en zijn volk. Zijn jullie er nog, vrienden?

Met Pinksteren werd gevierd wat er gebeurde op de Sinaï met die wolk en al dat enge gedoe en het overhandigen van de wet. Mensen vanuit de hele wereld zijn in Jeruzalem. Dan komt de Heilige Geest en nu wordt iedere gelovige vervuld door die geest van de Berg Sinaï. Door het Pascha wordt iedere gelovige een brandende struik zoals Gods geest huisde in de takken van de struik in die grot. Met Pinksteren vult Gods geest de botten van iedere gelovige. En zoals Hij zich in die brandende struik

aan Mozes had geopenbaard zo zal Hij zich openbaren aan de wereld door u in vlam te zetten. Op een goede manier. Dit is taaie kost, maar met Pinksteren wordt de Kerk geboren. Als Jezus sterft aan het kruis, verlaat Gods Geest de tempel en komt in het leven van ieder afzonderlijk mens. Als je Jezus aanneemt als Heer over je leven en vergeving ontvangt wordt alle zonde van je ziel gewassen en ontstaat er ruimte in je hart en komt de kracht van de Heilige Geest in je wonen. Jezus wordt  alom-tegenwoordig in de Kerk. Anders gezegd: God krijgt hier vlees en botten. God werkt door mensen. God werkt graag door u en mij, toch? We kunnen niet bidden voor daklozen als we hen niet willen helpen. Want God, de Geest, is in ons en wil ons lichaam gebruiken. We kunnen niet bidden voor de noden van anderen als we zelf niet bereid zijn vrijwilligerswerk te doen. We kunnen niet willen dat God een ander helpt zonder ons te gebruiken. Toch is dat wat we willen. En dat we dat bijna altijd weigeren

komt doordat we bang zijn. Want we hebben geen vertrouwen dat God in ons woont en ons kan  ge-bruiken. We geloven niet dat we goed genoeg zijn. We zeggen steeds maar ‘nee’. Dag na dag na dag.

Dagen, weken, jaren gaan voorbij en elke dag weer zeggen we nee tegen de Geest. Toch is de Heilige Geest in u. De brandende struik is in u. Gods vuur brandt in u, Hij wil dat u de wereld beter maakt, maar u zegt nee. Kom tot leven, vrienden. Laat Gods kracht via u werken en breng verbetering in het leven van uw naaste. Misschien bent u wel de enige Jezus die uw naaste ooit te zien krijgt.

Laten we bidden.

 

Gebed

 

Heer, wij geloven wel dat uw Geest in ons is. Maar door angst, of doordat we geen zin hebben in lastige dingen tonen we ons elke dag weer onwillig om uw werk te doen. Daarover hebben we berouw.

Heer, help ons allen tot leven te komen. En laat uw Koninkrijk komen. In Jezus’ naam. Amen.

 

Koor – My hope is built

 

Ik heb mijn hoop alleen gebouwd op Gods rechtvaardigheid en trouw ‘k vertrouw niet meer op schone Faam maar leun alleen op Jezus naam Christus de Rots, mijn vast bestaan elk and’re grond zal ooit Vergaan elk and’re grond zal ooit vergaan

 

Zegen

 

De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig.

De Here wende u zijn aangezicht toe en Hij geve u vrede. In de naam van de Vader, de Zoon

en de Heilige Geest. Amen.