Minister Eppo Bruins: ‘Mijn werk vraagt een groot offer, maar God is er altijd bij’

Zijn geloofsreis begon op een onverwachte manier. ‘Ik was pianist bij een gospelkoor in Apeldoorn en speelde daar zonder dat ik geloofde in de teksten die het koor zong. Tijdens een repetitie voor een optreden met Adrian Snell zei de dirigent: “Als je niet gelooft, kun je dit lied niet zingen.” Het ging over de woorden “Iedere knie zal buigen, iedere tong zal belijden dat Jezus Heer is.” Ik liet dat toen aan me voorbijgaan, maar tijdens het optreden stokte mijn stem bij dat lied. Op dat moment wist ik: het is echt waar.’

Als minister van Onderwijs heeft Eppo Bruins niet altijd op alles een pasklaar antwoord. ‘Als Kamerlid moest ik de goede vragen stellen, nu moet ik antwoorden geven. Dat is niet altijd eenvoudig, want de werkelijkheid is ontzettend ingewikkeld. Ik slaap en ik werk. Verder is er geen tijd. Het is een groot offer; je geeft veel op, inclusief sociale contacten. Mijn vrouw wist waar we aan begonnen en we hebben er goed over gesproken, maar de mentale last is zwaar.

‘Toch doe ik het met vreugde. Ik wil verschil maken. OCW is een geweldig ministerie. Onderwijs is misschien wel het belangrijkste dat er is: het gaat over de volgende generatie vormen en opleiden. Ik zie mezelf als de juiste man op de juiste plek voor dit moment. Het onderwijs verkeert in goede staat. Dat komt door die fantastische leraren die iedere dag hun best doen om de volgende generatie te vormen en op te leiden. Dat doen ze met zoveel passie en energie. Zij maken het onderwijs!’

‘Op school leer je samenleven, omgaan met anderen en naar elkaar omzien. Leraren spelen daarin een essentiële rol. Het onderwijs bepaalt de toekomst van onze samenleving. Alle vormen van onderwijs behandel ik gelijk. Maar we zien dat scholen met een sterke identiteit vaak ook onderwijskundig sterke scholen zijn. Identiteit geeft kinderen een stevige basis en dat zie je terug in de kwaliteit van het onderwijs.’

‘Over tien tot twaalf jaar zal het aantal leerlingen en studenten in Nederland sterk dalen. Dit betekent dat het in de regio’s moeilijk wordt om scholen overeind te houden. Ik zie het als mijn taak om de eerste stappen te zetten naar een stelselwijziging, zodat ook in krimpregio’s goed onderwijs blijft bestaan. Kleine scholen en ambachtsopleidingen moeten blijven, ook als er maar een handvol studenten is. Mijn boodschap aan de volgende generatie is: geluk zit niet in maximale zelfontplooiing, maar in een betekenisvol leven. Wanneer je een vak kiest waarmee je iets kunt betekenen voor anderen, geeft dat echte voldoening. Of je nu leraar bent, verpleegkundige of timmerman: iets moois bijdragen aan de samenleving maakt het leven waardevol.’

‘Ik leef heel bewust in het hier en nu en weet dat ik dit werk niet alleen hoef te doen. God is er altijd bij en dat helpt me enorm. Op zondagavond neem ik tijd om opnieuw inspiratie en kracht op te doen voor de week die komt.Er bestaat een mythe dat geloof en wetenschap elkaars vijanden zijn. Maar als je kijkt naar de geschiedenis, zijn veel grote wetenschappelijke ontdekkingen door christenen gedaan, tot eer van God. Binnenin mij voel ik geen strijd tussen geloof en wetenschap. Ook wil ik voorbij de politieke waan van de dag en echte veranderingen in gang zetten. Uiteindelijk gaat het niet om mij, maar om het dienen van de samenleving. Een minister is in de kern een dienaar, en dat besef motiveert mij elke dag opnieuw.’