Rosa van der Vijver: “Wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht”
Ze stond al eens in de Ziggo Dome tijdens een kerstevent met Edsilia Rombley en OG3NE en op de EO-Jongerendag in het Gelredome mocht ze haar kunsten vertonen. Rosa van der Vijver, ook wel bekend als de Zandprinses, is net als haar vader Gert van der Vijver erg goed in het “schilderen met zand”. Rosa: ‘Ik vind het fantastisch dat ik met het zandschilderen door het hele land mag optreden en in mijn vaders voetsporen mag gaan’, vertelt Rosa stralend.
De Zandprinses is nog maar 23 jaar oud en toch al enige tijd gelukkig getrouwd met Igor. Rosa: “Ik was twintig toen we gingen trouwen. We hebben elkaar al heel jong op de middelbare school leren kennen. Mijn man en ik begonnen als vrienden en die leuke vriendschap werd iets heel moois. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je elkaar door en door kent voordat je in een relatie stapt. Igor en ik kunnen alles met elkaar delen en bespreken. Dat soort zaken zijn erg belangrijk, vooral als het gaat om de toekomst: wat zijn je dromen, wat zijn je verlangens? Je moet altijd eerlijk zijn tegen elkaar. `Ik bof dat mijn man altijd meegaat naar mijn optredens’, vertelt Rosa met een brede glimlach. ‘Hij is heel technisch en helpt dan met de opbouw van mijn act. Alles wat misgaat, laat ik lekker aan hem over. Dat geeft mij zoveel rust.”
Dansprinses
Als klein meisje is Rosa nog helemaal niet met zand bezig; dansen is haar grote passie. Ze kan het goed maar loopt op een gegeven moment tegen haar grenzen aan. Rosa: ‘Ik wilde heel graag danseres worden, dat was echt mijn droom. Ik heb veel verschillende docenten gehad en lessen gevolgd, dingen afgezegd en heen en weer gereisd. Ik deed dat allemaal om die droom waar te maken. Maar ik kwam er uiteindelijk achter dat het niet was wat ik wilde. Op de school waar ik les had, was veel concurrentie en de allerbesten werden telkens weer gekozen voor de leuke oefeningen. Je moest zo hard mogelijk schreeuwen om op te vallen. Dat past totaal niet bij mij als persoon. Ik had het gevoel dat ik iemand moest zijn die ik niet kon zijn. In de weekenden, wanneer ik thuiskwam, had ik momenten dat ik huilend op de bank bij mijn ouders zat. Ik kon echt niet meer, het kostte mij zoveel energie.’
Ik besef mij dat ik het als mens gewoon niet kan
Vleugels
God geeft haar energie en kracht. Ze deelt dan ook haar lievelingstekst uit Jesaja 40:31 waar dat mooi verwoord wordt: ‘Maar wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht; hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar. Hij loopt maar wordt niet moe, hij rent maar raakt niet uitgeput. Ik vind het zo’n mooie tekst omdat ik mij heel vaak besef dat ik het als mens gewoon niet kan. Ik probeer het zo hard en ik wil sommige dingen zo graag maar als je het zonder de Heer doet, lukt het gewoon niet; dan stort je in. Wie hoopt op de Heer ontvangt nieuwe kracht en kan door. Dat vind ik een heerlijk idee en het geeft mij rust.’
