Gert-Jan Segers blikt terug op politieke carrière

‘Ik heb moeten leren om op de inhoud heel ambitieus te zijn. Er werden dingen op mijn bordje gelegd waarvan ik wist dat ik ermee aan de slag moest’, legt Gert-Jan  Segers het verschil tussen roeping en ambitie in de politieke arena uit. ‘Ik wist dat God dit van mij vroeg en dan moet je heel ambitieus zijn in het bereiken van je doelen. Die plek die je dan inneemt staat of valt met roeping. Je weegt af in hoeverre je in staat bent om dingen uit te kunnen voeren, te voldoen aan wat mensen van je vragen en hoezeer je je ergens naartoe getrokken voelt. In dat alles geloof ik dat God de leiding heeft en als je dan al biddend die keus maakt, is er nog maar één mogelijkheid: de stap naar voren zetten. Nooit heeft God mij in de steek gelaten, altijd was er die dragende hand van God.’

Gert-Jan schreef het boek ‘Macht en onmacht’ over zijn tijd in de Tweede Kamer. Dat hij zich geroepen voelde, betekende niet dat hij er ook altijd even blij mee was om de politieke arena te betreden. ‘Ik moest destijds een lezing geven tijdens het verkiezingscongres en ik bad: “Heer, waarom moet ik dit doen? Kan iemand anders dit niet doen?” Toen was het net alsof God zei: “Kijk eens terug, Ik ben er altijd bij geweest, Ik ben er nu ook bij en ook de komende tijd zal Ik erbij zijn.” Dat heeft Hij waargemaakt.’

Gert-Jan Segers werd op een bepaald moment voor Judas uitgemaakt. Dat deed de lijsttrekker veel pijn. ‘De politiek haalt niet altijd het mooiste in mensen naar boven. Michelle Obama zei ooit: “When they go low, we go high.” Dat heb ik altijd proberen vast te houden, ik ga niet mee in het schelden, maar ik probeer wel werk te maken van mijn politieke idealen. Alles wat ik kan doen, doe ik, maar nooit op een lage manier. Dan is politiek ook heel mooi, wanneer je weet dat je daar met een goede reden zit.’

Zo noemt Gert-Jan het voorbeeld van een Ghanese vrouw die slachtoffer was van gedwongen prostitutie. Hij wilde graag voor haar opkomen en zorgde ervoor dat een belangrijke wet op het gebied van mensenhandel door beide Kamers kwam. ‘Als je weet dat je het voor zo’n vrouw doet, die mentaal en lichamelijk gebroken is, dan kun je een scheldpartijtje ook wel hebben. Het was veel in de afgelopen jaren, maar het was ook wel de moeite waard.’

Gert-Jan Segers is eerlijk over het feit dat zijn gezin blij is dat hij is gestopt met zijn politieke carrière. ‘Mijn gezin heeft er wel onder geleden, omdat ik soms afwezig was. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Dat is misschien nog wel erger. Je bent er dan wel, maar je hebt nog twintig politieke problemen in je hoofd. Toen ik een jaar geleden besloot om er een punt achter te zetten, vond mijn gezin dat niet erg. Ze hebben mij altijd gesteund en mee gebeden, maar ze vonden het niet erg dat ik ermee ophield.’

Bij zijn afscheid kon Gert-Jan met een voldaan gevoel terugkijken op zijn politieke loopbaan. ‘Dit is wat ik kon. Ik hoop dat het goed genoeg was. Er is een prachtig verhaal in de Bijbel waarbij duizenden mensen rond Jezus verzameld zijn. Ze hebben allemaal honger. Er is geen eten. Maar er is wel één jongetje met vijf broden en twee vissen, wat hij heef legt hij in de handen van Jezus. Jezus deelt het uit en het is genoeg voor iedereen. Ik heb mij heel vaak dat jongetje met vijf broden en twee vissen gevoeld. Ik was niet zo bijzonder. Ik was niet zo speciaal. Door omstandigheden ben ik op die positie terechtgekomen en ik heb gedaan wat ik kon.’