Rik Felderhof: ‘Heb je naaste lief als jezelf’

Rechtstreeks naar het interview

Felderhof schreef het boek ‘Simon, de buurjongen van Jezus’ omdat hij nieuwsgierig was naar het leven van Jezus tussen zijn geboorte en zijn twaalfde levensjaar. Daar zegt de Bijbel namelijk weinig over. Rik: ‘Hij heeft gespeeld, hij moet vriendjes en vriendinnetjes hebben gehad en hoe ging dat thuis bij Maria aan de keukentafel?’ In het boek bakt Maria lekkere pannenkoeken. ‘Ik wilde het verhaal zich laten ontvouwen door de ogen van zijn beste vriend Simon, die later zijn discipel Simon Petrus wordt. Ze groeien samen op en het verhaal over zijn jongensjaren gaat dan over in de verhalen uit de Bijbel. Het is op een vrolijke en lieve manier geschreven zodat kinderen die niet met de Bijbel zijn opgevoed, het met plezier kunnen lezen’, legt de schrijver uit.

Felderhof komt uit een gezin met een Joodse moeder en een protestantse vader. Rik vertelt: ‘Mijn vader was heel gereformeerd. Voor mijn moeder was het geen enkel probleem om protestant te worden. Ze had een Joodse achtergrond maar wilde eigenlijk alles worden behalve Joods, want dat was toen gevaarlijk. Mijn grootouders hebben in de oorlog stevig moeten liegen. Er kwamen Duitsers aan de deur om te vragen of er onderduikers waren. Dan ontkenden ze dat natuurlijk. Mijn moeder heeft een andere naam aangenomen en gezegd dat ze ergens anders was geboren. Dit deed ze om te kunnen overleven.’

De oma van Rik, Rebekka genaamd, wordt naar Theresienstadt in Tsjechië gebracht door de Duitsers. ‘De eerste grote reis die ze in haar leven maakte, was meteen naar een concentratiekamp. Ze kwam in Theresienstadt terecht en dat is eigenlijk haar geluk geweest. Want het was een soort van modelkamp om te laten zien hoe goed de Duitsers de Joden eigenlijk verzorgden. Maar ze heeft het wel zwaar gehad, ze moest zware stenen sjouwen. Moet je nagaan, een vrouw van 71. Ook stond ze op de lijst om naar Auschwitz te worden afgevoerd. Door een wonder is ze door die oorlog gekomen. Maar haar huis was afgepakt en alle meubels waren op straat gegooid.’ Met een trotse glimlach voegt hij eraan toe: ‘Uit wraak is ze 97 geworden!’

Rik Felderhof, die De Gouden Televisier-Ring kreeg voor zijn verdiensten als programmamaker van ‘Villa Felderhof’, was eerst helemaal niet bezig met een tv-carrière. ‘Ik wilde eigenlijk zendingsarts worden, de oerwouden intrekken, dat reislustige had ik wel. Dan kon ik mensen beter maken en de boodschap van Jezus vertellen. Op een gegeven moment kwam Goos Kamphuis op de verjaardag van mijn vader en vroeg of ik hem kon helpen. Hij had een jonge jongensstem nodig. Ik dacht: ik zou dat alleen al doen om mijn vader een hak te zetten. Mijn vader zei namelijk altijd dat ik niet goed articuleerde en binnensmonds praatte. Toen moest ik kinderverhalen voorlezen en werd ik aangenomen. Van het één kwam zo het ander. Het basisidee van het programma ‘Villa Felderhof’ was om twee mensen met een totaal verschillende achtergrond bij elkaar te brengen. Dan hoop je vervolgens dat er een brug wordt geslagen en overeenkomsten worden gevonden tussen de twee gasten. Maar ook dat er ruimte is om de verschillen te bespreken. Dit programma sloot aan bij mijn karakter. Ik ben heel nieuwsgierig en ik denk dat ik goed kan luisteren. Ik heb een enorme interesse in mensen.’

Tot slot vertelt Rik wat zijn favoriete Bijbeltekst is. ‘Het zijn er eigenlijk twee die op elkaar lijken. ‘Wees uw broeders hoeder’ en ‘heb uw naaste lief als uzelf’. Omkijken naar de ander, omkijken naar elkaar. Ook de mensen die zich niet goed uit kunnen spreken helpen en woorden geven aan wat zij niet kunnen zeggen’, aldus de schrijver en presentator.