Arnan Natan en Anne Elise Kaemingk leven een nomadenbestaan. Met hun 42 jaar oude busje Berry trekken ze de wereld over en verdienen hun geld als straatmuzikanten. Hierbij vertrouwen ze op God dat Hij zal voorzien. Ze vertelden afgelopen zondag over hun bijzondere levensstijl bij Hour of Power.
Rechtstreeks naar het interview
Drie maanden na hun bruiloft, in de zomer van 2016, kopen de twee een volkswagenbusje. Een jaar later vertrekken ze voor onbepaalde tijd. ‘Zonder spaarpot en zonder plan. We wilden ontdekken hoe we onze talenten voor Jezus konden inzetten en meer in afhankelijkheid van Hem konden leven. Gewoon kijken waar God ons brengt en vertrouwen op God dat Hij voorziet’, vertelt het echtpaar.
Frankrijk
‘Tijdens de eerste weken waren we best wel gestresst, wisten we niet waar we heen moesten en hoe we ooit aan geld moesten komen.’ Uiteindelijk komen ze in Frankrijk terecht waar ze allerlei mensen ontmoeten die hen uitnodigen bij hen thuis of die optredens voor hen regelen. ‘Hierdoor hadden we weer genoeg geld om verder te reizen. Dit was zo’n bemoediging en we realiseerden ons dat God echt voor ons zorgde. God gaf ons altijd wat we nodig hadden. Op de momenten dat we niet rond konden komen, gebeurde er altijd wel iets bijzonders.’
Bonnefooi
Op het moment leeft het echtpaar dus al vijf jaar op de bonnefooi, met totaal vertrouwen op God. ‘We hebben gemerkt dat deze manier van leven zo vrij en spontaan is. Elke dag weet je niet wat er staat te gebeuren, maar daarom kan God juist dingen doen. Hij maakt dan een plan voor de dag’, vertelt Arnan, die vroeger als muziekdocent werkzaam was. ‘Ik heb muziek gestudeerd in Enschede, jazz saxofoon, met als bijvakken piano en gitaar. Ik heb als muziekdocent gewerkt, maar ik merk dat ik het spelen zelf vooral leuk vind.’ Anne studeerde muziektheater. ‘Dat komt dus leuk samen en onderweg vind je toch een manier om daarin samen bezig te gaan. We zijn nummers gaan schrijven en muziek op straat gaan maken. Soms begint een heel plein te dansen en mee te zingen. Dat is een heel bijzonder iets hoor.’
Arnan vertelt tot slot hoe het leven in een bus hen veranderd heeft. ‘Het leven met God is zo veranderd. Toen we met die bus weggingen, was het gewoon echt vertrouwen op God, Hem vragen om de dagelijkse dingen. Maar ook als de bus het bijvoorbeeld niet deed. De belangrijkste les is geweest om God dus in alles te vertrouwen.’ Anne vult aan: ‘Het heeft ons hele leven op zijn kop gezet, op een hele positieve manier.’
Foto: Renske Meinema
