Bobby Schuller: ‘Mensenlevens veranderen!’

Hoe verklaart Bobby Schuller het succes van Hour of Power op de Nederlandse televisie? ‘We brengen een universele boodschap die overal waar we uitzenden, waar is. Wat ik zeg, zeiden mensen duizend jaar geleden ook al. We leren van de Bijbel, dat het Brood des Levens is. Mensen zeggen soms: “Ik heb al brood gehad. Vorige week nog.” Maar nee: elke dag heb je brood nodig. Ik denk dat we in een wereld leven die geestelijk honger lijdt. Ik hoop dat Hour of Power daarom gratis brood voor mensen is’, vertelt Schuller.

Wat is de grootste vreugde van Bobby Schuller als het gaat om 25-jaar Hour of Power? ‘Mijn grootste vreugde bij Hour of Power is dat het mensenlevens verandert. Mijn boodschap gaat over persoonlijke ontwikkeling. Het leven wordt beter als jij beter wordt. Wat ik doe is discipelschap onderwijzen in gewone-mensentaal. Het woord ‘discipelschap’ gebruiken we niet vaak omdat mensen erin verdwalen. Als ik over een ‘discipel’ spreek, bedoel ik daarmee dat iemand een leerling is. Het betekent dat je aan jezelf werkt en aan het soort karakter dat je leven verandert. Sommige mensen pikken dat op als ze Hour of Power zien. Ze passen het toe. Sommigen laten zich bemoedigen, anderen zeggen: Ik ga de boeken lezen en ik ga mijn gedrag veranderen. Ik ga aan mijn grote droom werken. Ik ga mijn doelen opschrijven. Het is bijzonder dat als mensen dat doen, ze na verloop van tijd zeggen dat het werkt. Dat zijn de verhalen die ik het mooist vind: als mensen besluiten discipel te worden en gaan werken aan hun eigen ontwikkeling.’

Hoe verschillend is de boodschap van Schuller ten opzichte van de boodschap die Jezus 2000 jaar geleden verspreidde of is deze hetzelfde? ‘Ik hoop dat het dezelfde boodschap is’, reageert hij. ‘Jezus verkondigde Zijn boodschap op de best mogelijke manier. Als leraar nam Jezus Zijn boodschap serieus. Jezus’ boodschap ging over licht en duisternis, het juiste en het verkeerde, hemel en hel en goed en kwaad. Je kunt Zijn boodschap samenvatten als: Neem je kruis op en volg Mij. Maar in Jezus zit ook een bepaalde lichtvoetigheid, bijvoorbeeld in Zijn houding tegenover de Farizeeërs. Ze vinden het niks dat Hij aan tafel zit en eet met tollenaars, prostituees en Zacheüs. Wij denken: Wat goed dat Jezus dat doet!  Maar stel dat je je voorganger in een café met tien prostituees om de tafel ziet zitten. Dan krab je je toch wel even achter je oren. Jezus had daar echter geen problemen mee. In die tijd gold degene met wie je at als een gelijke. Dat zouden de Farizeeën nooit doen.’ Vervolgens gaat Schuller ook in op het bijzondere verhaal van Zacheüs. ‘Sta daar even bij stil: Jezus verkoos Zacheüs boven alle religieuze leiders. Stel dat Jezus naar de stad komt. Het is een grote eer om met Hem te mogen eten. Martin Luther King is er, Moeder Teresa is er en nog meer van die grootheden. En dan zegt Jezus: Bernie Madoff, ik kom vandaag bij jou eten. De mensen denken: Bernie Madoff? Die heeft mijn moeder en mij bestolen, en hij is er nog mee weggekomen ook. Het schokeffect dat Jezus teweegbracht was Zijn vermogen om op een ongelofelijk blijmoedige manier met zondaren te eten. Het veranderde hun leven.’

Van den Bosch vraagt Bobby Schuller of hij graag met zondaren aan tafel zit. ‘Absoluut’, antwoordt hij. ‘Ik ben ontzettend sociaal. Dat kan je ook aan mijn gezin vragen. Ik vind het heerlijk om heel veel vreemdelingen te ontmoeten. We hebben onze kerk opgericht in een bar van een veteranenlegioen.’ Het komt vaak voor dat Schuller buitenstaanders ontmoet, ook tijdens de kerkdiensten zelf. ‘Op een dag, en het is echt gebeurd, dook er een jonge vent achter mij op. Hij was stomdronken en droeg alleen een korte broek. Hij wankelde naar binnen. Iedereen keek op en ik keek achterom. Iemand van onze kerk stond op en zette hem naast zich neer. Hij rolde zich op en legde zijn hoofd op de schoot van een ouderling. Wij vervolgden gewoon onze dienst, terwijl die man zijn roes uitsliep. Onze kerk is altijd uitnodigend voor mensen geweest. Soms zeg ik als grap tijdens de opening van onze dienst: onze kerk zit niet vol schijnheiligen, er is altijd plek voor meer.’

Schuller onderschrijft dat de kerk geen verzameling is van perfecte mensen die hun leven geheel op orde hebben. ‘We snappen dat er schijnheiligen in de kerk zitten. We snappen dat er zondaars zijn. We snappen ook dat kerkleiders soms dingen doen die ze niet zouden moeten doen. Maar we hebben ook afgesproken dat we goed en rechtvaardig willen leven. We zeggen vaak: doe je best en vergeet de rest. De belangrijkste reden dat mensen de rug toekeren is als ze zondigen, of in de fout gaan of scheiden, maar onze kerk moet een soort ziekenhuis zijn. Een plek voor de zieken, niet voor de gezonde mensen. We gaan erheen om gezond te worden. Als je je eenzaam voelt, ga dan naar de kerk. Als je een zondaar bent, ga naar de kerk. Niet naar de kerk gaan is jouw manier om te zeggen: Ik ben perfect. Ik heb de Heer niet nodig. Ik snap alles. Ik ben klaar met leren, groeien en verbeteren.’ Ik vind dat we moeten inzien dat we nooit kunnen zeggen dat we alles snappen. Dat is cruciaal. In een gezonde kerk weten mensen dat ze er genezing kunnen vinden.’

De afgelopen maand april vierde Hour of Power haar 25-jarig jubileum op de Nederlandse televisie. ‘Het is enorm bijzonder’, reageert Schuller daarop. Iemand die een enorme bijdrage in had, was predikant Robert H. Schuller. ‘Ik vind het prachtig dat mijn opa jou ooit midden in de nacht belde en zei: “Jan, Hour of Power moet op tv.” Zo was hij ten voeten uit. Ik ben dankbaar dat ik op de schouders van een reus als hem mag staan en voor hetgeen wat hij mij geleerd heeft.’ Schuller kijkt nog altijd enorm tegen zijn opa op. ‘Het is onvoorstelbaar wat hij tot stand gebracht heeft. Veel mensen vinden dat de Crystal Cathedral een van zijn grootste prestaties is. Maar wat mij betreft is een van zijn grootste prestaties dat hij Hour of Power in de Sovjet-Unie op de televisie kreeg.’ Schuller vertelt dat dat zijn opa mede door zijn vriendschap met Michael Gorbatsjov lukte. ‘Dat was de kracht van netwerken. Mijn opa is ook mijn mentor geweest. We waren enorm op elkaar gesteld. Als hij tegenover je zat of als hij op de kansel stond, was hij een grote persoonlijkheid. Ik had gewild dat mijn kinderen hem ook ontmoet hadden. Hij was zo’n uniek mens.’

Wie is Bobby Schuller eigenlijk en wat is je droom, vraagt presentator Jan van den Bosch tot slot aan Bobby Schuller. ‘Ik ben vooral een geliefd kind van God. Dat staat bovenaan. We spreken daar vaak over. Ik zie mezelf als een zoon van God, als een vader en een vriend, maar ook als een goede echtgenoot en voorganger. Wat betreft mijn droom en ik, we bereiken met Hour of Power nu zo’n 2 miljoen mensen en ik hoop dat het er ooit 10 miljoen zullen worden. Een andere doom, waarover ik niet vaak spreek, is om in de verre toekomst een nieuwe Crystal Cathedral te kopen of te bouwen. Maar misschien duurt dat nog wel 10 of 20 jaar.’