Kees van den Berg is hoopvol ondanks alles

Dominee Kees van den Berg zit samen met zijn dochter Myrthe aan tafel. De twee ondernemen veel met elkaar. Ze gaan regelmatig fietsen en Myrthe vindt het heerlijk als haar vader voorleest. Vader Kees vindt het fijn dat Myrthe altijd zo goed helpt met de dienst. Ze is zijn persoonlijke assistent. Het syndroom hindert haar niet, want ze heeft hierin haar weg gevonden, vertelt vader Kees.

Een aantal weken geleden hield predikant Kees van den Berg een preek waarvan het thema ‘de wereld staat in de brand’ luidde. Van den Berg: ‘Die preek hield ik op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, ook wel bekend als ‘eeuwigheidszondag’. Tijdens die dienst heb ik uit 2 Petrus 3 gepreekt. Daarin staat dat de elementen brandend zullen vergaan. Dat de wereld in brand in staat, is iets dat ik laatste tijd veel om mij heen hoor. Ook van gemeenteleden. Dan hebben ze het over oorlog, politieke omwentelingen en klimaatverandering. Dat baart veel mensen zorgen.’

Maar hoe komen we uit die brand? ‘Veel mensen denken dat de wereld door vuur zal vergaan, maar dat staat er nou net niet. Uiteindelijk staat er dat het vuur veel meer louterend bedoeld is. Alles wat uit liefde voor Jezus en voor de ander wordt gedaan, heeft eeuwigheidswaarde. We komen uit de brand door dicht bij het Kerstkind te blijven. Bij Hem die de weg naar het kruis is gegaan en goddank ook is opgestaan. Als we Hem navolgen, geloof ik dat we uit de brand komen.’

De oorlog die momenteel woedt tussen Hamas en Israël grijpt de predikant aan. ‘Ik ben een paar keer in Israël geweest. Het is een bijzonder land en volk. Ik vind het verschrikkelijk om te zien dat er zoveel geweld losbarst en er een organisatie is die Joden wil vernietigen.’ De predikant begrijpt dan ook goed dat Israël zich verdedigt, al is geweld geen oplossing. ‘Uiteindelijk hoop ik dat we ook uit die brand komen en dat er vrede mag zijn.’

Tijdens Kerst gedenken we de komst van de Heere Jezus. De Vredevorst. Maar die vrede lijkt ver weg te zijn. ‘Toch zijn er ook in Israël onder Joden én Palestijnen sprankjes van hoop. Er zijn mensen die de weg van de vrede willen gaan. Laten we niet vergeten dat we ons heel snel richten op de verschrikkelijke beelden en krantenkoppen, terwijl er ook mensen zijn die elkaar opzoeken. Daar moeten we het wel van hebben. Zoals Henriette Roland Holst zegt: uiteindelijk zullen de zachte krachten het winnen en niet de harde krachten.’