Don Ceder van Christen Unie over geloof en politiek

Rechtstreeks naar het interview

De politicus voor de Christen Unie groeide op in de Bijlmer in Amsterdam Zuidoost, een omgeving die volgens de hem niet per se mensen stimuleert om voor anderen klaar te staan. ‘Ik ben opgegroeid in een omgeving waarin het niet vanzelfsprekend is om iets voor anderen te betekenen. Toen het geloof in mijn leven kwam, heb ik echter een verandering in mijn denken en zijn meegemaakt.’

De mindset van Don Ceder veranderde. ‘Ik ben gaan nadenken over wat ik voor anderen kon gaan betekenen. Het is een beginpunt geweest waarin ik een aantal stappen heb gemaakt. Ik zie het als genade en een onverdiende gunst dat de Heere in mijn leven is gekomen. Allereerst ben ik toen in de advocatuur wat voor anderen gaan betekenen door de strijd aan te gaan met malafide incassobureaus. Dat was toen een onderwerp waarvan mensen dachten: speelt dat echt? Maar bij mij groeide steeds meer het besef dat ik in deze wereld inderdaad een verschil kan maken, ook in de politiek.’  Zo kwam hij terecht bij de Christen Unie.

Via de gemeenteraad van Amsterdam belandt Don Ceder uiteindelijk in de Tweede Kamer, waar hij nu bijna een jaar zit namens de Christen Unie. Onlangs brak hij nog een lans voor gokverslaafden, als vervanger van zijn fractiegenoot Mirjam Bikker. ‘Er is een wetswijziging geweest waar we vanaf begin af aan al tegen waren. Als je daarna een stortvloed aan gokreclames ziet plaatsvinden, die voor een hele groep mensen gevaarlijk zijn, zoals mensen die net van een gokverslaving af zijn, dan zie je dat hier echt onrecht gebeurt. Mijn lijfspreuk komt uit Amos: ‘Laat gerechtigheid stromen als water’. God roept ons niet alleen op om Hem te aanbidden maar ook om om te zien naar de ander. Ik denk dat dit hand in hand gaat.’

Volgens het Tweede Kamerlid voor de Christen Unie weten kerken elkaar in deze tijden steeds beter te vinden. Ceder: ‘Ik hoop dat we de verschillen steeds meer weten te overbruggen en ook kijken naar hoe we de boodschap van het evangelie kunnen brengen. Ik kom geregeld in gesprek met mensen en zie dan ook echt dat ze zoekende zijn. Ik zou heel graag willen dat we allemaal meer naar de buren en de mensen op straat gaan kijken en hen iets gaan geven. Ik probeer van anderen te leren, ook van gemeenschappen waar ik weinig kennis van heb. Ook binnen onze fractie, we zijn allemaal christenen, maar wel met een andere kerkelijk achtergrond. Je ziet hele mooie dingen gebeuren als je erachter komt waar iemand vandaan komt. Dat is ook waar de samenleving naar hunkert geloof ik.’

Ceder vervolgt: ‘Mijn hoop is gevestigd op Gods Woord en op Christus. Ik doe mijn best, ik kan mensen niet dwingen om nader tot elkaar te komen. Maar ik geloof wel dat als we als christenen ons in dit land gaan inzetten en gaan dienen, dat dat een houding is die bijna onweerstaanbaar is. Misschien niet meteen maar op de lange termijn zul je zien dat mensen gegrepen worden door de liefde van Christus. Ik doe mijn best en God doet de rest.’