Ondernemer Thomas Lijten kende God of geloof niet

Na zijn middelbare school neemt Thomas Lijten even een pauze voordat hij naar het beroepsonderwijs gaat. Een vriend zegt gekscherend: ‘Waarom begin je niet een ijssalon?’ Dat hoefde je de toenmalige 17-jarige niet twee keer te zeggen. Thomas begint een eigen zaak in Veenendaal en is binnen de kortste keren succesvol. ‘In het begin liep de ijszaak als een trein, we kregen veel media aandacht. Eigenlijk moest ik 21 zijn om de zaak te mogen exploiteren in Veenendaal, maar de burgemeester zorgde ervoor dat speciaal voor mij de wet werd aangepast’, begint Thomas enthousiast zijn verhaal.

Thomas bedenkt nieuwe soorten ijs en wordt daarvoor zelfs onderscheiden. ‘Uit 30.000 jonge ondernemers onder de 25 ben ik tot ‘Young Creator of the Year’ benoemd in 2017. Maar op een gegeven moment kon ik het niet meer aan. Het was allemaal succes aan de buitenkant. Mensen zagen alleen maar lange rijen, maar het succes in het hart was vrij ver te zoeken. Alles moest groter en beter. Iedereen kende mij vanwege mijn ijssalon, Thomas bestond niet meer. Elk jaar breidde ik mijn ijssalon uit, brak ik weer een muur door. Maar hoe groter het werd, hoe meer ik mezelf verschool in het magazijn van de ijssalon.’

Thomas wordt steeds ongelukkiger en het hele gebeuren kost hem steeds meer energie. Maar dan komt Thomas in aanraking met het geloof. ‘Dat was via mijn ex-vriendin, zij kwam uit een christelijk gezin. Ik keek kerkdiensten online en kreeg vragen over het geloof: wie is Jezus? Wat is de Heilige Geest? De relatie ging uit omdat ik alles deed voor mijn bedrijf, die stond op nummer 1. Mijn schoonzusje wilde daarna op een keer naar een aanbiddingsavond op de Betteld en ik voelde dat ik daar heen moest.’ En daar gebeurt iets wat Thomas niet verwachtte.

Tijdens die avond heeft Thomas een intense ervaring met de Heilige Geest en komt tot geloof. ‘Ik voelde het in elke cel van mijn lichaam. Ik zong het nummer ‘No longer slaves’ en wist dat ik geen slaaf meer van de angst was, ik was goed genoeg. De volgende dag ging ik daar ook gelijk van getuigen op Facebook: ‘Ik ben geen slaaf meer van angst om wat jullie van mij vinden’, schreef ik daar. Ik moest leren loslaten en niet als een controlfreak alles zelf in de hand willen houden. Ik ben mijzelf vervolgens minder vaak gaan inroosteren om ook te leren ‘zijn’ in plaats van te doen.’

Tegenwoordig runt Thomas naast zijn ijssalon ook een stichting: I.SCREAM. ‘Het is een stichting waar we echte verhalen willen horen van echte mensen. We organiseren worshipavonden en hebben een christelijke businessclub. Daarnaast hebben we een café met live podcast uitzendingen over het geloof. We willen een gemeenschap bouwen waar je kan zijn en God kan aanbidden op een manier die bij je past. Mensen uit allerlei denominaties komen eropaf. Het is een kerk zonder kerkmuren. Ik zie mijn bedrijf niet langer als mijn eigendom, maar het is iets wat ik van God heb gekregen. Het gaat niet langer om meer voor mezelf, maar om meer voor Gods koninkrijk.’