Het rotsvaste vertrouwen van Wilma Veen

Wilma Veen, bekend als kunstenaar, spreker en schrijfster, leefde tot 2019 een actief en sportief leven. Hollen, rennen, vliegen – ze kende het als geen ander. Maar op een dag sloeg het noodlot toe tijdens het hardlopen: een hartstilstand. ‘Het was zelfs nog iets eerder dan 2019,’ vertelt ze. ‘Maar toen kreeg ik dus een hartstilstand terwijl ik aan het rennen was.’ Wonder boven wonder overleefde ze het. Maar nauwelijks een maand later sloeg het opnieuw toe: weer een hartstilstand. Het was het begin van een lange reeks ziekenhuisopnames, sirenes, brancards, operaties en onzekerheid.

Die onzekerheid maakte een diepe indruk op haar leven, ook al is ze iemand die juist anderen bemoedigt. ‘Zoals vorige week lag ik nog in het ziekenhuis. Ik werd ’s nachts opgehaald met de ambulance. Je ligt vastgebonden op zo’n brancard, je wordt naar buiten gereden en je kijkt naar de sterren. Het was een beeld dat bleef hangen. Daar, onder de sterrenhemel, vroeg ik zich af: is dit de laatste dag van mijn leven? En juist op zulke momenten wordt mijn vertrouwen in God opnieuw verankerd. Als je ziet hoe groot Hij is, dan weet je: Hij is groter dan elk probleem, groter dan elk verdriet, elke gedachte, elk dal. Ik voelde me bang, maar met U ben ik niet bang, want U bent erbij.’

Begin 2024 onderging Wilma een zware operatie waarbij een groot deel van haar linkerhartkamer werd verwijderd. ‘Mijn hart is letterlijk verkleind. En André, mijn man, moest regelmatig een kamertje in, omdat ze zeiden: ze gaat het misschien niet halen. Ik heb flarden meegemaakt van wat er gebeurde. Dat is heel beangstigend. En toch bleef één zekerheid overeind: Groot is Uw trouw, Heer. Hij is zo trouw. Hij is zo’n goede Vader. Ook als ik op een brancard lig. Ook als de sirenes loeien. Dan weet ik: U bent hier. Ik ben wel bang, maar met U ben ik niet bang.’

Als Wilma wordt gevraagd wat haar troost is voor mensen met een gebroken hart, raakt ze zichtbaar bewogen. ‘Een gebroken hart… dat vind ik heel erg,’ zegt ze zacht. ‘Want ik kan nog een nieuw hart krijgen. Maar een gebroken hart… dat is zó pijnlijk. Ik zou echt tegen jou willen zeggen: Hij is de Heelmeester. Ook van je gebroken hart. Hij ziet je. Hij zegt: “Ik hou van jou. Ik ben bij je – bij elke omstandigheid.” Als je niet alleen maar kijkt naar je omstandigheden en denkt: ik zit hierin en ik kom er niet meer uit, maar je leert om naar boven te kijken en te zeggen: “Mijn hulp is van de Heer” – dan verandert er iets.’

Wilma’s verhaal is geen succesverhaal in de traditionele zin. Er is geen happy end waarin alles weer goedkomt. Recentelijk kreeg ze een donorhart, dus de medische situatie blijft kwetsbaar. Toch leeft ze met een vaste hoop. Niet omdat de omstandigheden zo meevallen, maar omdat ze weet Wie er met haar meegaat. ‘We hebben hoop. We hebben een toekomst. En we hebben een God die erbij is, in elke situatie.’