Opening

 

In 1970 ging een tv-programma van start dat miljoenen mensen anders naar het geloof deed kijken: Hour of Power. Dit is de dag die de Here heeft gemaakt. Laten we ons verheugen. Nog altijd laat Hour of Power een nieuw geluid voor een nieuwe generatie horen. Als je op God vertrouwt, kan niks je tegenhouden. Want wat uw omstandigheden en problemen ook zijn dit moment kan uw uur van kracht zijn.

 

Samenzang –  O Come, All Ye Faithful

 

komt allen tezamen jubelend van vreugde

komt nu, o komt nu naar Bethlehem

ziet nu de Vorst der engelen hier geboren

komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden

komt laten wij aanbidden, die Koning

jubelend van vreugd’

 

 

Welkomstwoord

Door Bobby Schuller en Hannah Schuller

 

Dit is de dag die de Heer gemaakt heeft. Wij verheugen ons daarover. Goedemorgen. Welkom, bezoekers en kerkfamilie. Fantastisch dat jullie er zijn. Jullie zijn zo geliefd. We zijn blij dat jullie vandaag met ons zijn, waar je ook bent. Het is goed om te beseffen dat mensen vanuit de hele wereld met ons meedoen. Europa, Afrika, Azië. En de Heer is hier ook. Laat ons bidden. Vader, dit is de zondag van vreugde. Wij bruisen van vreugde, enthousiasme want uw Zoon is in onze duisternis ter wereld gekomen. In al onze duisternis en al onze problemen weten wij dat U met ons bent.

 

Gebed

door Bobby Schuller

 

Wij bidden in Jezus’ naam dat U ons allen vervult met uw geest van vreugde. Wij hebben U lief.

In Jezus’ naam bidden wij, amen.

 

 

Koor –  O Come, O Come Emmanuel

 

o kom, o kom, Immanuel, verlos uw volk, uw Israël

herstel het van ellende weer, zodat het looft uw naam, o Heer

weest blij, weest blij, o Israël, Hij is nabij, Immanuel

 

o kom, die onze Heerser zijt, in wolk en vuur en majesteit

o Adonai die spreekt met macht, verbreek het duister van de nacht

weest blij, weest blij, o Israël, Hij is nabij, Immanuel, Amen. Amen

 

 

Adventstijd – Kaars aansteken – Rory en Stefanie Deming

 

Gaat u zitten. In de eerste twee weken van deze adventstijd staken we de kaarsen van hoop en vrede aan. Vandaag steken we de kaars van de vreugde aan. Het is de enige roze kaars. Hij herinnert ons aan de vreugde die Maria voelde toen de engel Gabriël haar vertelde dat zij een bijzonder Kind zou baren. Een Kind dat zijn volk zou redden en verlossen. De kaars herinnert ons ook aan de vreugde van de herders waarover het engelenkoor zong in de velden rond Jeruzalem in die heilige nacht. Als wij deze kaars ontsteken, verwelkomen we Christus’ licht van vreugde op elke plek van zorg en verdriet. Onze vreugde groeit met de verwachting van zijn geboorte en we verlangen hevig naar zijn liefde en aanwezigheid in ons leven. Laat ons samen bidden. Wij prijzen U vol vreugde, o Heer om de beloofde vervulling van uw redding voor ons door de geboorte van uw Zoon Jezus Christus. In ons wachten, stellen we ons open voor uw heerlijkheid en uw genadige en liefdevolle aanwezigheid. In de naam van Jezus, uw Zoon en onze Heer, bidden wij, amen.

 

 

Muziek – Voctave – Manger Medley

 

wie is dit slapende kindje klein,

op de schoot van Maria, zijn moeder?

waarvan eng’len zongen zo zuiver, rein

en waar herders hun kudde hoedden?

dit, dit is het Koningskind

waarvan eng’len zongen

door herders bemind

haast, o haast u en brengt Hem eer

het Kind, de Zoon van Maria

 

wij zijn drie koningen, wij kwamen van ver

kwamen uit ‘t oosten, wij zagen een ster.

langs velden, fonteinen bergen, woestijnen

volgden wij ginds die ster

o, wondere ster, ster van de nacht

ster met koninklijke pracht

naar westen geleid, de weg was bereid

wees onze gids naar ‘t volmaakte licht

 

haast, o haast u en brengt Hem eer

het Kind, de Zoon van Maria

vreugde, vreugde, want Jezus is gekomen

de maagd zingt Hem een wiegelied

vreugde, vreugde, want Jezus is gekomen

het Kind, de Zoon van Maria

wees onze gids naar ‘t volmaakte licht

wij zijn drie koningen op weg naar ‘t volmaakte licht

 

Interview Jamey Ray

 

  

Muziek – Voctave –  Joy to the World/For Unto Us a Child is Born

dus hemel, dus hemel en aarde, zingt

want een Kind is ons geboren

een Zoon is ons gegeven, een Zoon is ons gegeven

want een Kind is ons geboren

en de heerschappij rust op zijn schouder

en de heerschappij rust op zijn schouder

en de heerschappij rust op zijn schouder

en men noemt Hem: Wonderbare Raadsman

Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst

Eeuwige Vader, Vredevorst

jubel het uit, jubel het uit, Hij is geboren

jubel het uit, jubel het uit, de Heer is geboren

 

 

(liedje van Tim van Wijngaarden in de Dutch touch)

Wees niet zo groot, wees niet zo sterk

En wees niet zo bang, zo bang voor het leven

Wees niet zo cynisch, wees niet zelfvoldaan

Wees niet terughoudend, durf alles te geven

En durf te denken, geloven, heb lief

Durf kwetsbaar te zijn, wees hopeloos naïef

Durf ruimte te scheppen, op adem te komen

Blijf relativeren, en blijf altijd dromen

Wees niet onverschillig, en wees niet behoudend

Wees niet zo druk, zo druk met je leven

Wees niet onbewogen, wees toch niet zo rationeel

Wees niet zo zwaar, nee blijf altijd zweven

Wees lichter dan licht en adem het leven

Wees gunnend en delend en altijd gedreven

Ja wees uit één stuk, en altijd spontaan

En wat anderen vinden,

heb daar nou maar eens schijt aan

En hou van de mensen, en weet je bemind

Met oog voor detail, bewonder, wees kind

Wees moedig, standvastig ook al sta je alleen

Kortom wees niet, wees niet…

zoals ik… en iedereen

 

Koor  –  O Come, All Ye Faitful

komt allen tezamen, jubelend van vreugde

komt nu, o komt nu naar Bethlehem

ziet nu de Vorst der engelen hier geboren

komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden

komt laten wij aanbidden, die Koning

 

de hemelse eng’len riepen eens de herders

weg van de kudde naar ‘t schamel dak

spoeden ook wij ons met eerbied’ge schreden

komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden

komt laten wij aanbidden, die Koning

 

het eeuwige Godswoord, eeuwig licht des Vaders

zien wij gehuld in het mens’lijk vlees

Goddelijk Kind, gewonden in de doeken

komt laten wij aanbidden die Koning  

 

Schriftlezing –  Mattheus 10 

door Hannah Schuller

 

Ter voorbereiding op de boodschap lees ik Mattheüs 2:10. Toen zij de ster zagen, verheugden zij zich met zeer grote vreugde. En toen zij in het huis kwamen, vonden zij het Kind met Maria, Zijn moeder. En zij vielen neer en aanbaden Het. Zij openden hun schatkisten en brachten Hem geschenken: Goud en wierook en mirre.

 

Proclamatie met Bobby Schuller

Houd je handen zo, in een gebaar van ontvangen. En zeg met mij: Ik ben niet wat ik doe of wat ik heb. Ik ben niet wat mensen over me zeggen. Ik ben Gods geliefde kind. Dat is wie ik ben. Dat kan niemand me afnemen. Ik hoef me geen zorgen te maken of te haasten. Ik mag vertrouwen op mijn vriend Jezus en zijn liefde delen met de wereld. Dank jullie wel.

 

Preek –  Vreugde te midden van gespannen tijden.

door Bobby Schuller

Vandaag is de derde adventszondag, de zondag van de vreugde. Mijn soort zondag. Ik kan opgewekt zeggen dat ik een opgewekt mens ben. Dat hoor ik vaak. Er gaan zelfs grappen rond over het feit dat ik zo vaak fluit. Iemand zei dat Bobby altijd iets aankondigt omdat hij altijd loopt te fluiten. Ik hoor het mezelf niet eens doen, maar ze horen me altijd aankomen. Ik loop altijd te lachen. Ik hou van het leven. Ze vragen me er vaak naar, maar ik ben gewoon een opgewekt type. Maar daar heb ik een reden voor. En die reden is God. Het is om datgene wat Jezus Christus in mijn leven heeft gedaan. Het is vanwege mijn familie en vrienden. Vanwege mijn fantastische team en mijn fantastische kerk. Ik geloof dat de Heer ons in zijn Woord toont dat zijn woorden ons leven geven. Als we op het Woord van God vertrouwen en God ons leven toevertrouwen en als we blijven groeien in onze relaties en ze blijven verdiepen zijn dat de dingen die ware vreugde schenken. In het leven zijn er grote dingen die, naarmate we ouder worden steeds kleiner en minder belangrijk worden. In het leven zijn er ook andere dingen die klein zijn en snel vergeten worden die in de loop der tijd steeds belangrijker worden. Dingen als onze kinderen, ons geloof, onze vriendschappen. Ons huwelijk, of wat dan ook. Ik wil jullie voorhouden dat één manier om te kijken naar wat Jezus ons leert is te zorgen dat belangrijke dingen op de eerste plaats komen, en de rest daarna. Dus de dingen die eerst groot lijken maar steeds kleiner worden komen na de kleine dingen die in de loop der tijd steeds groter worden. Het Romeinse rijk is een heel interessante natiestaat. In veel opzichten was het de eerste, reusachtige meritocratie. Weet je wat een meritocratie is? Het idee dat mensen de top bereiken voor 100 procent gebaseerd op verdienste. Er is een beroemde Romein die jullie wellicht kennen: Julius Caesar. Ongelooflijk ambitieus en succesvol. Julius Caesar ging een samenwerkings-verband aan met Crassus en Pompeius. Ze vormden het triumviraat. En samen wierpen ze de Romeinse republiek omver. Zo kwam Caesar aan de macht. Hij wordt een van de beroemdste, succesvolste, rijkste en machtigste mensen uit de geschiedenis. Hij beging wreedheden en volkerenmoord. Volkerenmoord in Gallië en Brittannië. Hij doodde eigenhandig kinderen. En we verheerlijken hem nog steeds. Een boosaardig mens. En hij is het product van een natie en een cultuur die haar kinderen doordrenkt met ambitie. Die roem en macht tot hoogste goed verheft. Julius Caesar was op zeker moment in oorlog met Pompeius en werd tijdens de Slag bij Alexandrië gered door een Semiet uit het Midden-Oosten, Antipater de Edomiet. Nadien werden Julius Caesar en hij vrienden en Caesar beloonde Antipater door hem een soort gouverneur van het Midden-Oosten te maken. Hij moest in die functie belastingen innen en het Syrische gebied besturen waaronder ook Jeruzalem viel. Die Antipater voerde allerlei bestuurlijke maatregelen in en hij gaf een van zijn zoons, Herodes, het bestuur over Jeruzalem in handen. Die Herodes was een neurotische, narcistische, nerveuze vent. Via allerlei oneerlijke, politieke ingrepen, omkoping, moordpartijen tal van huwelijken en ga zo maar door werd hij zelf de belangrijkste man in het Midden-Oosten in de vazalstaat Israël. Tijdens een oorlog reist die Herodes naar Rome en vraagt daar om hulp omdat Israël in chaos verkeert. De Romeinse senaat komt bijeen en benoemt hem tot koning van de Joden. Dat is heel belangrijk. Dit is de officiële Romeinse titel voor Herodes I: Koning der Joden. Hij trouwt met de Hasmodese prinses Mariamne en wordt een soort marionettenkoning in Israël. Herodes zelf is niet Joods. Hij is een Edomiet en voelt zich altijd bedreigd. Hij begint meteen aan zijn machtsbasis te werken. Hij onderneemt een bouwproject waar hij beroemd om is geworden. Namelijk die gigantische tempel. Die tempel was destijds de meest spectaculaire tempel ter wereld. Hij was ruim tweemaal zo groot als enige andere tempel uit die tijd. Dat is wat Herodes deed. Hij bouwde ook een imposante stad. Die kun je nog steeds in Israël bezoeken: Caesarea Maritima. Er was een paardenrenbaan en een amfitheater en hier, aan het water, stond het paleis van Herodes. Zeg eens na: Dit zijn de ruïnes van Caesarea Maritima. Een andere plek waar Herodes beroemd om is. Dit doen we met een reden, mensen. Dat andere bouwwerk is een paleisburcht die Masada heet. Daar zit een prachtig verhaal aan vast, maar daar is nu geen tijd voor. Het gold als een van de mooiste bouwwerken in het Midden-Oosten. Een paleis en een burcht. Als je naar Israël gaat, kun je de Dode Zee van daaraf zien. Ook dat is een spectaculair project van hem geweest. Zeg het me maar na: De ruïnes van Masada. En ten slotte is er een minder bekend bouwwerk dat destijds heel beroemd was: Het Herodion, dat hij naar zichzelf had genoemd. Het Herodion was een enorme paleisburcht op een heuvel aan de rand van de woestenij van Judea. Op vijf kilometer van, en uittorenend boven het dorp Bethlehem. Daar woonde Herodes de meeste tijd. Er waren baden en thermen en tuinen, misschien met watervallen. En ongelooflijke torens en woonvertrekken en dienaren en slaven en alle mogelijke spectaculaire voorzieningen. Hier woonde Herodes het grootste deel van zijn tijd. Dit zijn de ruïnes van Herodion. Zeg het maar na: De ruïnes van Herodion. Behalve dat Herodes ze allemaal gebouwd heeft wat hebben al die plekken met elkaar gemeen? Het zijn ruïnes. Ze zijn vergaan. Gevallen stenen. Leeg. Een herinnering aan een voorbije tijd. Stel je voor hoe belangrijk die gebouwen en de prestige voor Herodes waren die in die regio veruit de rijkste en waarschijnlijk invloedrijkste heerser was voor iedereen die belangrijk is voor hem. Zijn vrienden, zijn familie, iedereen. Herodes is het symbool van macht, rijkdom en roem. Maar vandaag de dag maalt er niemand meer om hem. Hij is alleen maar bekend als figurant in een groter en belangrijker verhaal dat wel belangrijk is voor iedereen: het verhaal van Jezus Christus. Als ik Herodes zie, denk ik: Hoeveel lijk ik op Herodes? Hoe sterk geloof ik dat, hoe meer ik bouw, hoe meer ik krijg hoe meer ze over me praten als ik beroemd ben hoe meer roem ik oogst, hoe meer grote daden ik verricht of als ik aan het einde van mijn leven kan zeggen: Ik heb dit, dit en dit gedaan wat zou er dan gebeuren? Er was nog een andere groep: de wijzen. Ik zei jaren geleden iets en sindsdien hebben archeologen dat bevestigd: Ik had gelijk. Ik zei namelijk dat de wijzen waarschijnlijk geen heidenen waren maar Joden uit Babylon. Als je je Bijbel kent, weet je misschien dat 500 jaar voor de geboorte van Jezus de Israëlieten in ballingschap gingen in Babylon. Ze keerden terug, maar een groot aantal van hen bleef achter en velen keerden pas eeuwen later terug naar Israël. Ten tijde van de geboorte van Jezus wonen er meer religieuze Joden in Babylon dan in de hele staat Israël. Er zijn synagoges, er zijn erediensten en mensen reizen van Babylon naar Israël om de tempel te bezoeken en de eredienst te volgen. In Babylon bestond waarschijnlijk een genootschap van wijzen dat door de profeet Daniël was opgericht. En die wijzen verwachtten de komst van de Messias. Een van hun favoriete Messiaanse teksten komt uit de Torah. Uit het verhaal van Bileam, die van dat ezeltje, over de komende Messias: Ik zal hem zien, maar niet nu. Ik zal hem aanschouwen, maar niet van nabij. Er zal een ster uit Jakob voortkomen. Er zal een scepter uit Israël opkomen. Er was een groep die geloofde dat er een ster zou verschijnen ten teken van de geboorte van de Messias. Ik behoor tot diegenen die geloven dat de wijzen die van Babylon naar Israël togen echt naar een ster uitzagen als symbool voor de geboorte van de Messias. En dan komen ze. We noemen ze vaak de drie koningen vanwege hun geschenken. Het waren geen koningen, maar ze waren vermoedelijk wel zeer rijk en machtig. Ze hadden waarschijnlijk dienaren en soldaten en geld en een heel gevolg. Stel je Aladdin voor, die na zijn ontmoeting met de Geest in Agrabah aankomt. Dat dus. Een optocht van rijke Joodse wijzen die van ver zijn gekomen. Ze zijn weken of maanden onderweg geweest om in Israël te komen, met maar één doel voor ogen. Ze gaan Jeruzalem binnen en vragen iedereen waar Hij is. Waar is de Koning der Joden, die geboren is? De Koning der Joden? Wie is de koning der Joden? Herodes, de koning der Joden. En daarna volgt: Die geboren is. Dat is niet Herodes. Als ze Jeruzalem binnentrekken, met hun kamelen en rijkdom en dure gewaden kijkt iedereen zijn ogen uit en iedereen wil weten wat er gebeurt. En dan zeggen ze dat ze de ster gevolgd zijn om de Koning der Joden te vinden die geboren is, en dan slaat iedereen op tilt. En wie slaat het hardst op tilt? Herodes ontbiedt ze bij hem thuis, in het Herodion dat uitziet over de stad Bethlehem, waar hij woont. Ze gaan de berg op, naar het Herodion, om Herodes te bezoeken. En wat zegt die tegen ze? Zijn jullie op zoek naar de Koning der Joden? Vertel het me wanneer jullie Hem gevonden hebben. Dan ga ik Hem ook ‘eer bewijzen’. Herodes, de paranoïde, narcistische dwaas riep de kohanim, de priester-profeten, bij zich en vroeg ze: Waar wordt de Messias volgens de Schrift geboren? Kom, Herodes, zeiden ze, dat weet iedereen. In Bethlehem. Daar beneden? De wijzen gaan bij Herodes langs en zeggen: Prima. We vertellen het je later. Ze zien de ster en die zou pal boven een huis hangen. Maria en Jozef zijn daar met de hele ‘menagerie’ en ‘entourage’. Wie kent er nog meer Franse woorden? En ze komen daar aan. Stel je voor hoe dat geweest is. Maria en Jozef zijn hele gewone luitjes. Een timmerman en zijn gezin. Dat jonge stel zit met hun kind niet meer in een stal, maar in een huis. We weten niet hoe lang ze daar hebben verbleven. Maar goed, die groep wijzen klopt aan en zegt dat ze een ster gevolgd zijn. Waar is Hij? En net als Simeon zien ze het kind en weten dat Hij het is. Stel je voor hoe dat geweest moet zijn voor dat jonge stel met een baby. Die prachtige gaven en die ongelooflijke zegening. Als ik woorden moest vinden voor wat er door hen heen moet zijn gegaan zeg ik vreugde. Gelach. Zang. Dans. Viering. Gebed. De Heer danken. Een vraag voor jullie. Denken jullie dat Herodes een blij mens was? Ik denk het ook niet. Hij was een neuroot. Hij wilde almaar meer roem en macht en werd met de dag een brozere, kwetsbare, lege man. De ruïnes van Herodes. Dit verhaal gaat over een zeer aanzienlijke, belangrijke man, Herodes de Grote en een klein, ogenschijnlijk onbeduidend wezentje, Jezus van Nazareth. En de schrijver Mattheüs wil dat je de ongelooflijke connectie ziet met wat de toekomst gaat brengen. Die ongelooflijke tweedeling die je overal in de Bijbel terugziet. Het idee dat God de trotse vernedert en de nederige verheft. In onze kracht worden wij zwak, maar in onze zwakte worden we sterk. Dat God vreugde brengt naar degenen die vergeten in de schaduw leven. Dat God zich graag verhult voor de wijze en geleerde en zich openbaart aan de kleine kinderen. Mattheüs vertelt je drie hoofdstukken later al over de Bergrede van Jezus met die leven brengende woorden. Namelijk dat vreugde niet met macht komt, en niet met aanzien. Vreugde komt niet met roem. Geen van die dingen. De sleutel tot een vreugdevol leven is, voor ogen te houden dat je meer aandacht moet besteden aan kleine dingen die groot worden dan aan grote dingen die klein worden. Aandacht besteden aan je geloof, aan je geestelijk leven. Aan je kinderen, aan je wederhelft, aan je vrienden. Dat zijn de dingen die, naarmate je ouder wordt, steeds belangrijker worden. Het goede nieuws is dat Jezus Christus zijn liefdevolle armen opent voor iedereen die zegt: Heer, ik heb behoefte aan meer vreugde. En die schenkt Hij uitbundig. Dat is de boodschap van het evangelie. Daar komt de ware vreugde vandaan. Van het kennen van de Heer, van het doen wat goed is. Van het kennen van de woorden van het leven. Een diepe relatie met je kinderen, je kleinkinderen, je vrienden, je familie. Je kerk. Dat zijn de dingen die verschil maken in het leven.

 

Gebed

door Bobby Schuller

Heer, wij houden van U en wij danken U en wij loven U om het leven zelf. Wij danken U voor iedere ademtocht. Wij danken U voor ieder moment. Wij danken U voor iedere maaltijd, en Heer, wij hebben U lief. In Jezus’ naam bidden wij, amen.

 

Zegen

door Bobby Schuller

De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

 

Koor – Joy to the World

jubel het uit, de Heer is hier, ontvang het Koningskind

als Redder van de aarde geeft Hij het leven waarde

dus hemel en aarde, zingt dus hemel en aarde, zingt

dus hemel, dus hemel en aarde, zingt jubel het uit

 

 

 

Webtip: bekijk de uitzending van Hour of Power ook eens op www.hourofpower.nl/service!