Home Kijk & Lees Marleen Anthonissen-van der Louw: ‘God is een man voor de weduwe’

Marleen Anthonissen-van der Louw: ‘God is een man voor de weduwe’

Marleen Anthonissen-van der Louw houdt van Jeruzalem. Ze werd met haar gezin door de kerk uitgezonden naar Israël in 2014. ‘We gingen erheen om bruggen te bouwen tussen de christelijke bewoners en Nederland’, vertelt Marleen. Maar bouwden ze ook bruggen tussen de Palestijnen en Joden? Hoe keken ze naar dat conflict?

‘Wij probeerden daar door de ogen van Christus naar elk mens te kijken’, vertelt Marleen. ‘Als je iemand tegenkomt op straat kijk je naar die persoon als iemand met zijn eigen levensverhaal. Je denkt dan bij jezelf: laat ik luisteren en vragen. Of het nou een Jood is of een Palestijn, dat maakt niet uit. Als je luistert naar waar mensen mee bezig zijn in hun leven dan kom je er vaak achter dat ieder mens eigen moeilijkheden, verlangens en dromen heeft. Daar kun je dan bij aansluiten. Bij het bruggenbouwen tussen Joden en Palestijnen konden we de persoonlijke verhalen en ervaringen van beide kanten daarin meenemen. Beide bevolkingsgroepen zijn getraumatiseerd en als je naar hen luistert begrijp je waar hun angst vandaan komt. Wij hebben zelf ook dreiging ervaren. Een Palestijn pleegde een aanslag op een bus waar een vriendin van ons inzat, wij hadden even daarvoor ook de bus genomen. Dan komt het heel dichtbij en denk je: ‘Waarom doen Palestijnen dat?’. Terwijl je zelf met Palestijnen werkt. Je voelt dan zelf die spanning en frictie.’

Waardering

Marleen gaat verder met gepassioneerd vertellen over de mensen die ze in Jeruzalem mocht ontmoeten. ‘Ik heb Palestijnen enorm leren waarderen als ontzettend gastvrije mensen die echt wat van hun leven willen maken. Ze zijn ook heel erg op zoek naar vrede en manieren om hun land op te bouwen. Aan de andere kant heb je de Joden die overal vandaan hierheen zijn gekomen, eindelijk een eigen plek hebben en ook iets van hun eigen leven willen maken. Als je in Jeruzalem bent vanuit Gods liefde kun je er voor deze mensen zijn’, zegt Marleen.

Toen ben ik wezen kijken en lag hij overleden op de grond.

Papa

Om alle avonturen die Marleen en haar gezin beleven te kunnen bewaren schrijft ze ‘Dagboek uit Jeruzalem’. Het valt presentator Jan van den Bosch, die het boek gelezen heeft, op dat ze zo straalverliefd op haar man Ilja was. ‘Hij was mooi, lang en knap. Maar hij was ook intelligent, humoristisch, zorgzaam en liefdevol’, vertelt Marleen stralend.

Eind 2017 blijft Ilja lang weg als hij aan het einde van een lange dag een douche neemt. ‘Mijn zoon zei: “Zal ik papa roepen?”. Ik zei: “Nou hij is moe van de reis laat hem maar even staan want daar knapt hij altijd goed van op”. Maar hij kwam niet terug. Toen ben ik wezen kijken en lag hij overleden op de grond. Dat was een schok. Totaal onverwacht en heel plotseling. Ik stond er voor mijn gevoel alleen voor. Het was ook nog eens Sabbat. De buren hebben ons toen opgevangen. Ilja is gebalsemd en in Nederland begraven. Het leven is dan heel rauw en heel hard. Aan de andere kant, sommige dingen gaven mij enorm veel troost. Ik had al afscheid van hem genomen in Jeruzalem. Maar omdat hij er nog zo goed uitzag mocht ik hem in Nederland weer zien. Dat zie ik toch als een cadeautje, een soort toegift’, vertelt de schrijfster.

Waarom

Toch weet Marleen dat ze niet alleen is in haar verdriet en dat er Iemand is die voor haar zorgt en naar haar omkijkt. Marleen: ‘Nee, ik sta er niet allen voor. Ik heb heel sterk Gods aanwezigheid ervaren. Ook al was het heel plotseling en kun je jezelf afvragen: ‘Waarom Heer?’ Maar ik was altijd blij dat Hij erbij was. God belooft ook dat Hij een man is voor de weduwe en dat is Hij ook echt geweest. Hij is mij zeer nabij geweest.’

 

 

Wil jij een optimale website? Dan hebben we wat cookies van je nodig. Pas mijn voorkeuren aan