Peter de Bos: ‘Mijn hele leven heb ik gezocht naar erkenning’
De jeugd van Peter de Bos was niet altijd even gelukkig. Toen zijn moeder zwanger werd van hem, vertrok zijn vader al uit hun leven. Na de bevalling raakte Peters moeder in een depressie, waardoor ze niet voor hem kon zorgen.
Peter: ‘Ze gaven haar elektroshocks, die haar alleen maar zieker hebben gemaakt. Ik heb daarom drie jaar in een weeshuis gezeten. Haar hele leven is ze psychiatrisch patiënt gebleven. Ze heeft wel geprobeerd mij, zo goed en zo kwaad als het kon, op te voeden. En mijn grootouders zorgden voor mij. Ik was acht jaar toen ik een stiefvader kreeg waar ik heel gelukkig mee was. Maar toen mijn halfzusje werd geboren veranderde hij in een tiran. Hij sloeg me met een honkbalknuppel. Dat was de reden dat ik niet meer naar school ging, en de straat op ging. Ik was twaalf jaar toen ik al auto’s stal.’
Nicky Cruz
Op een dag, toen Peter 23 jaar was, kwam Nicky Cruz (bekende evangelist, red.) naar Nederland. Peter: ‘Ik herinnerde me een boek van hem, dat ik bij mijn grootouders had zien liggen. Ik werd enorm geraakt door wat ik daar hoorde, ik zat achterin de kerk de janken. Ik ben zelfs naar voren gegaan om mijn leven aan Jezus te geven. Nicky zei: ‘God heeft een plan met je leven.’ Ik werd aan een kerk gekoppeld, maar al snel haakte ik af, want ik snapte het evangelie niet. Daarna heb ik twintig jaar een leven geleid, waarin het allemaal om mij draaide. Ik wilde een leven opbouwen in Spanje, en liet daarvoor mijn gezin in Nederland achter. Ik wilde eigenlijk gewoon vrij zijn en compleet losgaan. Ik had een luxe leventje en kende veel bekende voetballers en basketballers. Op een gegeven moment kwam er een directeur van een Nederlands agentschap of ik geen spelersmakelaar wilde worden. Ik had verschillende vriendinnen en ging naar verschillende feesten.
Ik had verschillende vriendinnen en ging naar allerlei feesten.
Ongelukkig
Peter vervolgt: ‘Een speler van FC Barcelona sprak mij aan: ‘Ik zie jou wel rondbanjeren, maar volgens mij ben je niet gelukkig’. Ik snapte niet wat hij bedoelde, maar een paar maanden later werd ik vaak wakker en vroeg me af: Wat is nu de zin van het leven? Je hebt je gezin in de steek gelaten, en je bent eigenlijk zielig en alleen. Dat begon steeds harder tot me door te dringen. Ik ben teruggegaan naar die speler om er met hem over te praten. Het was alsof ik het evangelie voor het eerst hoorde. Het was echt een openbaring dat je zelf niks kunt doen, maar dat Jezus alles al voor je gedaan heeft. Hij staat met zijn armen wijd om mij lief te hebben. Het raakte me dat God een liefhebbende vader is. Al die jaren heb ik naar erkenning gezocht. Maar ik vond mijn zelfwaarde terug in Hem.’
Peter de Bos spreekt tegenwoordig voor International Justice Mission.