Bisschop Gerard de Korte: ‘Soms is gewoon er zijn genoeg’

Rechtstreeks naar het interview

Toen bisschop de Korte namelijk nog maar een kleine jongen was timmerde zijn vader al een klein houten altaartje voor hem. De Korte: ‘Ik ben van 1955, de nadagen van het rijke Roomse leven. Ik was geboeid door wat er in de kerk gebeurde en wilde dat naspelen. Er was een katholieke boekhandel waar je voor vrome kinderen kleine altaar benodigdheden kon kopen. Ik was geraakt door het mysterie van het geloof.’

De eerwaarde begon zijn academische carrière echter met een studie geschiedenis. Gerard de Korte: ‘De grote vragen van de geschiedenis rond de zin van het leven: ‘Waarom ben ik er? Waarom zijn er andere mensen op deze aarde? Waarom is er lijden en dood?’, zijn vragen die de historicus niet behandeld maar die wel door de geschiedenis worden opgeroepen. Ik raakte dus steeds geïnteresseerder in de theologie en filosofie en ben dat uiteindelijk dus gaan studeren. Toen kwam het idee om in de kerk te gaan werken weer terug.’

De bisschop had een diepe band met de inmiddels overleden kardinaal Simonis. ‘Ik mocht de preek houden bij zijn overlijden, dat had hij in zijn testament vastgelegd.’ Volgens de kardinaal was de vraag ‘Waar ben je?’ cruciaal. Bisschop De Korte gaat daarop in: ‘Ben je beschikbaar voor God, Zijn roepstem en die van je naaste? Voor heel veel mensen is die  dimensie van het beschikbaar zijn voor God verdwenen. Het seksueel misbruik heeft daaraan bijgedragen maar in de Renaissance en in de tijd van de Verlichting werden er al kritische vragen gesteld over het Godsbestaan. De denkbeelden van filosofen als Nietzsche zijn inmiddels afgedaald in de hoofden van veel mensen waardoor er veel religieuze onzekerheid is gekomen. De kerk in Nederland is kwetsbaar en is een minderheid geworden. Maar het wereldchristendom is enorm levendig gelukkig. We moeten blijven zaaien en doen wat ons te doen staat als christenen.’

Hoe reageerde de katholieke gemeenschap op het inmiddels maximaal aantal toegestane kerkbezoekers van 30? ‘Er waren er heel veel verdrietig en boos. Er is ook een verschil tussen de eerste en tweede golf. Bij de eerste was er veel meer saamhorigheid. Nu zijn de mening meer verdeeld. Dat maakt het lastiger voor de kerk en de bisschoppen om het beleid te voeren. Veel mensen willen weer terug naar hoe het was. Want we zijn sociale wezens.’

Welke troost kan bisschop De Korte de slachtoffers van het coronavirus in deze tijden geven? ‘Soms zijn mensen in staat om een gesprek te voeren en om erover te praten. Soms is het ‘er zijn voor iemand’ belangrijker en is dat genoeg. Families kunnen vragen of ik voor hen wil bidden of een bijbeltekst wil lezen. Maar ook het leven van de overledene bespreken is belangrijk. Mensen willen graag praten, dus laat hen maar vertellen hoe die persoon was. Dat geeft heel veel steun ook in dagen van rouw. Ik weet het uit mijn eigen ervaring van toen mijn vader en moeder gestorven waren. Ik kon het verhaal over hen steeds weer vertellen. Dat is in het rouwproces van grote betekenis. We mogen daarnaast weten dat Gods liefde voorafgaat aan onze liefde en dat Zijn trouw voorafgaat aan onze trouw. Christus is tot in de dood toe met ons verbonden. Dat geeft mij de moed om trouw te blijven in deze hele lastige tijd’, zegt eerwaarde Gerard de Korte tot slot.